ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΓΙΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΝΑΟΥΜ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΦΟΥ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΑΥΛΟΥ ΚΑΙ ΒΑΡΝΑΒΑ

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΓΙΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΝΑΟΥΜ

Ἀδελφοί, μὴ παιδία γίνεσθε ταῖς φρεσίν, ἀλλὰ τῇ κακίᾳ νηπιάζετε, ταῖς δὲ φρεσὶ τέλειοι γίνεσθε. Ἐν τῷ νόμῳ γέγραπται ὅτι «ἐν ἑτερογλώσσοις καὶ ἐν χείλεσιν ἑτέροις λαλήσω τῷ λαῷ τούτῳ, καὶ οὐδ᾿ οὕτως εἰσακούσονταί» μου, λέγει Κύριος. Ὥστε αἱ γλῶσσαι εἰς σημεῖόν εἰσιν οὐ τοῖς πιστεύουσιν, ἀλλὰ τοῖς ἀπίστοις, ἡ δὲ προφητεία οὐ τοῖς ἀπίστοις, ἀλλὰ τοῖς πιστεύουσιν. ᾿Εὰν οὖν συνέλθῃ ἡ ἐκκλησία ὅλη ἐπί τὸ αὐτὸ καὶ πάντες γλώσσαις λαλῶσιν, εἰσέλθωσι δὲ ἰδιῶται ἤ ἄπιστοι, οὐκ ἐροῦσιν ὅτι μαίνεσθε; Ἐὰν δὲ πάντες προφητεύωσιν, εἰσέλθῃ δέ τις ἀπιστος ἢ ἰδιώτης, ἐλέγχεται ὑπὸ πάντων, ἀνακρίνεται ὑπὸ πάντων, καὶ οὕτω τὰ κρυπτὰ τῆς καρδίας αὐτοῦ φανερὰ γίνεται· καὶ οὕτω πεσὼν ἐπί πρόσωπον προσκυνήσει τῶ Θεῷ, ἀπαγγέλλων ὅτι ὁ Θεὸς ὄντως ἐν ὑμῖν ἐστι.

(Α΄ Κορινθ. ιδ΄[14] 20-25)

ΕΡ­ΜΗ­ΝΕΙΑ (Π.Ν.ΤΡΕΜ­ΠΕ­ΛΑ) 20 Καί γιά νά τελειώνω μέ τό ζήτημα αὐτό, ἀδελφοί, σᾶς προτρέπω νά μή συμπεριφέρεστε σάν νά εἶστε ἀκό­μη παιδιά στό μυαλό, ἀνίκανοι νά σκεφθεῖτε σοβαρά καί συνετά, ἀλλά νά γίνεστε μόνο ὡς πρός τήν κακία σάν τά νήπια, ἀπονήρευτοι καί ἀθῶοι. Στό μυαλό ὅμως καί στή σκέψη φροντίζετε πάντοτε νά γίνεστε τέλειοι ἄνδρες. 21 Σκεφθεῖτε καί τώρα ὡριμότερα. Στήν Παλαιά Διαθήκη ἔχει γραφεῖ τό ἑξῆς: Θά μιλήσω στό λαό αὐτό μέ ἀνθρώπους πού μιλοῦν ξένες γλῶσσες καί μέ χείλη ξένων λαῶν, ἀλλά οὔτε μέ τόν τρόπο αὐτό θά μέ ἀκούσουν, λέει ὁ Κύριος. 22 Συνεπῶς οἱ ξένες γλῶσσες δίνονται γιά νά εἶναι θαῦμα καί ὑπερφυσικό σημάδι ὄχι σ’ ἐκείνους πού πιστεύουν, ἀλλά στούς ἀπίστους, γιά νά παρακινηθοῦν ἀπό αὐτό νά πιστέψουν. Ἡ προφητεία ὅμως καί τό διδακτικό χάρισμα δίνεται ὄχι γιά τούς ἀπίστους, ἀλλά γιά ἐκείνους πού πιστεύουν, γιά νά φωτισθοῦν καί νά οἰκοδομηθοῦν περισσότερο. 23 Ἐάν λοιπόν συναθροισθεῖ στό ἴδιο μέρος ὁλόκληρη ἡ Ἐκκλησία τῶν πιστῶν καί ὅλοι μιλοῦν γλῶσσες, καί μποῦν μέσα ἄνθρωποι πού δέν ξέρουν τί εἶναι τά πνευματικά χαρίσματα, ἤ ἄνθρωποι ἄπιστοι, δέν θά ποῦν ὅτι πάθατε μανία καί εἶστε τρελοί; 24 Ἐάν ὅμως ὅλοι προφητεύουν, καί μπεῖ στόν τόπο τῆς συνάξεως κάποιος ἄπιστος ἤ κάποιος πού δέν ἔχει ἰδέα γιά τά χαρίσματα, μέ τό προφητικό χάρισμα τοῦ φανερώνουν ὅλοι ὅ,τι ἔχει ὁ ξένος αὐτός στήν καρδιά του. Ἔτσι τό ἐσωτερικό τοῦ ἀνθρώπου αὐτοῦ ἐξετάζεται καί ἐρευνᾶται ἀπ’ ὅλους 25 καί μέ τόν τρόπο αὐτό τά ἀπόκρυφα τῆς καρδιᾶς του γίνονται φανερά. Καί τό ἀποτέλεσμα θά εἶναι ὅτι αὐτός, ἀφοῦ πέσει μέ τό πρόσωπο στή γῆ, θά προσκυνήσει τόν Θεό καί θά διακηρύξει δημόσια ὅτι πραγματικά ὑπάρχει μεταξύ σας ὁ Θεός.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ΄ ΛΟΥΚΑ. ΤΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΦΟΥ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΑΥΛΟΥ ΚΑΙ ΒΑΡΝΑΒΑ

    ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ΄ ΛΟΥΚΑ

(3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017)

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (ΚϚ΄ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ)

Ἀδελφοί, ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε [ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ φωτὸς ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀληθείᾳ] δοκιμάζοντες τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ· καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε, τὰ γὰρ κρυφῇ γινόμενα ὑπ᾽ αὐτῶν αἰσχρόν ἐστιν καὶ λέγειν· τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμενα ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται· πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενον φῶς ἐστι. Διὸ λέγει· ῎Εγειρε, ὁ καθεύδων, καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός. Βλέπετε οὖν ἀκριβῶς πῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι ἀλλ᾽ ὡς σοφοί, ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι. Διὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνιέντες τί τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου. Καὶ μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ᾧ ἐστιν ἀσωτία, ἀλλὰ πληροῦσθε ἐν Πνεύματι, λαλοῦντες ἑαυτοῖς  ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ.     

(Ἐφεσ. ε΄[5] 8-19)

ΕΡ­ΜΗ­ΝΕΙΑ (Π.Ν.ΤΡΕΜ­ΠΕ­ΛΑ)

Ἀδελφοί, νά συμπεριφέρεστε σάν παιδιὰ τοῦ φωτὸς  σάν ἄνθρωποι ποὺ ὅλη τους ἡ ζωὴ εἶναι φῶς, καὶ λάμπουν μὲ τὴν ἀρετή τους. Ὀφείλετε λοιπόν, ἀφοῦ λάβατε τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, νὰ ἔχετε φωτεινὴ διαγωγή. Διότι ὁ καρπὸς ποὺ παράγει τό Ἅγιον Πνεῦμα στὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων ποὺ φωτίζει, φαίνεται ἐξωτερικὰ μὲ κάθε εἴδους ἐκδηλώσεις καλοσύνης καὶ δικαιοσύνης καὶ φιλαλήθειας. Καὶ νὰ ἐξετάζετε νὰ μάθετε τί εἶναι εὐάρεστο στόν Κύριο. Καὶ νὰ μή γίνεστε μὲ τὴν ἀνοχὴ σας συγκοινωνοὶ καί συνένοχοι στὰ ἁμαρτωλὰ σκοτεινὰ ἔργα, ποὺ δὲν φέρνουν κανέναν ὠφέλιμο καρπό. Ἀντί νὰ τὰ σκεπάζετε καί νὰ τὰ ἀνέχεσθε, ὀφείλετε μάλλον νὰ τὰ ἐλέγχετε καὶ νὰ τά βγάζετε στὸ φῶς, ἀποδεικνύοντας πόσο ὀλέθρια εἶναι. Ὁ ἔλεγχος καὶ ἡ διαφώτιση αὐτὴ εἶναι ἐπιβεβλημένη καὶ ὠφέλιμη. Διότι τὰ ἔργα ποὺ κάνουν κρυφὰ οἱ ἀπείθαρχοι αὐτοὶ ἄνθρωποι εἶναι τόσο αἰσχρά, ὥστε καὶ μόνο τὸ νὰ μιλᾶ κανείς γι' αὐτὰ φέρνει ντροπή. Μὲ τὸν ἔλεγχο ὅμως τὰ ἔργα αὐτὰ ποὺ γίνονται κρυφά φανερώνονται. Γίνεται δηλαδὴ γνωστὸς ὁ αἰσχρὸς τους χαρακτήρας καὶ οἱ ὀλέθριες συνέπειές τους. Κι ὅσοι ἔχουν καλὴ διάθεση διορθώνονται. Σταματοῦν πλέον νὰ τὰ κάνουν αὐτὰ καὶ ἐργάζονται στὸ ἑξῆς φανερά. Διότι κάθε τί ποὺ δὲν φοβᾶται τὸν ἔλεγχο καὶ δὲν δυσκολεύεται νὰ φανερωθεῖ εἶναι φῶς. Ἐπειδὴ λοιπὸν πραγματικὰ μὲ τὸν ἔλεγχο ἐπέρχεται διόρθωση στοὺς καλοδιάθετους, γι' αὐτὸ καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα χρησιμοποιεῖ τὸν ἔλεγχο καὶ φωνάζει σὲ κάθε ἁμαρτωλὸ μὲ τὸ στόμα τῶν προφητῶν τῆς Καινῆς Διαθήκης: Σήκω ἐπάνω ἐσύ ποὺ κοιμᾶσαι τὸν ὕπνο τῆς ἁμαρτίας, καὶ ἀναστήσου ἀπό τὴ νέκρα καὶ τὸ θάνατο στόν ὁποῖο σὲ ἔριξε ἡ ἁμαρτία. Καὶ θὰ σὲ φωτίσει ὁ Χριστός. Ἔχετε δεχθεῖ κι ἐσεῖς τὸν φωτισμὸ αὐτὸν ἀπό τὸν Χριστό. Λοιπὸν προσέχετε πῶς νὰ συμπεριφέρεστε μέ κάθε ἀκρίβεια, ὄχι σάν ἄσοφοι καὶ ἀσύνετοι, ἀλλά ὡς σοφοὶ καὶ συνετοί. Νὰ ἀξιοποιεῖτε πνευματικὰ κάθε εὐκαιρία καὶ νὰ τὴν ἁρπάζετε ἀμέσως· ἔτσι θὰ φαίνεται ἡ σύνεση καὶ ἡ σοφία σας. Δὲν πρέπει νὰ χάνετε καμία εὐκαιρία, διότι ἑξαιτίας τοῦ κακοῦ ποὺ ἐπικρατεῖ, οἱ ἡμέρες εἶναι γεμάτες σκάνδαλα, καὶ γι' αὐτό, ἐνῶ οἱ εὐκαιρίες γιὰ τὸ καλὸ εἶναι σπανιότερες, οἱ ἀφορμὲς γιὰ τὸ κακὸ εἶναι πολὺ περισσότερες. Γι' αὐτὸ λοιπὸν προσέχετε νὰ μή γίνεστε ἀνόητοι, ἀλλά νὰ ἐξετάζετε καὶ νὰ κατανοεῖτε σὲ κάθε περίπτωση ποιὸ εἶναι τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου. Κι ἔτσι, ἄν τὸ ἐφαρμόζετε αὐτὸ στὴ ζωή σας, θὰ γίνεστε πράγματι σοφοὶ καὶ συνετοί. Καὶ μὴ μεθᾶτε μὲ κρασί. Στὴ μέθη ὑπάρχει διαφθορὰ καὶ ἀσωτία. Ἀλλά νὰ γεμίζετε μέσα σας μὲ Ἅγιον Πνεῦμα. Καὶ τότε ὁ θεῖος ἐνθουσιασμὸς ποὺ θὰ γεμίζει τὶς καρδιές σας θὰ ἐξωτερικεύεται. Καὶ θὰ λέτε μεταξὺ σας ψαλμοὺς καὶ ὕμνους καὶ ὠδὲς πνευματικές. Θὰ τραγουδᾶτε καὶ θὰ ψάλλετε στὸν Κύριο ὄχι μόνο μὲ τὸ στόμα σας, ἀλλά καὶ μὲ τὴν καρδιά σας, ποὺ θὰ αἰσθάνεται καὶ θὰ συμμετέχει σ' αὐτὰ ποὺ ψάλλετε.

ΤΟ ΙΕΡΟ  ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

Τῷ και­ρῷ ἐ­κεί­νῳ, ἐ­γέ­νε­το ἐν τῷ ἐγ­γί­ζειν αὐ­τὸν εἰς ῾Ι­ε­ρι­χὼ, τυ­φλός τις ἐ­κά­θη­το πα­ρὰ τὴν ὁ­δὸν προ­σαι­τῶν. Ἀ­κο­ύ­σας δὲ ὄ­χλου δι­α­πο­ρευ­ο­μέ­νου, ἐ­πυν­θά­νε­το, τί εἴ­η τοῦ­το; Ἀ­πήγ­γει­λαν δὲ αὐ­τῷ ὅ­τι ᾿Ι­η­σοῦς ὁ Να­ζω­ραῖ­ος πα­ρέρ­χε­ται. Καὶ ἐ­βό­η­σε, λέ­γων· ᾿Ι­η­σοῦ υἱ­ὲ Δαυ­ΐδ, ἐ­λέ­η­σόν με. Καὶ οἱ προ­ά­γον­τες ἐ­πε­τί­μων αὐ­τῷ ἵ­να σι­ω­πή­σῃ· αὐ­τὸς δὲ πολ­λῷ μᾶλ­λον ἔ­κρα­ζεν· Υἱ­ὲ Δαυ­ΐδ, ἐ­λέ­η­σόν με. Στα­θεὶς δὲ ὁ ᾿Ι­η­σοῦς ἐ­κέ­λευ­σεν αὐ­τὸν ἀ­χθῆ­ναι πρὸς αὐ­τόν. Ἐγ­γί­σαν­τος δὲ αὐ­τοῦ, ἐ­πη­ρώ­τη­σεν αὐ­τὸν, λέ­γων· Τί σοι θέ­λεις ποι­ή­σω; Ὁ δὲ εἶ­πε· Κύ­ρι­ε, ἵ­να ἀ­να­βλέ­ψω. Καὶ ὁ ᾿Ι­η­σοῦς εἶ­πεν αὐ­τῷ· Ἀ­νά­βλε­ψον· ἡ πί­στις σου σέ­σω­κέ σε. Καὶ πα­ρα­χρῆ­μα ἀ­νέ­βλε­ψε, καὶ ἠ­κο­λο­ύ­θει αὐ­τῷ, δο­ξά­ζων τὸν Θε­όν. Καὶ πᾶς ὁ λα­ὸς ἰ­δὼν, ἔ­δω­κεν αἶ­νον τῷ Θε­ῷ.  

                     (Λουκ. ιη΄[18] 35 – 43)

Ο ΤΥΦΛΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΙΧΟΥΣ

Στὸ ση­με­ρι­νό Εὐ­αγ­γε­λι­κὸ ἀ­νά­γνω­σμα, ἀ­γα­πη­τοί μου ἀ­δελ­φοί, ὁ Χρι­στὸς βρί­σκε­ται γιὰ τε­λευ­ταί­α φο­ρὰ στὴν Ἱ­ε­ρι­χὼ λί­γες ἡ­μέ­ρες πρὶν τὴν Σταύ­ρω­σή Του. ῾Ε­τοι­μά­ζε­ται νὰ ἀ­να­χω­ρή­σει. ῞Ε­να με­γά­λο πλῆ­θος ἀ­κο­λου­θεῖ τὸν Κύ­ριο. Μὲ με­γά­λο ἐν­δι­α­φέ­ρον οἱ ἄν­θρω­ποι ἀ­κού­ουν τὴ δι­δα­σκα­λί­α Του. Τὴν ὡ­ραί­α ἀτμό­σφαι­ρα δι­α­τα­ράσ­σουν ὅ­μως οἱ δυ­να­τὲς κραυ­γές ἑ­νὸς τυ­φλοῦ.

῾Ο ἄν­θρω­πος αὐ­τὸς στε­κό­ταν στὴν ἄ­κρη τοῦ δρό­μου καὶ ζη­τι­ά­νευ­ε. Ἡ σω­μα­τι­κὴ τύ­φλω­ση τὸν εἶ­χε ὁ­δη­γή­σει στὸ κοι­νω­νι­κὸ πε­ρι­θώ­ριο. Εἶ­χε πλη­ρο­φο­ρη­θεῖ ὅ­τι ἐ­κεῖ­νες τὶς ἡ­μέ­ρες βρι­σκό­ταν στὴν Ἱ­ε­ρι­χὼ ὁ Ἰ­η­σοῦς Χρι­στός, γνώ­ρι­ζε ὅ­τι εἶ­χε ἐ­πι­τε­λέ­σει πολ­λὰ θαύ­μα­τα, ἰ­δι­αι­τέ­ρως θε­ρα­πεῖ­ες σὲ ἀρ­ρώ­στους. Ὁ τυ­φλὸς Βαρ­τί­μαι­ος (αὐ­τὸ ἦ­ταν τὸ ὄ­νο­μά του) θε­ώ­ρη­σε ὅ­τι εἶ­χε μπρο­στά του τὴν μο­να­δι­κὴ εὐ­και­ρί­α νὰ γι­α­τρευ­θεῖ καὶ ὅ­τι δὲν ἔ­πρε­πε νὰ τὴν ἀ­φή­σει νὰ φύ­γει ἀ­νεκ­με­τάλ­λευ­τη. Τὸ πλῆ­θος τοῦ κό­σμου, ἡ ἱ­ε­ρό­τη­τα τῆς ὥ­ρας τῆς δι­δα­σκα­λί­ας, τὸ κῦ­ρος τοῦ Δι­δα­σκά­λου καὶ ἡ δι­κή του κοι­νω­νι­κὴ θέ­ση τὸν ἐμ­πό­δι­ζαν νὰ προ­σεγ­γί­σει τὸν Χρι­στό. Δὲν θὰ γι­νό­ταν ἀν­τι­λη­πτός, ἂν δὲν φώ­να­ζε μὲ δυ­να­τὲς φω­νές. Ἀ­να­γνω­ρί­ζει τὴν μεσ­σι­α­νι­κὴ ἰ­δι­ό­τη­τα καὶ ζη­τεῖ τὸ ἔ­λε­ος τοῦ Χρι­στοῦ. ῾Η ἄ­με­ση καὶ ἐ­πεί­γου­σα ἀ­νάγ­κη τῆς ὑ­γεί­ας του καὶ ἡ ἔν­το­νη ἐ­πι­θυ­μί­α του νὰ γι­α­τρευ­θεῖ τὸν σπρώ­χνουν σὲ αὐ­τὴν τὴν θερ­μὴ ἱ­κε­σί­α.

Οἱ ἄν­θρω­ποι ὅ­μως ποὺ προ­πο­ρεύ­ον­ταν, ποὺ βρί­σκον­ταν γύ­ρω ἀ­π᾿ τὸν Χρι­στὸ καὶ θαύ­μα­ζαν τὴν δι­δα­σκα­λί­α Του, ἐ­νο­χλή­θη­καν ἀ­π᾿ τὶς φω­νὲς τοῦ τυ­φλοῦ καὶ τὸν ἐ­πέ­πλη­ξαν μὲ αὐ­στη­ρό­τη­τα. Ἀ­παί­τη­σαν ἀ­π᾿ τὸν τυ­φλὸ νὰ σι­ω­πή­σει καὶ νὰ μὴ δι­α­κό­πτει μὲ τὶς φω­νές του τὴν ὡ­ραί­α δι­δα­σκα­λί­α. Ἀ­κό­μη ἕ­να ἐμ­πό­διο πα­ρεμ­βάλ­λε­ται με­τα­ξὺ τοῦ ἀν­θρώ­που ποὺ βρί­σκε­ται σὲ ἀ­νάγ­κη καὶ τοῦ Θε­αν­θρώ­που.

Πολ­λὲς φο­ρὲς ἀρ­κε­τοὶ ἄν­θρω­ποι ἐκ­φρά­ζουν τὴν ἐ­πι­θυ­μί­α νὰ γνω­ρί­σουν τὸν Θε­ὸ καὶ νὰ ζή­σουν μέ­σα στὴν Ἐκ­κλη­σί­α. Τὶς πε­ρισ­σό­τε­ρες φο­ρὲς ὅ­μως ἡ ἀ­να­ζή­τη­ση αὐ­τὴ δὲν ὁ­λο­κλη­ρώ­νε­ται. Δὲν κα­τορ­θώ­νουν οἱ ἄν­θρω­ποι νὰ ὑ­περ­νι­κή­σουν τὶς ἐ­σω­τε­ρι­κὲς ἀμ­φι­βο­λί­ες τους. ῾Η ὑ­περ­βο­λι­κὴ ἐμ­πι­στο­σύ­νη στὴν λο­γι­κὴ δὲν τοὺς ἀ­φή­νει νὰ πι­στεύ­σουν. Τὰ πά­θη καὶ οἱ πο­κί­λες ἐ­ξαρ­τή­σεις τῆς ἁ­μαρ­τί­ας τοὺς κρα­τοῦν αἰχ­μα­λώ­τους. Καὶ δυ­στυ­χῶς δὲν εἶ­ναι μό­νο ἡ πε­ριρ­ρέ­ου­σα κοι­νω­νι­κὴ ἀ­τμό­σφαι­ρα, ὁ κό­σμος ποὺ ζεῖ μα­κριὰ ἀ­π᾿ τὸν Θε­ό. Εἶ­ναι ἀ­να­με­νό­με­νο ὅ­τι ὅ­λοι αὐ­τοὶ θέ­λουν νὰ ἀ­πο­τρέ­ψουν τοὺς ἄλ­λους ἀν­θρώ­πους ἀ­π᾿ τὴν ζω­ὴ τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας. ῾Υ­πάρ­χουν καὶ ἄν­θρω­ποι στὸν χῶ­ρο τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας ποὺ δη­λώ­νουν ὅ­τι εἶ­ναι καὶ λέ­γον­ται Χρι­στια­νοί, οἱ ὁ­ποῖ­οι ὅ­μως σκαν­δα­λί­ζουν μὲ τὴν συμ­πε­ρι­φο­ρά τους, τὴν ἀ­συ­νέ­πεια στὴ ζω­ή τους καὶ τὴν τυ­πο­λα­τρί­α τους στὴ σχέ­ση τους μὲ τὸν Θε­ό. Ἀν­τὶ νὰ προσκα­λοῦν καὶ νὰ προ­σελ­κύ­ουν στὴν ζω­ὴ τῆς πί­στε­ως μέ­σα στὴν Ἐκ­κλη­σί­α, αὐ­τοὶ ἀ­πω­θοῦν καὶ σκαν­δα­λί­ζουν.

῾Ο τυ­φλὸς ὅ­μως δὲν ἀ­πο­γο­η­τεύ­ε­ται καὶ δὲν ἀ­πο­θαρ­ρύ­νε­ται. Ἐ­ξα­κο­λου­θεῖ νὰ φω­νά­ζει μὲ με­γα­λύ­τε­ρη ἔν­τα­ση. Ἐ­πι­μέ­νει καὶ πα­ρα­κάμ­πτει τὰ ἐμ­πό­δια. ῾Η στά­ση αὐ­τὴ μᾶς δι­δά­σκει ὅ­τι ἐ­κεῖ­νος ποὺ μὲ εἰ­λι­κρί­νεια καὶ πραγ­μα­τι­κὸ ἐν­δι­α­φέ­ρον ἀ­να­ζη­τεῖ τὸν Θε­ό, θὰ ὑ­περ­νι­κή­σει ὅ­λες τὶς δυ­σκο­λί­ες. Καὶ τὸ σπου­δαι­ό­τε­ρο ἀ­π᾿ ὅ­λα εἶ­ναι ὅ­τι ὁ Ἴ­διος ὁ Χρι­στὸς ἐ­πι­βρα­βεύ­ει τὴν ἐ­πι­μο­νὴ τοῦ τυ­φλοῦ καὶ ἀν­τα­πο­κρί­νε­ται στὶς ἱ­κε­σί­ες του.

Δι­έ­κο­ψε γιὰ λί­γο τὴν δι­δα­σκα­λί­α Του, γιὰ νὰ ἀ­πευ­θύ­νει στὸν τυ­φλὸ τὴν ἐ­ρώ­τη­ση τί ἀ­κρι­βῶς θὰ πε­ρί­με­νε ἀ­π᾿ Αὐ­τόν. Μί­α ἐ­ρώ­τη­ση ποὺ σὲ μᾶς ἴ­σως φαί­νε­ται πε­ριτ­τή, ἐ­πει­δὴ εἶ­ναι φυ­σι­κὸ ἕ­νας ἄρ­ρω­στος νὰ ἐ­πι­θυ­μεῖ νὰ ἀ­πο­κτή­σει τὴν ὑ­γεί­α του.῾Η ἀ­πάν­τη­ση τοῦ τυ­φλοῦ ὅ­τι θέ­λει νὰ δεῖ ἀ­πο­δει­κνύ­ει ὅ­τι ἡ ἀ­νάγ­κη τῆς ὑ­γεί­ας τὸν ὠ­θεῖ σὲ αὐ­τὴν τὴν ἔν­το­νη ἱ­κε­σί­α. Μί­α ἀ­νάγ­κη ἄ­με­ση καὶ ἐ­πεί­γου­σα, ποὺ δὲν μπο­ρεῖ νὰ πε­ρι­μέ­νει, ἐ­πει­δὴ ἡ ὅ­ρα­ση εἶ­ναι ἡ πιὸ ση­μαν­τι­κὴ ἀ­π᾿ τὶς σω­μα­τι­κὲς αἰ­σθή­σεις. Οἱ ἄλ­λοι ἄν­θρω­ποι ποὺ πα­ρευ­ρί­σκον­ταν ἐ­κεῖ καὶ θαύ­μα­ζαν τὴ δι­δα­σκα­λί­α τοῦ Χρι­στοῦ, εἶ­χαν θε­ω­ρη­τι­κὸ ἐν­δι­α­φέ­ρον, θρη­σκευ­τι­κὴ πε­ρι­έρ­γεια μᾶλ­λον, πα­ρὰ ἀ­λη­θι­νὴ ἀ­να­ζή­τη­ση.

῾Ο Χρι­στὸς ἔ­στρε­ψε τὴν προ­σο­χή Του στὸν τυ­φλό, τὸ θαῦ­μα πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε ἀ­μέ­σως καὶ ἡ ζω­ὴ τοῦ ἀν­θρώ­που ἄλ­λα­ξε. Μέ­σα σὲ συγ­κεν­τρω­μέ­νο πλῆ­θος ἐ­κτὸς ἀ­π’ τὸν τυ­φλὸ Βαρ­τί­μαι­ο βρέ­θη­καν τό­σο ὁ ἀρ­χι­τε­λώ­νης Ζακ­χαῖ­ος λί­γο πρὶν στὴν ἴ­δια πό­λη (τὴν Ἱ­ε­ρι­χώ) ὅ­σο καὶ ἡ αἱ­μορ­ρο­οῦ­σα στὴν Κα­περ­να­ούμ. Σ᾿ αὐ­τὲς τὶς τρεῖς πε­ρι­πτώ­σεις, μέ­σα στὸ πλῆ­θος μό­νο αὐ­τοὶ οἱ συγ­κε­κρι­μέ­νοι ἄν­θρω­ποι κρί­θη­καν κα­τάλ­λη­λοι νὰ λά­βουν τὴ εὐ­ερ­γε­σί­α ἀ­π᾿ τὸν Χρι­στό.

῾Ο Χρι­στὸς, ἀ­δελ­φοί μου, ἦλ­θε στὸν κό­σμο, γιὰ νὰ ἐγ­και­νιά­σει μί­α νέ­α ζω­ὴ γιὰ τὸν ἄν­θρω­πο. Ὄ­χι γιὰ νὰ δι­α­τυ­πώ­σει ἁ­πλῶς ὡ­ραῖ­ες ἰ­δέ­ες. Καὶ ἄλ­λοι ἔ­χουν δι­α­κη­ρύ­ξει σο­φὲς σκέ­ψεις. Καὶ σή­με­ρα ἐ­μεῖς δι­α­νύ­ου­με μί­α πε­ρί­ο­δο κρί­σε­ως, ἀλ­λὰ δὲν με­τα­νο­οῦ­με. Δὲν ζη­τοῦ­με ἀ­π᾿ τὸν Χρι­στὸ λύ­σεις στὸ ἀ­δι­έ­ξο­δο. Μό­νο ἀ­κα­τά­σχε­τες συ­ζη­τή­σεις γί­νον­ται, ἀλ­λὰ κα­νέ­να οὐ­σι­α­στι­κὸ ἀ­πο­τέ­λε­σμα δὲν ἐ­πι­τυγ­χά­νε­ται. ῾Ο τυ­φλὸς τῆς Ἱ­ε­ρι­χοῦς ἀ­ξι­ο­ποί­η­σε τὴν εὐ­και­ρί­α τῆς πα­ρου­σί­ας τοῦ Χρι­στοῦ, πα­ρέ­καμ­ψε μὲ θάρ­ρος ὅ­λα τὰ ἐμ­πό­δια καὶ ἀ­ξι­ώ­θη­κε νὰ ζή­σει τὸ θαῦ­μα.

Ἄς τὸν μι­μη­θοῦ­με καὶ ἐ­μεῖς. Ἀ­μήν.

ΠΗΓΗ: http://kirigmata.blogspot.com.cy 

Α­Κ­Ο­Λ­Ο­Υ­Θ­Ι­ΕΣ Δ­Ε­Κ­Ε­Μ­Β­Ρ­Ι­ΟΥ

Ι­Ε­ΡΑ Μ­Η­Τ­Ρ­Ο­Π­Ο­Λ­ΙΣ Π­Α­Φ­ΟΥ

Ι­Ε­Ρ­ΟΣ Ν­Α­ΟΣ ΑΠ. Π­Α­Υ­Λ­ΟΥ κ­αι

Β­Α­Ρ­Ν­Α­ΒΑ

Α­Κ­Ο­Λ­Ο­Υ­Θ­Ι­ΕΣ

Δ­Ε­Κ­Ε­Μ­Β­Ρ­Ι­ΟΥ

2 ΣΑΒΒΑΤΟΝ Ὁ­σ­. Π­ο­ρ­φ­υ­ρ­ί­ου τ­οῦ Κ­α­υ­σ­ο­κ­α­λυ­β­ί­του

3 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ΄ΛΟΥΚΑ,

Ἀ­πό­στ. (Ἐφεσ. ε΄[5] 8-19), Εὐαγγ. (Λουκ. ιη΄[18] 35-43)

Σοφονίου προφ., Θεοδούλου ὁσ.,

4 ΔΕΥΤΕΡΑ Βαρ­βά­ρας με­γα­λομάρ., Ἰ­ω­άν­νου τοῦ Δα­μα­σκη­νοῦ καί Κασ­σια­νοῦ ὁ­σί­ου τοῦ Κυ­πρί­ου

5 ΤΡΙΤΗ  Σ­ά­β­βα τ­οῦ ἡ­γ­ι­α­σ­μ­έ­ν­ου, Δ­ι­ο­γ­έ­ν­ο­υς μά­ρτ. ­

6 ΤΕΤΑΡΤΗ Ν­ι­κ­ο­λ­ά­ου τ­οῦ ἐν Μ­ύ­ρ­ο­ις τ­οῦ Θ­α­υ­μ­α­τουρ­γ­οῦ

7 ΠΕΜΠΤΗ Ἀ­μ­β­ρ­ο­σ­ί­ου ἐ­π­ι­σ­κ­ό­π­ου Μ­ε­δ­ι­ο­λ­ά­ν­ων,

9 ΣΑΒΒΑΤΟΝ Σ­ύ­λ­λ­η­ψ­ις τ­ῆς Ἁ­γ­. Ἄ­ν­ν­ης, μ­η­τ­ρ­ός τῆς Θε­ο­τό­κ­ου

10 ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ΛΟΥΚΑ,

Ἀ­πό­στ. (Ἐφεσ. Ϛ΄[6] 10-17), Εὐαγγ. (Λουκ. ιγ΄[13] 10-17)

Μηνᾶ Καλλικελάδου, Ἑρμογένους καὶ Εὐγράφου μαρτύρων

12 ΤΡΙΤΗ Ἁ­γ­ί­ου Σ­π­υ­ρ­ί­δ­ω­ν­ος ἐ­π­ι­σ­κ­ό­π­ου Τ­ρ­ι­μυ­θοῦ­ν­τ­ος τοῦ Θ­α­υ­μ­α­τ­ο­υ­ρ­γ­οῦ

13 ΤΕΤΑΡΤΗ Ε­ὐ­σ­τ­ρ­α­τ­ί­ου, Μ­α­ρ­δ­α­ρ­ί­ου κ­αι Ὀ­ρ­έ­στου τῶν μα­ρ­τ­ύ­ρ­ων

15 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Ἐ­λευ­θε­ρί­ου Ἱ­ε­ρο­μάρτυρος καί Ἀν­θί­ας τῆς μη­τρός αὐ­τοῦ

17 ΚΥΡΙΑΚΗ Ι­Α΄ΛΟΥ­ΚΑ (ΑΓ. ΠΡΟ­ΠΑ­ΤΟ­ΡΩΝ),

Ἀπόστ. (Κολ. γ΄[3] 4-11), Εὐ­αγγ. (Λουκ. ιδ΄[14], 16-24)  

Δ­ι­ο­ν­υ­σ­ί­ου Α­ἰ­γ­ί­ν­ης, Δ­α­ν­ι­ήλ Π­ρ­οφήτου καί Τρ­ι­ῶν π­α­ί­δ­ων

18 ΔΕΥΤΕΡΑ Σε­β­α­στ­ι­α­ν­οῦ κ­αι Ζ­ω­ῆς μ­α­ρ­τ­ύ­ρ­ων

20 ΤΕΤΑΡΤΗ Προεόρτια τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως, Ἁγ. Ἰ­γνα­τί­ου ἱ­ε­ρο­μάρ­τυ­ρος τοῦ Θε­ο­φό­ρου, Ἰ­ω­ά­ν­ν­ου τ­ῆς Κρο­σ­τ­ά­ν­δ­ης

21 ΠΕΜΠΤΗ Ἰουλιανῆς τῆς ἐν Νικομηδείᾳ καί Θεμιστοκλέους μάρτυρος.

(Προψάλλεται ἡ Ἀκολουθία Ἁγ. Άναστασίας Φαρ­μα­κο­λυ­τρί­ας)

22 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Ἀ­να­στα­σί­ας Φαρ­μα­κο­λυ­τρί­ας

Ἀ­κο­λου­θί­α Με­γά­λων Ὡ­ρῶν τῶν Χρι­στου­γέν­νων.

(Δὲν ἔχουμε Θεία Λειτουργία σήμερα)

23 ΣΑΒΒΑΤΟΝ Τῶν ἐν Κρή­τῃ Δέ­κα Μαρ­τύ­ρων. Νή­φω­νος ἐ­πι­σκό­που Κων­σταν­τιανῆς   

24 ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ,

Ἀπόστ. (Ἑβρ. ια΄[11] 9–10, 32-40),Εὐ­αγγ. (Ματθ. α΄[1] 1-25)

Μνή­μην ἐ­πι­τε­λοῦ­μεν πάν­των τῶν ἀ­π’ αἰ­ῶ­νος Θε­ῷ εὐ­α­ρε­στη­σάν­των, ἀ­πό Ἀ­δάμ ἂ­χρι καί Ἰ­ω­σήφ τοῦ μνή­στο­ρος τῆς Ὑ­πε­ρα­γί­ας Θε­ο­τό­κου. Εὐγενείας ὁσιοπαρθενομάρτυρος  

25 ΔΕΥΤΕΡΑ Η Χ­Ρ­Ι­Σ­Τ­ΟΥ Γ­Ε­Ν­Ν­Η­Σ­ΙΣ

(Γαλ. δ΄[4] 4–7), Εὐ­αγγ. (Ματθ. β΄[2] 1-12)

26 ΤΡΙΤΗ Σ­ύ­ν­α­ξ­ις Ὑ­π­ε­ρ­α­γ­ί­ας Θ­ε­ο­τ­ό­κ­ου

27 ΤΕΤΑΡΤΗ Πρω­το­μάρ­τυ­ρος καί Ἀρ­χι­δι­α­κό­νου Στε­φά­νου 31 ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ. (Β΄ Τιμ. δ΄[4] 5–8),Εὐ­αγγ. (Μάρκ. α΄[1] 1-8)   Τ­ῶν ἁγίων και δικαίων Ἰω­σ­ήφ τ­οῦ Μ­ν­ή­σ­τ­ο­ρ­ος, Δ­α­υ­ίδ τ­οῦ β­α­σ­ι­λ­έ­ως κ­αί Ἰ­α­κ­ώ­β­ου τοῦ Ἀ­δ­ε­λ­φο­θ­έ­ου. Μελάνης ὁσίας τῆς Ρωμαίας. Ζωτικοῦ ὁσίου τοῦ Πρεσβυτέρου.

Ω­Ρ­Α­Ρ­ΙΟ

Δ­Ε­Κ­Ε­Μ­Β­Ρ­Ι­ΟΥ

Ε­Σ­Π­Ε­Ρ­Ι­Ν­ΟΣ: 4.30 Μ.Μ.

Ο­Ρ­Θ­Ρ­ΟΣ: 6.45 Π.Μ.

ΙΕΡΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ

ΙΕΡΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ

Ὁ πατήρ Ἀνδρέας ἐξομολογεῖ

τίς πιό κάτω Μέρες καί Ὧρες:

ΔΕΥΤΕΡΑ 

  4.00 μ.μ.–6.00 μ.μ.

ΤΕΤΑΡΤΗ

10.00 π.μ.–12.00 μ.

 ΠΕΜΠΤΗ 

  4.00 μ.μ.–6.00 μ.μ.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

10.00 π.μ.–12.00 μ.

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ (24/11) Κλήμεντος ἐπισκόπου Ρώμης, Πέτρου Ἀλεξανδρείας, Φιλουμένου μάρτυρος

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΦΟΥ  ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΑΥΛΟΥ ΚΑΙ ΒΑΡΝΑΒΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ (24/11) Κλήμεντος ἐπισκόπου Ρώμης, Πέτρου Ἀλεξανδρείας, Φιλουμένου μάρτυρος Ἀπόστολος: τῶν Πατέρων (Φιλιπ. γ΄[3] 20-21, δ’[4] 1-3) Ἀδελφοί, ἡμῶν τὸ πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει, ἐξ οὗ καὶ σωτῆρα ἀπεκδεχόμεθα Κύριον ᾿Ιησοῦν Χριστόν, ὃς μετασχηματίσει τὸ σῶμα τῆς ταπεινώσεως ἡμῶν εἰς τὸ γενέσθαι αὐτὸ σύμμορφον τῷ σώματι τῆς δόξης αὐτοῦ κατὰ τὴν ἐνέργειαν τοῦ δύνασθαι αὐτὸν καὶ ὑποτάξαι αὐτῷ τὰ πάντα. ῞Ωστε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοὶ καὶ ἐπιπόθητοι, χαρὰ καὶ στέφανός μου, οὕτω στήκετε ἐν Κυρίῳ, ἀγαπητοί. Εὐοδίαν παρακαλῶ καὶ Συντύχην παρακαλῶ τὸ αὐτὸ φρονεῖν ἐν Κυρίῳ· ναὶ ἐρωτῶ καὶ σέ, Σύζυγε γνήσιε, συλλαμβάνου αὐταῖς, αἵτινες ἐν τῷ εὐαγγελίῳ συνήθλησάν μοι μετὰ καὶ Κλήμεντος καὶ τῶν λοιπῶν συνεργῶν μου, ὧν τὰ ὀνόματα ἐν βίβλῳ ζωῆς. ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ 20 Ἡ συμπεριφορά τους καί τά φρονήματά τους εἶναι τελείως ἀντίθετα μέ τά δικά μας. Διότι ἡ δική μας πατρίδα καί πολιτεία καί τά δικά μας πολιτικά δικαιώματα εἶναι στούς οὐρανούς, ἀπ’ ὅπου μέ πολύ πόθο περιμένουμε καί τόν Σωτήρα μας, τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. 21 Αὐτός ὁ Κύριος καί Σωτήρας μας θά δώσει νέα ἔν­δο­ξη μορφή στό σῶμα τῆς μικρότητος καί ταπεινότητός μας, πού εἶναι τώρα φθαρτό καί ὑπόκειται σέ πόνους καί ἀσθένειες. Θά τό μεταμορφώσει, γιά νά γίνει ὅμοιο μέ τό δοξασμένο σῶμα του καί νά ἀποκτήσει τήν ἴδια ἔν­­δοξη καί ἄφθαρτη μορφή μ’ ἐκεῖνο. Καί αὐτή τή μετα­μόρ­φωση θά τήν κάνει μέ τήν πανίσχυρη ἐνέργειά του, μέ τήν ὁποία μπορεῖ καί νά ὑποτάξει τά πάντα στόν ἑαυ­­τό του. 1 Συνεπῶς, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί καί πολυπόθητοι, ἐσεῖς πού εἶστε γιά μένα τόν ἀπόστολο καί διδάσκαλό σας χαρά καί στεφάνι δόξας λόγῳ τῶν ἀρετῶν σας, σᾶς προτρέπω, ἀγαπητοί μου, ἔτσι νά μένετε σταθεροί στήν ἐν Κυρίῳ ζωή· ὅπως δηλαδή σᾶς εἶπα προηγουμένως κι ὅπως ταιριάζει σέ ἀνθρώπους πού περιμένουν Σωτήρα ἀπό τούς οὐρανούς. 2 Παρακαλῶ τήν Εὐοδία, παρακαλῶ καί τή Συντύχη νά ἔχουν τήν ὁμοφροσύνη πού προέρχεται ἀπό τήν ἕνωσή μας μέ τόν Κύριο. 3 Ναί, παρακαλῶ κι ἐσένα πού βαστάζεις μαζί μου μέ γνησιότητα καί εἰλικρίνεια τό ζυγό καί τήν εὐθύνη τῆς Ἐκκλησίας, νά βοηθᾶς καί νά ἐνισχύεις αὐτές πού ἀγωνίστηκαν καί κακοπάθησαν μαζί μου στό κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου, μαζί καί μέ τόν Κλήμεντα καί τούς ἄλλους συνεργάτες μου, τῶν ὁποίων τά ὀνόματα εἶναι γραμμένα ἀπ’ τόν Θεό στό βιβλίο τῆς ζωῆς ὡς ὀνόματα πολιτῶν καί κληρονόμων τῆς ἐπουράνιας βασιλείας. Εὐαγγέλιο: τῶν Πατέρων (Ἱωάν. ιε΄[15] 17 – ιϚ΄ [16]  2) Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς· ταῦτα ἐντέλλομαι ὑμῖν, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους. 18 Εἰ ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ, γινώσκετε ὅτι ἐμὲ πρῶτον ὑμῶν μεμίσηκεν. 19 εἰ ἐκ τοῦ κόσμου ἦτε, ὁ κόσμος ἂν τὸ ἴδιον ἐφίλει· ὅτι δὲ ἐκ τοῦ κόσμου οὐκ ἐστέ, ἀλλ' ἐγὼ ἐξελεξάμην ὑμᾶς ἐκ τοῦ κόσμου, διὰ τοῦτο μισεῖ ὑμᾶς ὁ κόσμος. 20 μνημονεύετε τοῦ λόγου οὗ ἐγὼ εἶπον ὑμῖν· οὐκ ἔστι δοῦλος μείζων τοῦ κυρίου αὐτοῦ. εἰ ἐμὲ ἐδίωξαν, καὶ ὑμᾶς διώξουσιν· εἰ τὸν λόγον μου ἐτήρησαν, καὶ τὸν ὑμέτερον τηρήσουσιν. 21ἀλλὰ ταῦτα πάντα ποιήσουσιν ὑμῖν διὰ τὸ ὄνομά μου, ὅτι οὐκ οἴδασι τὸν πέμψαντά με. 22 εἰ μὴ ἦλθον καὶ ἐλάλησα αὐτοῖς, ἁμαρτίαν οὐκ εἴχον· νῦν δὲ πρόφασιν οὐκ ἔχουσι περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτῶν. 23 ὁ ἐμὲ μισῶν καὶ τὸν πατέρα μου μισεῖ. 24 εἰ τὰ ἔργα μὴ ἐποίησα ἐν αὐτοῖς ἃ οὐδεὶς ἄλλος πεποίηκεν, ἁμαρτίαν οὐκ εἴχον· νῦν δὲ καὶ ἑωράκασι καὶ μεμισήκασι καὶ ἐμὲ καὶ τὸν πατέρα μου. 25 ἀλλ' ἵνα πληρωθῇ ὁ λόγος ὁ γεγραμμένος ἐν τῷ νόμῳ αὐτῶν, ὅτι ἐμίσησάν με δωρεάν. 26 ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ παράκλητος ὃν ἐγὼ πέμψω ὑμῖν παρὰ τοῦ πατρός, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὃ παρὰ τοῦ πατρὸς ἐκπορεύεται, ἐκεῖνος μαρτυρήσει περὶ ἐμοῦ· 27 καὶ ὑμεῖς δὲ μαρτυρεῖτε, ὅτι ἀπ' ἀρχῆς μετ' ἐμοῦ ἐστε. 1 Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα μὴ σκανδαλισθῆτε. 2 ἀποσυναγώγους ποιήσουσιν ὑμᾶς· ἀλλ' ἔρχεται ὥρα ἵνα πᾶς ὁ ἀποκτείνας ὑμᾶς δόξῃ λατρείαν προσφέρειν τῷ Θεῷ.  ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ 17 Σᾶς δίνω τίς ἐντολές αὐτές, γιά νά ἀγαπᾶτε ὁ ἕνας τόν ἄλλον. Ἔτσι ἑνωμένοι μέ τήν ἀγάπη θά παρου­σια­σθεῖτε ἰσχυροί καί ἀκατανίκητοι σ’ ὅσους σᾶς μισοῦν. 18 Ἄν σᾶς μισεῖ ὁ κόσμος πού βρίσκεται μακριά ἀπό τόν Θεό, μήν ξεχνᾶτε ποτέ ὅτι πρίν ἀπό σᾶς ἐμένα πρῶ­τα ἔχει μισήσει. 19 Ἄν ἤσασταν ἀπό τόν κόσμο καί εἴχατε καί σεῖς τά ἁμαρτωλά φρονήματα τοῦ κόσμου, ὁ κόσμος θά σᾶς ἀγαποῦσε ὡς δικούς του. Ἐπειδή ὅμως δέν εἶστε ἀπό τόν κόσμο, ἀλλά ἐγώ σᾶς διάλεξα μέσα ἀπό τόν κόσμο καί σᾶς ξεχώρισα ἀπ’ αὐτόν, γι’ αὐτό σᾶς μισεῖ ὁ κό­σμος. 20 Μήν παραξενεύεστε ἀπό τό ὅτι θά συναντᾶτε ἕνα τέ­τοιο μίσος στόν κόσμο. Ἀλλά νά θυμάστε τό λόγο πού σᾶς εἶπα: Δέν ὑπάρχει δοῦλος ἀνώτερος ἀπό τόν κύ­ρι­ό του. Ἐάν ἐμένα, τόν Κύριό σας, καταδίωξαν, θά κα­ταδι­ώ­ξουν κι ἐσᾶς πού εἶστε δοῦλοι μου. Ἐάν ἐφάρ­μο­σαν τό λόγο μου, θά ἐφαρμόσουν καί τό δικό σας λό­γο. 21 Ἀλλά ὅλα αὐτά θά σᾶς τά κάνουν ὄχι ἐπειδή θά τούς φταῖτε σέ κάτι, ἀλλά ἐξαιτίας μου, γιά τήν πίστη πού ἔχε­­­­τε καί θά ὁμολογεῖτε στό πρόσωπό μου. Διότι αὐτοί δέν ἔχουν τή σωστή καί ἀληθινή γνώση γιά τόν Θεό, ὁ ὁποῖ­ος μέ ἀπέ­στει­λε στόν κόσμο. Ἡ ἄγνοιά τους ὅμως αὐ­τή εἶναι ἀδι­και­­ο­λόγητη. 22 Ἐάν δέν εἶχα ἔλθει καί δέν τούς εἶχα μιλήσει ἀ­­πο­δει­κνύ­οντάς τους μέ τή διδασκαλία μου καί μέ τά θαύματά μου ὅτι εἶμαι ὁ Μεσσίας, δέν θά εἶχαν ἁμαρτία γιά τήν ἀπι­­στία πού ἔδειξαν σέ μένα. Τώρα ὅμως δέν ἔχουν κα­μία πρόφαση πού νά δικαιολογεῖ τήν ἁμαρτία τους. Καί εἶ­ναι βαριά καί ἀσυγχώρητη ἡ ἁμαρτία τους αὐτή. 23 Διότι ἐκεῖνος πού μισεῖ ἐμένα, μισεῖ συγχρόνως καί τόν Πατέρα μου, πού μέ ἀπέστειλε. 24 Ἄν δέν εἶχα κάνει ἀνάμεσά τους τά καταπληκτικά καί ὑπερφυσικά ἔργα, τά ὁποῖα κανείς ἄλλος ἀπό τούς προ­φῆτες καί ἀπεσταλμένους τοῦ Θεοῦ στήν Παλαιά Δια­­θήκη δέν ἔχει κάνει, δέν θά εἶχαν ἁμαρτία. Τώρα ὅμως ἡ ἐνοχή γιά τήν ἀπιστία τους εἶναι μεγάλη· διότι καί τά θαύματά μου αὐτά ἔχουν δεῖ, καί ἔχουν μισήσει καί μένα, καί στό δικό μου πρόσωπο καί τόν Πατέρα μου. 25 Ἀλλά μ' αὐτό πού ἔγινε ἐκπληρώθηκε ὁ προφητικός λό­γος πού ἔχει γραφεῖ στό Νόμο πού τούς δόθηκε καί γιά τόν ὁποῖο καυχῶνται. Δηλαδή μέ τό μίσος τους αὐ­­τό ἐπαληθεύεται ἐκεῖνο πού λένε οἱ Ψαλμοί, πού περι­­­­λαμ­βάνονται στό Νόμο, ὅτι μέ μίσησαν χωρίς κανένα λόγο καί χωρίς καμιά αἰτία. 26 Σέ ἀντίθεση ὅμως μέ τό ἀδικαιολόγητο καί ἀσυγ­χώ­ρη­το αὐτό μίσος τῶν Ἰουδαίων, στούς κα­λο­προαίρετους ἀνθρώπους ὁ Θεός θά φανερώσει ποιός εἶμαι. Ὅταν δη­­λαδή ἔλθει ὁ Παράκλητος, πού ἐγώ θά σᾶς στείλω ἀπό τόν Πατέρα ὡς ὁδηγό καί βοηθό σας, τό Ἅγιον Πνεῦ­μα δηλαδή, ἐκεῖνος θά μαρτυρήσει γιά μένα. Διότι τό Ἅγι­­ον Πνεῦ­­­­­μα ὡς πηγή τῆς ἀλήθειας φανερώνει στούς ἀν­θρώ­­­­πους τήν ἀλήθεια. Αὐτό ἐκπορεύεται ἀπό τούς κόλπους τοῦ Πα­τρός ὅπως ἀναπηδᾶ ὁ ποταμός ἀπό τή φυ­­σική πηγή του. 27 Ἀλλά καί σεῖς θά δίνετε μαρτυρία γιά μένα, διότι ἀπό τήν ἀρχή τῆς δημόσιας δράσεώς μου εἶστε μαζί μου ἄμεσοι μάρτυρες τῆς διδασκαλίας μου καί τῶν ἔργων μου. Καθώς μάλιστα θά φωτισθεῖτε τώρα καί ἀπό τόν Παράκλητο, θά δίνετε γιά μένα μαρτυρία σύμφωνη μέ τή μαρτυρία τοῦ Παρακλήτου. 1 Σᾶς τά εἶπα αὐτά γιά νά μή σκανδαλισθεῖτε καί κλο­νισθεῖτε στήν πίστη πού ἔχετε πρός ἐμένα ἐξαι­­τίας τοῦ μίσους πού ἐκδηλώνει ἐναντίον μου ὁ κόσμος. 2 Θά σᾶς ἀφορίσουν οἱ Ἰουδαῖοι καί θά σᾶς ἀποκλείσουν ἀπό τίς συναγωγές τους ὡς αἱρετικούς. Ἀλλά σάν νά μήν ἔφτανε αὐτό, ἔρχεται ὥρα κατά τήν ὁποία κάθε διώκτης σας πού θά σᾶς σκοτώνει, θά νομίζει ὅτι ὄχι μόνο δέν κάνει ἔγκλημα, ἀλλά ὅτι μέ τό φόνο αὐτό προσφέρει λατρεία στόν Θεό.