Β΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΛΟΥΚΑ. ΤΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΦΟΥ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΑΥΛΟΥ ΚΑΙ ΒΑΡΝΑΒΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ

(4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015)

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (ΙΗ΄ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ)  

Ἀ­δελ­φοί, ὁ σπε­ί­ρων φει­δο­μέ­νως, φει­δο­μέ­νως καὶ θε­ρί­σει, καὶ ὁ σπε­ί­ρων ἐπ᾽ εὐ­λο­γί­αις ἐπ᾽ εὐ­λο­γί­αις καὶ θε­ρί­σει. Ἕ­κα­στος κα­θὼς προ­αι­ρεῖ­ται τῇ καρ­δί­ᾳ, μὴ ἐκ λύ­πης ἢ ἐξ ἀ­νάγ­κης· ἱ­λα­ρὸν γὰρ δό­την ἀ­γα­πᾷ ὁ Θε­ός. Δυ­να­τὸς δὲ ὁ Θε­ὸς πᾶ­σαν χά­ριν πε­ρισ­σεῦ­σαι εἰς ὑ­μᾶς, ἵ­να ἐν παν­τὶ πάν­το­τε πᾶ­σαν αὐ­τάρ­κειαν ἔ­χον­τες πε­ρισ­σε­ύ­η­τε εἰς πᾶν ἔρ­γον ἀ­γα­θόν, κα­θὼς γέ­γρα­πται· ᾽Ε­σκόρ­πι­σεν, ἔ­δω­κε τοῖς πέ­νη­σιν, ἡ δι­και­ο­σύ­νη αὐ­τοῦ μέ­νει εἰς τὸν αἰ­ῶ­να. Ὁ δὲ ἐ­πι­χο­ρη­γῶν σπέρ­μα τῷ σπε­ί­ρον­τι καὶ ἄρ­τον εἰς βρῶ­σιν χο­ρη­γή­σαι καὶ πλη­θύ­ναι τὸν σπό­ρον ὑ­μῶν καὶ αὐ­ξή­σει τὰ γε­νή­μα­τα τῆς δι­και­ο­σύ­νης ὑ­μῶν· ἐν παν­τὶ πλου­τι­ζό­με­νοι εἰς πᾶ­σαν ἁ­πλό­τη­τα, ἥ­τις κα­τερ­γά­ζε­ται δι᾽ ἡ­μῶν εὐ­χα­ρι­στί­αν τῷ Θε­ῷ                                                         

              (Β΄ Κορ. θ΄[9] 6-11)

ΕΡ­ΜΗ­ΝΕΙΑ (Π.Ν.ΤΡΕΜ­ΠΕ­ΛΑ)

Ἀδελφοί, πρέ­πει νὰ γνω­ρί­ζε­τε αὐ­τό, ὅ­τι ἐ­κεῖ­νος πού σπέρ­νει μὲ τσιγ­γου­νιά, μὲ τσιγ­γου­νιὰ καὶ θὰ θε­ρί­σει. Κι ἐ­κεῖ­νος πού σπέρ­νει ἄ­φθο­να, ἄ­φθο­να καὶ θὰ θε­ρί­σει. Ὁ κα­θέ­νας ἂς δί­νει ἐ­λεύ­θε­ρα ὅ,τι ἔ­χει δι­ά­θε­ση ἡ καρ­διά του, χω­ρὶς νὰ στε­νο­χω­ρι­έ­ται ἢ νὰ ἐ­ξα­ναγ­κά­ζε­ται· δι­ό­τι ὁ Θε­ὸς ἀ­γα­πᾶ ἐ­κεῖ­νον πού δί­νει μὲ προ­θυ­μί­α καὶ χα­ρού­με­νο πρό­σω­πο. Κι ὁ Θε­ὸς ἔ­χει τὴ δύ­να­μη νὰ σᾶς δώ­σει ὑ­πε­ρά­φθονη κά­θε χά­ρη: καὶ τὴ χά­ρη δη­λα­δὴ τῆς προ­θυ­μί­ας νὰ εἰ­σφέ­ρε­τε γεν­ναί­α, καὶ τὴ χά­ρη τῶν ὑ­λι­κῶν ἀ­γα­θῶν ὥ­στε νὰ εἶ­στε πάν­το­τε σ' ὅ­λα τε­λεί­ως αὐ­τάρ­κεις κι ἔ­τσι νὰ κά­νε­τε μὲ τὸ πα­ρα­πά­νω κά­θε κα­λὸ ἔρ­γο. Κι ἔ­τσι νὰ γί­νει καὶ μὲ σᾶς ἐκεῖνο πού λέει ἡ Ἁγία Γρα­φή: Μοί­ρα­σε ἄ­φθο­να, ἔ­δω­σε στοὺς φτω­χοὺς· ἡ ἀρετή του ἀ­πὸ τὶς ἀ­γα­θο­ερ­γί­ες του μέ­νει γιὰ πάν­τα. Κι ὁ Θε­ὸς πού χο­ρη­γεῖ ἄ­φθο­νο σπό­ρο σ' ἐ­κεῖ­νον πού σπέρ­νει, καὶ ἄρ­το γιὰ νὰ τρῶ­με, ἂς χο­ρη­γή­σει κι ἂς πλη­θύ­νει τὰ ὑ­λι­κὰ ἀ­γα­θά σας κι ἂς αὐ­ξή­σει τούς καρ­ποὺς τῆς ἀ­γα­θο­ερ­γί­ας σας, ὥ­στε νὰ γί­νε­στε πλού­σιοι σὲ κά­θε τι, σὲ κά­θε εἶ­δος γεν­ναι­ο­δω­ρί­ας, γιὰ τὴν ὁ­ποί­α θὰ ἀ­να­πέμ­πουν εὐ­χα­ρι­στί­ες στὸ Θε­ὸ αὐ­τοὶ πού θὰ πά­ρουν ἀ­πὸ ἐ­μᾶς τοὺς Ἀ­πο­στό­λους τὶς συ­νει­σφο­ρές σας πού θὰ τοὺς με­τα­φέ­ρου­με.

ΤΟ ΙΕΡΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

Εἶπεν ὁ Κύριος^. κα­θὼς θέ­λε­τε ἵ­να ποι­ῶ­σιν ὑ­μῖν οἱ ἄν­θρω­ποι, καὶ ὑ­μεῖς ποι­εῖ­τε αὐ­τοῖς ὁ­μο­ί­ως. καὶ εἰ ἀ­γα­πᾶ­τε τοὺς ἀ­γα­πῶν­τας ὑ­μᾶς, ποί­α ὑ­μῖν χά­ρις ἐ­στί; καὶ γὰρ οἱ ἁ­μαρ­τω­λοὶ τοὺς ἀ­γα­πῶν­τας αὐ­τοὺς ἀ­γα­πῶ­σι. καὶ ἐ­ὰν ἀ­γα­θο­ποι­ῆ­τε τοὺς ἀ­γα­θο­ποι­οῦν­τας ὑ­μᾶς, πο­ί­α ὑ­μῖν χά­ρις ἐ­στί; καὶ γὰρ οἱ ἁ­μαρ­τω­λοὶ τὸ αὐ­τὸ ποι­οῦ­σι. καὶ ἐ­ὰν δα­νε­ί­ζη­τε πα­ρ' ὧν ἐλ­πί­ζε­τε ἀ­πο­λα­βεῖν, πο­ί­α ὑ­μῖν χά­ρις ἐ­στί; καὶ γὰρ ἁ­μαρ­τω­λοὶ ἁ­μαρ­τω­λοῖς δα­νε­ί­ζου­σιν ἵ­να ἀ­πο­λά­βω­σι τὰ ἴ­σα. πλὴν ἀ­γα­πᾶ­τε τοὺς ἐ­χθροὺς ὑ­μῶν καὶ ἀ­γα­θο­ποι­εῖ­τε καὶ δα­νε­ί­ζε­τε μη­δὲν ἀ­πελ­πί­ζον­τες, καὶ ἔ­σται ὁ μι­σθὸς ὑ­μῶν πο­λύς, καὶ ἔ­σε­σθε υἱ­οὶ ὑ­ψί­στου, ὅ­τι αὐ­τὸς χρη­στός ἐ­στιν ἐ­πὶ τοὺς ἀ­χα­ρί­στους καὶ πο­νη­ρο­ύς. Γίνεσθε οὖν οἰ­κτίρ­μο­νες κα­θὼς καὶ ὁ πα­τὴρ ὑ­μῶν οἰ­κτίρ­μων ἐ­στί.

                                           (Λουκ. Στ΄ [6] 31 – 36)

ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ αὐτῆς τῆς Κυριακῆς ἀποτελεῖ μιά ζυγαριά ἀκριβείας, μέ τήν ὁποία μποροῦμε νὰ ζυγίσουμε ὅλοι μας ἐπακριβῶς τήν ἀξία τῆς πνευματικῆς μας ζωῆς. Τὰ λόγια τοῦ Κυρίου μᾶς ἀνατέμνουν μέχρι τὸ Βάθος. Εἰσδύουν στὰ μύχια τῆς ψυχῆς μας καὶ φανερώνουν καθαρὰ ποιοί ἀκριβῶς εἴμαστε.

ΑΡΧΙΚΑ Ο ΚΥΡΙΟΣ ὑποδεικνύει τὸ μυστικό ἑνὸς τέλειου τρόπου ζωῆς. Ὅπως θέλετε, λέγει, νὰ σᾶς φέρονται οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι, ἔτσι νὰ φέρεσθε καί σεῖς πρὸς αὐτούς: «καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἰ ἄνθρωποι, καί ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως».

ΚΑΙ  ΕΠΕΙΔΗ ΟΛΟΙ ΘΕΛΟΥΜΕ νὰ μᾶς ἀγαποῦν οἱ ἄλλοι, ὁ Κύριος μὲ τρία καίρια ἐρωτήματα περιγράφει καὶ τίς διαστάσεις τῆς ἀληθινῆς ἀγάπης, ἀγάπης πού ἐμεῖς ὀφείλουμε νά δείχνουμε στοὺς ἄλλους. Αὐτὰ ἀκριβῶς τὰ ἐρωτήματα ἀποτελοῦν τή ζυγαριὰ ἀκριβείας, γιά τήν ὁποία ἤδη μιλήσαμε. Εἶναι ἕνας πεντακάθαρος πνευματικὸς καθρέπτης, πού μᾶς δείχνει ὅπως ἀκριβῶς εἴμαστε!

ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΕΧΕΤΕ ἀληθινὴ ἀγάπη; Ἀλλά, ἄν ἀγαπᾶτε μόνο αὐτοὺς ποὺ σᾶς ἀγαποῦν, λέγει ὁ Κύριος, τί σπουδαῖο πρᾶγμα κάνετε, ποιάν εὔνοια πρέπει νὰ σᾶς δείξει ὁ Θεὸς καὶ ποιάν ἀμοιβή νὰ σᾶς δώσει; Αὐτὴν τὴν ἀγάπη τὴν ἔχουν ὅλοι σχεδὸν οἱ ἄνθρωποι, καὶ οἱ πλέον ἁμαρτωλοί, οἱ ὁποῖοι καὶ αὐτοὶ δείχνουν ἀγάπη σ' αὐτοὺς ποὺ τοὺς ἀγαποῦν.

Ἀλλὰ καὶ ἆν εὐεργετεῖτε μόνο αὐτοὺς ποὺ σᾶς εὐεργετοῦν, ποιά χάρη καὶ ἀμοιβή θὰ πρέπει νὰ σᾶς δώσει ὁ Θεός; Καμμιά ἀσφαλῶς, δεδομένου ὅτι καί οἱ μακράν τοῦ Θεοῦ ἁμαρτωλοὶ ἄνθρωποι αὐτὸ ἀκριβῶς κάνουν.

Και ἀκόμη, ἄν δανείζετε μόνο αὐτοὺς γιὰ τοὺς ὁποίους εἶσθε βέβαιοι ὅτι θὰ σᾶς ἐπιστρέψουν τὰ δανεισμένα, ποιά χάρη σᾶς ὀφείλει ὁ Θεός; Καμμιά βέβαια, ἀφοῦ αὐτὸ τὸ κάνουν καί οἱ ἁμαρτωλοὶ ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι δανείζουν τοὺς ὁμοίους τους ἀπό συμφέρον, γιὰ νὰ πάρουν κάποτε πίσω τὰ δανεικά.

ΑΦΟΥ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΔΕΙΞΕ μὲ τὰ τρία αὐτὰ ἐρωτήματα ποιὰ εἶναι ἡ κίβδηλη καὶ μὴ χριστιανικὴ ἀγάπη, ὑποδεικνύει στὴ συνέχεια πῶς πρέπει νὰ φέρονται ὅσοι πραγματικὰ ἐπιθυμοῦν νὰ εἶναι πιστοὶ ἀκόλουθοι δικοί Του.

Ἐσεῖς λοιπόν, λέγει, νὰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς σας καί νά τούς εὐεργετεῖτε καὶ νὰ τοὺς δανείζετε, χωρὶς νὰ περιμένετε νὰ σᾶς τὸ ἀνταποδώσουν. Ἂν αὐτὸ τὸ κάνετε, θὰ σᾶς ἀνταμείψει ὁ Θεός. Θὰ εἶναι πολὺς ὁ μισθὸς σας καί θά γίνετε «υἱοί ὑψίστου», θὰ γίνετε κατὰ χάρη τέκνα τοῦ Ὑψίστου Θεοῦ, ὅμοιοι μὲ τὸν Θεό, ἀφοῦ Ἐκεῖνος εἶναι εὐεργετικὸς πρὸς τοὺς ἀχάριστους καὶ πονηροὺς ἀνθρώπους.

Νὰ εἶσθε ἑπομένως «οἰκτίρμονες», πονετικοὶ καὶ εὔσπλαγχνοι ἄνθρωποι, ὅπως εὔσπλαγχνος εἶναι καί ὁ οὐράνιος Πατέρας σας.

ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ

Τὰ τρία ἐρωτήματα τοῦ Κυρίου ἔχουν μιά δύναμη ἰδιαίτερη. Γιατί; Κυρίως διότι εἶναι συγκεκριμένα ἐρωτήματα καὶ ἑπομένως μὲ τὸν τρόπο αὐτὸν δὲν ἀφήνουν κανένα περιθώριο καμμιᾶς παρερμηνείας. Ὅλοι μας, καθὼς τὰ ἀκοῦμε, μποροῦμε νὰ δώσουμε ἀπάντηση σ’ αὐτά. Ἀγαπᾶμε μόνο αὐτοὺς ποὺ μᾶς ἀγαποῦν; Εὐεργετοῦμε μόνο αὐτοὺς ποὺ μᾶς εὐεργετοῦν; Δανείζουμε μόνο αὐτοὺς γιὰ τοὺς ὁποίους εἴμαστε βέβαιοι ὅτι θὰ μπορέσουν νὰ μᾶς ἐπιστρέψουν τὰ δανεικά; Ἂν αὐτὸ μόνο κάνουμε, δὲν κάνουμε τίποτε  δὲν εἴμεθα τίποτε περισσότερο ἀπό ὅ,τι εἶναι καὶ οἱ ἀσεβεῖς ἄνθρωποι. Ἡ ἐποχὴ μας εἶναι μιά κατεξοχὴ φιλοχρήματη ἐποχή. Αὐτὴ δὲ ἡ νοοτροπία διαποτίζει δυστυχῶς ἀκόμη καί μᾶς, τοὺς πιστοὺς Χριστιανούς. Γι’ αὐτὸ τὸν λόγο, τὸ τρίτο ἐκεῖνο ἐρώτημα τοῦ Κυρίου, ποὺ ἀναφέρεται στὰ δανεικά, ἴσως νὰ εἶναι τὸ κατ΄ ἐξοχὴ ἐπίκαιρο σήμερα.

Τὸ ἐρώτημα εἶναι συγκεκριμένο καὶ σαφές. Πόσοι ἀπό μᾶς εἴμαστε πρόθυμοι νὰ δανείσουμε κάποιον, γιὰ τὸν ὁποῖο δὲν εἴμαστε βέβαιοι ὅτι θὰ μπορέσει νὰ μᾶς ἐπιστρέψει τὰ δανεικά;

Ἂν ἔχουμε ἢ δὲν ἔχουμε ἀληθινὴ χριστιανικὴ ἀγάπη, αυτό θά φανεῖ πολὺ καθαρὰ ἀπό τὴν ἀπάντηση ποὺ δίνουμε στὸ τρίτο ἐρώτημα τοῦ Κυρίου. Εἰδικὰ αὐτὸ παραεῖναι ζυγαριὰ ἀκριβείας, πού μπορεῖ νά ζυγίζει τὴν ἀγάπη μας.

Τουλάχιστον, ἄν δὲν ἔχουμε αὐτὴ τὴν ἀληθινὴ ἀγάπη, νὰ ταπεινοφρονοῦμε. Καί ἂς καταβάλουμε προσπάθεια μεγάλη νὰ τὴν ἀποκτήσουμε. Νὰ γίνουμε καὶ μεῖς «χρηστοὶ καὶ οἰκτίρμονες», ὠφέλιμοι καὶ συμπονετικοὶ πρὸς ὅλους, καθὼς καὶ ὁ οὐράνιος Πατέρας μας «χρηστὸς» καί «οἰκτίρμων ἐστί» πρὸς ὅλους, ἀκόμη καί πρὸς «τοὺς ἀχαρίστους καί πονηρούς».

 (Δι­α­σκευ­ὴ ἀ­πὸ πα­λαι­ὸ τό­μο τοῦ Πε­ρι­ο­δι­κοῦ «Ο ΣΩΤΗΡ»)