ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ. ΤΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΦΟΥ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΑΥΛΟΥ ΚΑΙ ΒΑΡΝΑΒΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ

(1 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017)

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (ΙΖ΄ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ)  

Ἀδελφοί, ὑμεῖς ἐστε ναὸς Θεοῦ ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός. Διὸ ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα, καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει Κύριος παντοκράτωρ. Ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ.

 (Β΄ Κορ. στ΄[6] 16-18, ζ΄[7] 1)

ΕΡΜΗΝΕΙΑ. Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

Ἀ­δελ­φοί, ἐσεῖς εἶστε ναὸς τοῦ ζωντανοῦ Θεοῦ, ὅπως εἶπε στὴν Παλαιὰ Διαθήκη ὁ Θεὸς ὅτι θὰ κατοικήσω μέσα τους καὶ θὰ περπατήσω ἀναμεσά τους, καὶ θὰ εἶμαι Θεὸς δικός τους κι αὐτοὶ θὰ εἶναι λαός μου. Γι' αὐτὸ βγεῖτε καὶ φύγετε μακριὰ ἀπό τούς ἀπίστους καὶ ξεχωρίστε ἀπ' αὐτούς, λέει ὁ Κύριος, καὶ μὴν ἀγγίζετε ὁτιδήποτε ἀκάθαρτο. Καὶ τότε ἐγώ θὰ σᾶς δεχθῶ μὲ πατρικὴ στοργή. Καὶ θὰ γίνω πατέρας σας, κι ἐσεῖς θὰ εἶστε παιδιά μου καὶ κόρες μου, λέει ὁ Κύριος ὁ Παντοκράτωρ. Ἀφοῦ λοιπὸν ἔχουμε αὐτὲς τὶς ὑποσχέσεις, ἀγαπητοί, ἂς καθαρίσουμε τοὺς ἑαυτούς μας ἀπό κάθε τι πού μολύνει τὸ σῶμα καὶ τὸ πνεῦμα μας, κι ἂς τελειοποιούμαστε στὴν ἁγιοσύνη μὲ τὸ φόβο τοῦ Θεοῦ.

ΤΟ ΙΕΡΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

Εἶπεν ὁ Κύριος^. κα­θὼς θέ­λε­τε ἵ­να ποι­ῶ­σιν ὑ­μῖν οἱ ἄν­θρω­ποι, καὶ ὑ­μεῖς ποι­εῖ­τε αὐ­τοῖς ὁ­μο­ί­ως. καὶ εἰ ἀ­γα­πᾶ­τε τοὺς ἀ­γα­πῶν­τας ὑ­μᾶς, ποί­α ὑ­μῖν χά­ρις ἐ­στί; καὶ γὰρ οἱ ἁ­μαρ­τω­λοὶ τοὺς ἀ­γα­πῶν­τας αὐ­τοὺς ἀ­γα­πῶ­σι. καὶ ἐ­ὰν ἀ­γα­θο­ποι­ῆ­τε τοὺς ἀ­γα­θο­ποι­οῦν­τας ὑ­μᾶς, πο­ί­α ὑ­μῖν χά­ρις ἐ­στί; καὶ γὰρ οἱ ἁ­μαρ­τω­λοὶ τὸ αὐ­τὸ ποι­οῦ­σι. καὶ ἐ­ὰν δα­νε­ί­ζη­τε πα­ρ' ὧν ἐλ­πί­ζε­τε ἀ­πο­λα­βεῖν, πο­ί­α ὑ­μῖν χά­ρις ἐ­στί; καὶ γὰρ ἁ­μαρ­τω­λοὶ ἁ­μαρ­τω­λοῖς δα­νε­ί­ζου­σιν ἵ­να ἀ­πο­λά­βω­σι τὰ ἴ­σα. πλὴν ἀ­γα­πᾶ­τε τοὺς ἐ­χθροὺς ὑ­μῶν καὶ ἀ­γα­θο­ποι­εῖ­τε καὶ δα­νε­ί­ζε­τε μη­δὲν ἀ­πελ­πί­ζον­τες, καὶ ἔ­σται ὁ μι­σθὸς ὑ­μῶν πο­λύς, καὶ ἔ­σε­σθε υἱ­οὶ ὑ­ψί­στου, ὅ­τι αὐ­τὸς χρη­στός ἐ­στιν ἐ­πὶ τοὺς ἀ­χα­ρί­στους καὶ πο­νη­ρο­ύς. Γίνεσθε οὖν οἰ­κτίρ­μο­νες κα­θὼς καὶ ὁ πα­τὴρ ὑ­μῶν οἰ­κτίρ­μων ἐ­στί.

                                           (Λουκ. Ϛ΄ [6] 31 – 36)

Η ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΘΕΟΥΣ

1. ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ

Ὁ Κύριος στὸ ὄρος τῆς Γαλιλαίας παραδίδει στοὺς μαθητές του τὸν τέλειο νόμο τῆς Καινῆς Διαθήκης μὲ τὴν «ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλία» του. Καὶ συγκεφαλαιώνει μέσα σὲ λίγες λέξεις τὸ πνεῦμα τοῦ νέου νόμου του λέγοντας: Ὅπως θέλετε νὰ σᾶς συμπεριφέρονται οἱ ἄνθρωποι, ἔτσι νὰ τοὺς συμπεριφέρεσθε κι ἐσεῖς. Καὶ ἐξηγεῖ τὴν τόσο περιεκτικὴ αὐτὴ ἐντολή του. Ἐὰν ἀγαπᾶτε μόνον ἐκείνους ποὺ σᾶς ἀγαποῦν, ποιὰ ἀμοιβὴ σᾶς ἀνήκει ἀπὸ τὸν Θεό; Καμία. Διότι καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ ἴδιο κάνουν. Καὶ ἐὰν κάνετε τὸ καλὸ σ᾿ ἐκείνους ποὺ σᾶς εὐεργετοῦν, ποιὰ ἀνταμοιβὴ μπορεῖ νὰ ἔχετε ἀπὸ τὸν Θεό; Καμία. Διότι καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ ἔτσι ἐνεργοῦν. Καὶ ἐὰν δανείζετε σ᾿ ἐκείνους ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἐλπίζετε νὰ πάρετε πίσω τὰ δανεικά, ποιὰ ἀνταπόδοση ἀπὸ τὸν Θεὸ σᾶς ἀνήκει; Καμία. Διότι καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ δανείζουν σὲ ἄλλους ἁμαρτωλοὺς γιὰ νὰ πάρουν πίσω ὁλόκληρο τὸ ποσὸ ποὺ δάνεισαν ἢ καὶ σὲ καιρὸ ἀνάγκης νὰ πάρουν κι αὐτοὶ ἴσα δάνεια. Ἐσεῖς ὅμως νὰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας καὶ νὰ τοὺς εὐεργετεῖτε καὶ νὰ τοὺς δανείζετε, χωρὶς νὰ περιμένετε καμία ἀνταπόδοση ἀπὸ αὐτούς.

Στὸ τμῆμα αὐτὸ τῆς «ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλίας» του ὁ Κύριος κάνει μία σύγκριση ἀνάμεσα στὴν ψεύτικη ἀγάπη τοῦ κόσμου καὶ στὴν πραγματικὴ ἀγάπη ποὺ πρέπει νὰ ἔχουν οἱ μαθητές του. Καὶ ζητᾶ τὴν ἀνιδιοτελὴ ἀγάπη, καὶ ὄχι τὴν ψεύτικη συμφεροντολογικὴ ἀγάπη τοῦ κόσμου, ἡ ὁποία δὲν ἔχει πνευματικὴ ἀξία. Διότι ποιὰ ἀξία ἔχει νὰ κάνεις τὸ καλὸ ἐπειδὴ περιμένεις ἀνταπόδοση; Ἡ ἀγάπη ἀξίζει μόνο ὅταν τὴν κάνεις γιὰ τὸν Θεό, χωρὶς νὰ ὑπολογίζεις ποιὸς εἶναι ὁ ἀποδέκτης τῆς ἀγάπης σου. Ἡ ἀγάπη ποὺ ζητᾶ ὁ Χριστὸς πρέπει νὰ ἀγκαλιάζει ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, ἀκόμη καὶ τοὺς δύστροπους, τοὺς ἄδικους, τοὺς ἐχθρούς.

Βέβαια μία τέτοια ἀγάπη πρὸς τοὺς ἐχθροὺς μᾶς φαίνεται δύσκολη ἢ καὶ ἀκατόρθωτη. Πῶς νὰ ἀγαπήσουμε καὶ νὰ εὐεργετοῦμε κι αὐτοὺς ἀκόμη ποὺ μᾶς πληγώνουν, μᾶς ἀδικοῦν, μᾶς βρίζουν, μᾶς πολεμοῦν;

Ὅμως αὐτὸ εἶναι τὸ μέτρο τῆς ἀληθινῆς ἀγάπης, τὸ μέτρο τῆς τελειότητος. Σ᾿ αὐτὴν τὴν ὑψηλὴ κορυφὴ τῆς ἁγιότητος μᾶς καλεῖ ὁ Κύριος. Καὶ δὲν εἶναι αὐτὸ ἐξωπραγματικό. Τέτοια ἀγάπη ἔδειξαν ἀμέτρητοι ἅγιοι καὶ πιστοὶ τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἡ ἀγάπη τους αὐτὴ ἦταν ποὺ ἐντυπωσίασε τὸν κόσμο καὶ ἄλλαξε τὸν κόσμο· ἦταν ἡ σφραγίδα τῆς γνησιότητάς τους. Τέτοια ἀγάπη μᾶς ἔδειξε ὁ Κύριος, Ὁ ὁποῖος σταυρώθηκε γιὰ μᾶς ποὺ ἤμασταν ἀποστάτες καὶ ἐχθροί του καὶ ἀπὸ τὸ σταυρό του συγχώρησε τοὺς σταυρωτές του.

Βέβαια ἡ ἀγάπη πρὸς τοὺς ἐχθροὺς δὲν εἶναι ἀνθρώπινο κατόρθωμα. Εἶναι δῶρο Θεοῦ, καὶ μόνο μὲ τὴ δική του Χάρη ἀποκτᾶται. Εἶναι μιὰ κατάσταση ὑπερκόσμια, ἅγια, ἀνώτερη καὶ ἀληθινή. Ἂν θέλουμε λοιπὸν κι ἐμεῖς νὰ τὴν ἀποκτήσουμε, θὰ πρέπει νὰ τὸ ζητᾶμε αὐτὸ καθημερινὰ ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ἐμεῖς ταυτόχρονα νὰ ἀγωνιζόμαστε νὰ γίνουμε ἄνθρωποι τῆς ἀγάπης.

2. ΟΜΟΙΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ

Ἐὰν ἔχετε μιὰ τέτοια ἀγάπη, λέει ὁ Κύριος, θὰ εἶναι μεγάλη ἡ ἀμοιβή σας ἀπὸ τὸν Θεό. Θὰ γίνετε στὴ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν παιδιὰ τοῦ ὑψίστου Θεοῦ, μὲ τὸν Ὁποῖο θὰ μοιάζετε πνευματικῶς. Διότι κι Αὐτὸς εἶναι εὐεργετικὸς στοὺς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι εἶναι πονηροὶ καὶ δείχνουν ἀχαριστία στὶς τόσες εὐεργεσίες του. Νὰ γίνεσθε λοιπὸν σπλαχνικοὶ πρὸς τὸν πλησίον καὶ συμπονετικοὶ στὶς δυστυχίες του καὶ στὶς ἀνάγκες του, ὅπως καὶ ὁ οὐράνιος πατέρας σας εἶναι εὔσπλαχνος καὶ ἐλεήμων πρὸς ὅλους.

Στὸ ἱερὸ αὐτὸ Κείμενο ὁ Κύριος μᾶς λέει ποιὰ εἶναι ἡ ἀμοιβὴ καὶ ἡ δωρεὰ αὐτῶν ποὺ θὰ δείχνουν μιὰ τέτοια ἀγάπη καὶ εὐσπλαχνία πρὸς ὅλους τοὺς συνανθρώπους τους. Σὲ ἄλλους Μακαρισμοὺς ὁ Κύριος ὑπόσχεται τὴ Βασιλεία του, τὴν κληρονομία τῆς γῆς καὶ τοῦ οὐρανοῦ, τὰ οὐράνια ἀγαθά του. Ἐδῶ ὅμως ὁ Κύριος δίνει τὴ μεγαλύτερη δωρεά. Ὅποιος μπορεῖ νὰ ἀγαπᾶ τοὺς ἐχθρούς του καὶ νὰ τοὺς εὐεργετεῖ, θὰ ἀποκτήσει τὴ μεγαλύτερη χάρη, θὰ φθάσει τὸ ὑψηλότερο σημεῖο ποὺ μπορεῖ νὰ ζήσει ὁ ἄνθρωπος. Ποιὸ εἶναι αὐτό; Μὲ τὴν ἀγάπη αὐτὴ ὁ ἄνθρωπος θὰ γίνει κατὰ χάριν θεός, υἱὸς τοῦ ὑψίστου Θεοῦ. Θὰ ἀποκτήσει τὰ θεϊκὰ χαρακτηριστικά. Καὶ ἐξηγοῦν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας: Καμία ἄλλη ἀρετὴ δὲν μᾶς κάνει τόσο ὅμοιους μὲ τὸν Θεὸ ὅσο ἡ ἀγάπη καὶ ἡ συμπάθεια καὶ ἡ εὐσπλαχνία πρός τοὺς ἐχθρούς μας, πρὸς τοὺς πονηροὺς καὶ ἀχάριστους ἀνθρώπους. Αὐτὴ ἡ ἀγάπη μᾶς προσδίδει τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ Θεοῦ. Μᾶς κάνει κατὰ χάριν θεούς. Μποροῦμε νὰ τὸ ἐννοήσουμε αὐτό; Θὰ γὶνουμε κάποια μέρα ὅμοιοι μὲ τὸν Θεό. Βέβαια ὅμοιοι στὴν οὐσία τοῦ Θεοῦ δὲν μποροῦμε νὰ γίνουμε. Θὰ γίνουμε ὅμως ὅμοιοι κατὰ χάριν στὰ θεϊκά του ἰδιώματα. Θὰ μᾶς πλουτίσει ὁ Θεὸς μὲ τὰ δικά του χαρακτηριστικά. Τὶ μεγαλύτερο μποροῦμε νὰ ποθήσουμε ἄραγε; Τὶ ἁγιότερο, τί ὑψηλότερο; Ἂς μάθουμε λοιπὸν νὰ ἀγαπᾶμε, καὶ ἡ ἀγάπη αὐτὴ θὰ μᾶς ἁγιάσει, θὰ μᾶς σώσει καὶ θά μᾶς δοξάσει.

 (Δι­α­σκευ­ὴ ἀ­πὸ πα­λαι­ὸ τό­μο τοῦ Πε­ρι­ο­δι­κοῦ «Ο ΣΩΤΗΡ»)

Η ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΤΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΑΓΙΟΥ ΝΕΟΦΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΥ. ΤΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΦΟΥ

 ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΑΥΛΟΥ ΚΑΙ ΒΑΡΝΑΒΑ

  Η ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΤΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΑΓΙΟΥ ΝΕΟΦΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΥ

(27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017)

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

  Ἀδελφοί, ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πραότης, ἐγκράτεια· κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ ἔστι νόμος. Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις. Εἰ ζῶμεν πνεύματι, πνεύματι καὶ στοιχῶμεν. Μὴ γινώμεθα κενόδοξοι, ἀλλήλους προκαλούμενοι, ἀλλήλοις φθονοῦντες. ᾽Αδελφοί, ἐὰν καὶ προληφθῇ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι, ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πραότητος· σκοπῶν σεαυτόν, μὴ καὶ σὺ πειρασθῇς. ᾽Αλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε, καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν νόμον τοῦ Χριστοῦ.                     

(Γαλ. ε΄[5] 22-26, Ϛ΄[6] 1-2)

ΕΡ­ΜΗ­ΝΕΙΑ (Π.Ν.ΤΡΕΜ­ΠΕ­ΛΑ)

Ἀδελφοί, ὁ καρπός ὅμως πού παράγει τό Ἅγιον Πνεῦμα μέ τό φωτισμό καί τή χάρη πού χορηγεῖ στίς ψυχές μας, εἶ­­ναι ἡ ἀγάπη, ἡ χαρά πού προέρχεται ἀπό τήν ἀγαθή συν­­είδηση, ἡ εἰρήνη πού εἶναι ἀχώριστη ἀπ’ αὐτήν, ἡ ἀνοχή καί ἡ πλατιά καρδιά στίς ἀδικίες πού μᾶς κάνουν οἱ ἄλλοι, ἡ ἀγαθή διάθεση καί καλοσύνη, ἡ εὐεργετική διά­θεση καί συμπεριφορά, ἡ πίστη καί ἡ ἀξιοπιστία στά λόγια καί τίς ὑποσχέσεις μας, 23 ἡ πραότητα, ἡ ἐγκράτεια σέ ὁτιδήποτε πονηρό. Ἀ­­­πέ­ναντι στούς ἀνθρώπους πού ἔχουν τίς ἀρε­τές αὐτές δέν ἰσχύει ὁ νόμος. 24 Κι ὅσοι ἀνήκουν πραγματικά στό Χριστό, ἔχουν νε­­­κρώσει τό σαρκικό ἄνθρωπο μέ τά πάθη καί τίς ἐπι­θυ­μίες του. 25 Ἐάν ζοῦμε σύμφωνα μέ τίς ἐμπνεύσεις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἄς συμπεριφερόμαστε καί σύμφωνα μέ τίς προσταγές τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ὄχι κινούμενοι ἀπό ἐλατήρια ἰδιοτέλειας καί ματαιοδοξίας. 26 Ἄς μή γινόμαστε ματαιόδοξοι, προκαλώντας ὁ ἕ­­νας τόν ἄλλο σέ φιλονικίες καί φθονώντας ὁ ἕνας τόν ἄλλο. 1 Σᾶς κάνω προσεκτικούς στή ματαιοδοξία καί τό φθό­­νο, διότι οἱ ἀδυναμίες τῶν ἀδελφῶν γίνονται ἀφορ­­­μή νά ἐκδηλώνει ὁ ἕνας κι ὁ ἄλλος τή φιλαρχία του. Ὄχι, ἀδελφοί· κι ἐάν ἀπό ἀδυναμία πέσει ἕνας ἄν­­­­­­­­­­θρωπος σέ κάποιο ἁμάρτημα, ἐσεῖς πού εἶστε πνευ­μα­­­­­τικά ἰσχυροί, νά τόν διορθώνετε καί νά τόν παι­δα­γω­­­­­­­­­­­­γεῖτε μέ πνεῦμα πραότητος. Ἐσύ μάλιστα πού δι­ορ­θώ­­­­­­νεις τόν ἄλλο πρόσεχε τόν ἑαυτό σου μήν πέσεις κι ἐσύ σέ πειρασμό· καί θά συμβεῖ αὐτό εἴτε μέ τό νά πα­ρα­­­­­­­­­­­­­­­συρθεῖς στό ἴδιο ἁμάρτημα, εἴτε μέ τό νά κυ­ρι­ευθεῖς ἀπό ἀνυπομονησία ἤ ματαιοδοξία καί φιλαρ­χία, καί γε­νι­κότερα ἀπό ἐγωισμό. 2 Γιά νά προστατεύεστε λοιπόν ἀπό τόν κίνδυνο νά πέ­σετε κι ἐσεῖς, νά ὑπομένετε ὁ ἕνας τίς ἐνοχλήσεις τοῦ ἄλ­λου, πού ὀφείλονται στά ἐλαττώματα καί τίς ἐλλεί­­ψεις του· κι ἔτσι, μέ τήν ὑπομονετική αὐτή ἀνοχή, ἐκ­πλη­­­ρῶστε τελείως τό νόμο τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή τήν ἐντο­­­λή τῆς ἀγάπης. Ἄνθρωπος πού δέν ὑπομένει μέ ἀγά­πη τήν ἀδυναμία τοῦ ἄλλου, δέν συναισθάνεται ὅτι ἔχει κι αὐτός ἐλαττώματα, ἀλλά ἔχει μεγάλη ἰδέα γιά τόν ἑαυ­τό του. Ἡ ἰδέα του ὅμως αὐτή εἶναι ψεύτικη.

ΤΟ ΙΕΡΟ  ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (ΟΡΘΡΟΥ)

Εἶπεν ὁ Κύριος· Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· ³⁸καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος. ³⁹ὁ εὑρὼν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἀπολέσει αὐτήν, καὶ ὁ ἀπολέσας τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ εὑρήσει αὐτήν. ⁴⁰Ὁ δεχόμενος ὑμᾶς ἐμὲ δέχεται, καὶ ὁ ἐμὲ δεχόμενος δέχεται τὸν ἀποστείλαντά με. ⁴¹ὁ δεχόμενος προφήτην εἰς ὄνομα προφήτου μισθὸν προφήτου λήψεται, καὶ ὁ δεχόμενος δίκαιον εἰς ὄνομα δικαίου μισθὸν δικαίου λήψεται. ⁴²καὶ ὃς ἐὰν ποτίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων ποτήριον ψυχροῦ μόνον εἰς ὄνομα μαθητοῦ, ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ ἀπολέσῃ τὸν μισθὸν αὐτοῦ. Καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ Ἰησοῦς διατάσσων τοῖς δώδεκα μαθηταῖς αὐτοῦ, μετέβη ἐκεῖθεν τοῦ διδάσκειν καὶ κηρύσσειν ἐν ταῖς πόλεσιν αὐτῶν.

       (Ματθ. ι΄[10] 37-42, ια΄[11] 1)

                                                                                                            

ΕΡ­ΜΗ­ΝΕΙΑ (Π.Ν.ΤΡΕΜ­ΠΕ­ΛΑ)

Εἶπε ὁ Κύριος· 7 Ἐ­κ­ε­ῖ­ν­ος π­ού ἀ­γ­α­πᾶ τ­όν π­α­τ­έ­ρα τ­ου ἤ τή μ­η­τ­έ­ρα τ­ου π­ε­ρ­ι­σ­σ­ό­τ­ε­ρο ἀ­πό μ­έ­να, κ­αί μέ ἀ­ρ­ν­ε­ῖ­τ­αι γ­ιά νά μή χ­ω­ρ­ι­σ­θ­εῖ ἀ­πό τ­ο­ύς γ­ο­ν­ε­ῖς τ­ου, δ­έν ἀ­ξ­ί­ζ­ει γ­ιά μ­έ­να. Κι ἐ­κ­ε­ῖ­ν­ος π­ού ἀ­γ­α­πᾶ τό γ­ιό τ­ου ἤ τ­ήν κ­ό­ρη τ­ου π­ε­ρ­ι­σ­σ­ό­τ­ε­ρο ἀ­πό μ­έ­να, δ­έν ε­ἶ­ν­αι ἄ­ξ­ι­ος νά λ­έ­γ­ε­τ­αι μ­α­θ­η­τ­ής μ­ου. 38 Κι ἐ­κ­ε­ῖ­ν­ος π­ού δ­έν π­α­ί­ρ­ν­ει τ­ήν ἀ­π­ό­φ­α­ση νά ὑ­π­ο­σ­τ­εῖ σ­τ­α­υ­ρ­ι­κό θ­ά­ν­α­το κ­αί δ­έν ἀ­κ­ο­λ­ο­υ­θ­εῖ π­ί­σω μ­ου μέ τ­ήν ἀ­π­ό­φ­α­ση α­ὐ­τή, δ­έν μ­ι­μ­ε­ῖ­τ­αι δ­η­λ­α­δή σέ ὅ­λα τό π­α­ρ­ά­δ­ε­ι­γ­μά μ­ου, δ­έν ἀ­ξ­ί­ζ­ει γ­ιά μ­έ­να. 39 Ἐκεῖνος ποὺ σὲ καιρὸ διωγμῶν θὰ ἀποφύγει τὸ μαρτύριο καὶ θὰ διασώσει τὴ σωματικὴ ζωή του, θὰ χάσει τὴν ὑψηλότερη, τὴν εὐτυχισμένη αἰώνια ζωή, τὴν ὁποία κερδίζει κανεὶς μὲ τὸ μαρτύριο. Κι ἐκεῖνος ποὺ θὰ χάσει τὴ ζωή του γιὰ τὴν πίστη του σὲ μένα, θὰ κερδίσει τὴν ὑψηλότερη καὶ εὐτυχισμένη αἰώνια ζωή. 40 Καὶ οἱ μεγάλες αὐτὲς ἀμοιβὲς δὲν εἶναι μόνο γιὰ σᾶς ποὺ θὰ κηρύττετε τὸ εὐαγγέλιο. Ἀλλὰ κι ἐκεῖνος ποὺ σᾶς ὑποδέχεται γιὰ φιλοξενία ὡς διακόνους τοῦ εὐαγγελίου μου, ὑποδέχεται ὄχι ἐσᾶς ἀλλὰ ἐμένα. Κι ἐκεῖνος ποὺ ὑποδέχεται ἐμένα, ὑποδέχεται τὸν ἴδιο τὸν Θεὸ Πατέρα, ποὺ μὲ ἀπέστειλε στὸν κόσμο. 41 Ἐκεῖνος ποὺ ὑποδέχεται καὶ ὑποστηρίζει καὶ βοηθᾶ ἕναν προφήτη, ἐπειδὴ εἶναι προφήτης, θὰ πάρει τὴν ἴδια ἀνταμοιβὴ ποὺ θὰ πάρει κι ὁ προφήτης. Κι ἐκεῖνος ποὺ ὑποδέχεται τὸν δίκαιο, ἐπειδὴ εἶναι δίκαιος, θὰ πάρει τὴν ἴδια ἀνταμοιβὴ ποὺ θὰ πάρει κι ὁ δίκαιος. 42 Ἐκεῖνος ἐπίσης ποὺ θὰ προσφέρει σ᾿ ἕναν ἀπὸ τοὺς μαθητές μου, αὐτοὺς ποὺ ὁ κόσμος θεωρεῖ μικροὺς καὶ ἄσημους, ἔστω κι ἕνα μόνο ποτήρι κρύο νερὸ ποὺ πρόχειρα θὰ τὸ πάρει ἀπὸ τὴν πηγὴ καὶ δὲν θὰ κάνει τὸν κόπο νὰ τὸ βράσει, καὶ θὰ προσφέρει τὴν ἐλάχιστη αὐτὴ ἢ παρόμοια ἐξυπηρέτηση σ᾿ αὐτὸν ἐπειδὴ εἶναι μαθητής μου, ἀληθινὰ σᾶς λέω, δὲν θὰ χάσει στὴ μέλλουσα ζωὴ τὴν ἀνταμοιβὴ ποὺ τοῦ ἀνήκει. 1 Κι ὅταν ὁ Ἰησοῦς τελείωσε νά δίνει ἐντολές καί ὁδηγίες στούς δώδεκα μαθητές του, κι ἐκεῖνοι ἔφυγαν γιά τήν περιοδεία τους, ἀνεχώρησε κι αὐτός ἀπό ἐκεῖ γιά νά συνεχίσει τήν κατ’ ἰδίαν διδασκαλία του στά σπίτια καί τό δημόσιο κήρυγμά του στίς συναγωγές καί τά ὑπόλοιπα δημόσια κέντρα τῶν ἰουδαϊκῶν πόλεων.

ΤΟ ΙΕΡΟ  ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ) 

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς· Πάντα μοι παρεδόθη ὑπὸ τοῦ πατρός μου· καὶ οὐδεὶς ἐπιγινώσκει τὸν υἱὸν εἰ μὴ ὁ πατήρ, οὐδὲ τὸν πατέρα τις ἐπιγινώσκει εἰ μὴ ὁ υἱὸς καὶ ᾧ ἐὰν βούληται ὁ υἱὸς ἀποκαλύψαι. ²⁸Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς. ²⁹ἄρατε τὸν ζυγόν μου ἐφ' ὑμᾶς καὶ μάθετε ἀπ' ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν· ³⁰ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν.

(Ματθ. ια΄[11] 27-30)

ΕΡ­ΜΗ­ΝΕΙΑ (Π.Ν.ΤΡΕΜ­ΠΕ­ΛΑ)

Εἶπε ὁ Κύριος στοὺς Μαθητές του· 27 Ὅλα παραδόθηκαν σέ μένα ἀπό τόν Πατέρα μου, καί ἔλαβα καί ὡς ἄνθρωπος κάθε ἐξουσία καί δύναμη. Κι ἐπειδή ἔχω ὡς Λόγος τήν ἴδια οὐσία μέ τόν Πατέρα μου καί εἶμαι ἄπειρος ὅπως Ἐκεῖνος, κανείς ἄλλος δέν γνωρίζει τελείως τόν Υἱό καί ποιά εἶναι ἡ φύση καί οἱ βουλές τοῦ Υἱοῦ, παρά μόνον ὁ Πατέρας. Ὁ ἄπειρος μόνο ἀπό τόν ἄπειρο μπορεῖ πλήρως καί τελείως νά γνωσθεῖ. Ἀλλά καί τόν Πατέρα κανείς ἄλλος δέν γνωρίζει στό βάθος καί τήν οὐσία του παρά μόνον ὁ Υἱός, περιορισμένα ὅμως τόν γνωρίζει κι ἐκεῖνος στόν ὁποῖο ὁ Υἱός θά θελήσει νά τόν ἀποκαλύψει. 28 Θέλει ὅμως ὁ Υἱός νά καταστήσει γνωστό τόν Πατέρα του σέ ὅλους ὅσους ἔχουν εἰλικρινή πόθο νά δε­χθοῦν τή γνώση αὐτή. Καί γι’ αὐτό σᾶς προσκαλεῖ: Ἐ­λᾶ­­τε σέ μένα ὅλοι ὅσοι εἶστε κουρασμένοι καί φορτωμένοι ἀπό τό βάρος τῆς ἁμαρτίας καί τῶν θλίψεων, κι ἀπό τό φόρτωμα τῶν φαρισαϊκῶν παραδόσεων, μέ τίς ὁποῖες ὁ θεόπνευστος νόμος μεταβλήθηκε σέ φορτίο δυσβάστακτο. Ἐλᾶτε σέ μένα, κι ἐγώ θά σᾶς ξεκουράσω. 29 Πάρτε ἐπάνω σας τό ζυγό τῆς ὑποταγῆς σέ μένα καί τή διδασκαλία μου, καί μάθετε ἀπό μένα ὅτι εἶμαι πράος καί ταπεινός στό φρόνημα καί τήν ἐσωτερική διάθεση, καί θά βρεῖτε ἀνάπαυση καί εἰρήνη στίς ψυχές σας. 30 Διότι ὁ ζυγός τῆς ὑπακοῆς σέ μένα καί τή διδασκαλία μου εἶναι ἁπαλός καί ὠφέλιμος σ’ αὐτόν πού τόν σηκώνει· καί τό φορτίο τῶν ὑποχρεώσεων καί καθηκόντων πού θέτω ἐγώ πάνω στούς πιστούς μου εἶναι ἐλαφρύ.