ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΧΛΩΡΑΚΑΣ. ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

 

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΦΟΥ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΧΛΩΡΑΚΑΣ

 

 

ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

1 ΣΑΒΒΑΤΟΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ, ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ και μνήμη του Μεγ. Βασιλείου.

Ώρα 6.30 Π.Μ.   Όρθρος – Θεία Λειτουργία Μεγ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ,           

         4.00 Μ.Μ Εσπερινός

2 ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ. Απόστ. (Β  Τιμ. δ [4] 5–8), Ευαγγ.(Μαρκ. α [1] 1 - 8) Σιλβέστρου Πάπα Ρώμης, Θεαγένους Ιερομάρτυρος, Σεραφείμ του Σάρωφ.

Ώρα 6.30 Π.Μ.   Όρθρος – Θεία Λειτουργία Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου

          4.00 Μ.Μ Εσπερινός

3 ΔΕΥΤΕΡΑΕυρεσις Λειψάνων του ΑγίουΕφραίμ της Νέας Μάκρης

5 ΤΕΤΑΡΤΗ Προεόρτια των Φώτων. Θεοπέμπτου και Θεωνά των μαρτύρων

 Ώρα 6.30 Π.Μ.  Η Ακολουθία των ΜΕΓΑΛ. ΩΡΩΝ των  ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ και στη συνέχεια 

                             Ο ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ, 

                              ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ  ΤΟΥ ΜΕΓ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ και μετά ο 

                            ΑΓΙΑΣΜΟΣ. 

                                  (Νηστεία, αυστηρή)

6 ΠΕΜΠΤΗ ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ. Απόστ. (Τιτ. β [2] 11–14, γ  [3] 4-7), Ευαγγ.(Ματθ. γ  [3] 13 - 17)

Ώρα 6.30 Π.Μ. Όρθρος – Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΙΩΑΝ. ΤΟΥ  ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, και ο 

                                             ΜΕΓ. ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ 

                            4.00 Μ.Μ Εσπερινός

7 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Η Σύναξις του Τιμίου Ενδόξου Προφήτου και Βαπτιστού Ιωάννου, Απόστ. (Πραξ. ιθ [19], 1 – 8), Ευαγγ. (Ιω. α [1] 29-34)

9 ΚΥΡΙΑΚΗ  ΜΕΤΑ  ΤΑ  ΦΩΤΑ,  Πολυεύκτου μάρτυρ., Ευστρατίου οσίου. Απόστ. (Εφεσ. δ [4], 7 – 13), Ευαγγ. (Ματθ. δ [4] 12-17)

11 ΤΡΙΤΗ Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου

16 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ  ΛΟΥΚΑ (10 ΛΕΠΡΩΝ),  Απόστ. (Κολ. γ [3] 4 - 11), Ευαγγ.   (Λουκ. ιζ [17]  12 - 19) Η προσκύνησις της τιμίας Αλυσεως του Αποστόλου Πέτρου

17 ΔΕΥΤΕΡΑ Αντωνίου του Μεγάλου, Γεωργίου του εξ Ιωαννίνων νεομάρτυρος

18 ΤΡΙΤΗ Αθανασίου και Κυρίλλου, Πατριαρχών Αλεξανδρείας. 23 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ  ΛΟΥΚΑ, Απόστ. (Α  Τιμ. α [1] 15 – 17), Ευαγγ.   (Λουκ. ιη [18]  35 - 43),  Κλήμεντος Επισκ. Αγκύρας, Αγαθαγγέλου μάρτυρος, Διονυσίου Οσίου του εν Ολύμπω

26 ΤΕΤΑΡΤΗ Ξενοφώντος Οσ. και της Συνοδείας αυτού

30 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ  ΛΟΥΚΑ (ΖΑΚΧΑΙΟΥ), Τριών Ιεραρχών. (Εβρ. ιγ [13] 7 - 16), Ευαγγ. (Ματθ.  ε [5] 14-19)

 

 ΩΡΑΡΙΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ: 4.00 Μ.Μ.

ΟΡΘΡΟΣ: 6.30 Π.Μ.

 

 

 

 

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΧΛΩΡΑΚΑΣ. ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΦΟΥ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΧΛΩΡΑΚΑΣ

ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1 ΣΑΒΒΑΤΟΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ, ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ και μνήμη του Μεγ. Βασιλείου. Ώρα 6.30 Π.Μ. Όρθρος – Θεία Λειτουργία Μεγ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, 4.00 Μ.Μ Εσπερινός 2 ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ. Απόστ. (Β Τιμ. δ [4] 5–8), Ευαγγ.(Μαρκ. α [1] 1 - 8) Σιλβέστρου Πάπα Ρώμης, Θεαγένους Ιερομάρτυρος, Σεραφείμ του Σάρωφ. Ώρα 6.30 Π.Μ. Όρθρος – Θεία Λειτουργία Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου 4.00 Μ.Μ Εσπερινός 3 ΔΕΥΤΕΡΑΕυρεσις Λειψάνων του ΑγίουΕφραίμ της Νέας Μάκρης 5 ΤΕΤΑΡΤΗ Προεόρτια των Φώτων. Θεοπέμπτου και Θεωνά των μαρτύρων Ώρα 6.30 Π.Μ. Η Ακολουθία των ΜΕΓΑΛ. ΩΡΩΝ των ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ και στη συνέχεια Ο ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ, ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ και μετά ο ΑΓΙΑΣΜΟΣ. (Νηστεία, αυστηρή) 6 ΠΕΜΠΤΗ ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ. Απόστ. (Τιτ. β [2] 11–14, γ [3] 4-7), Ευαγγ.(Ματθ. γ [3] 13 - 17) Ώρα 6.30 Π.Μ. Όρθρος – Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΙΩΑΝ. ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, και ο ΜΕΓ. ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ 4.00 Μ.Μ Εσπερινός 7 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Η Σύναξις του Τιμίου Ενδόξου Προφήτου και Βαπτιστού Ιωάννου, Απόστ. (Πραξ. ιθ [19], 1 – 8), Ευαγγ. (Ιω. α [1] 29-34) 9 ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ, Πολυεύκτου μάρτυρ., Ευστρατίου οσίου. Απόστ. (Εφεσ. δ [4], 7 – 13), Ευαγγ. (Ματθ. δ [4] 12-17) 11 ΤΡΙΤΗ Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου 16 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ ΛΟΥΚΑ (10 ΛΕΠΡΩΝ), Απόστ. (Κολ. γ [3] 4 - 11), Ευαγγ. (Λουκ. ιζ [17] 12 - 19) Η προσκύνησις της τιμίας Αλυσεως του Αποστόλου Πέτρου 17 ΔΕΥΤΕΡΑ Αντωνίου του Μεγάλου, Γεωργίου του εξ Ιωαννίνων νεομάρτυρος 18 ΤΡΙΤΗ Αθανασίου και Κυρίλλου, Πατριαρχών Αλεξανδρείας. 23 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ ΛΟΥΚΑ, Απόστ. (Α Τιμ. α [1] 15 – 17), Ευαγγ. (Λουκ. ιη [18] 35 - 43), Κλήμεντος Επισκ. Αγκύρας, Αγαθαγγέλου μάρτυρος, Διονυσίου Οσίου του εν Ολύμπω 26 ΤΕΤΑΡΤΗ Ξε¬νο¬φῶν¬τος Ὁ¬σ. καί τῆς Συ¬νο¬δεί¬ας αὐ¬τοῦ 30 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ (ΖΑΚΧΑΙΟΥ), Τρι¬ῶν Ἱ¬ε¬ραρ¬χῶν. (Ἑ¬βρ. ιγ΄[13] 7 - 16), Εὐ¬αγγ. (Ματθ. ε΄[5] 14-19) ΩΡΑΡΙΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ: 4.00 Μ.Μ. ΟΡΘΡΟΣ: 6.30 Π.Μ.

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΧΛΩΡΑΚΑΣ. ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΦΟΥ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΧΛΩΡΑΚΑΣ

 

 

ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

1 ΣΑΒΒΑΤΟΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ, ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ και μνήμη του Μεγ. Βασιλείου.

Ώρα 6.30 Π.Μ.   Όρθρος – Θεία Λειτουργία Μεγ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ,           4.00 Μ.Μ Εσπερινός

2 ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ. Απόστ. (Β  Τιμ. δ [4] 5–8), Ευαγγ.(Μαρκ. α [1] 1 - 8) Σιλβέστρου Πάπα Ρώμης, Θεαγένους Ιερομάρτυρος, Σεραφείμ του Σάρωφ.

Ώρα 6.30 Π.Μ.   Όρθρος – Θεία Λειτουργία Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου

          4.00 Μ.Μ Εσπερινός

3 ΔΕΥΤΕΡΑΕυρεσις Λειψάνων του ΑγίουΕφραίμ της Νέας Μάκρης

5 ΤΕΤΑΡΤΗ Προεόρτια των Φώτων. Θεοπέμπτου και Θεωνά των μαρτύρων

 Ώρα 6.30 Π.Μ.  Η Ακολουθία των ΜΕΓΑΛ. ΩΡΩΝ των  ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ και στη συνέχεια Ο ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ, ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ  ΤΟΥ ΜΕΓ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ και μετά ο ΑΓΙΑΣΜΟΣ.  (Νηστεία, αυστηρή)

6 ΠΕΜΠΤΗ ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ. Απόστ. (Τιτ. β [2] 11–14, γ  [3] 4-7), Ευαγγ.(Ματθ. γ  [3] 13 - 17)

Ώρα 6.30 Π.Μ. Όρθρος – Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΙΩΑΝ. ΤΟΥ  ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, και ο ΜΕΓ. ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ 

4.00 Μ.Μ Εσπερινός

7 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Η Σύναξις του Τιμίου Ενδόξου Προφήτου και Βαπτιστού Ιωάννου, Απόστ. (Πραξ. ιθ [19], 1 – 8), Ευαγγ. (Ιω. α [1] 29-34)

9 ΚΥΡΙΑΚΗ  ΜΕΤΑ  ΤΑ  ΦΩΤΑ,  Πολυεύκτου μάρτυρ., Ευστρατίου οσίου. Απόστ. (Εφεσ. δ [4], 7 – 13), Ευαγγ. (Ματθ. δ [4] 12-17)

11 ΤΡΙΤΗ Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου

16 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ  ΛΟΥΚΑ (10 ΛΕΠΡΩΝ),  Απόστ. (Κολ. γ [3] 4 - 11), Ευαγγ.   (Λουκ. ιζ [17]  12 - 19) Η προσκύνησις της τιμίας Αλυσεως του Αποστόλου Πέτρου

17 ΔΕΥΤΕΡΑ Αντωνίου του Μεγάλου, Γεωργίου του εξ Ιωαννίνων νεομάρτυρος

18 ΤΡΙΤΗ Αθανασίου και Κυρίλλου, Πατριαρχών Αλεξανδρείας.

23 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ  ΛΟΥΚΑ, Απόστ. (Α  Τιμ. α [1] 15 – 17), Ευαγγ.   (Λουκ. ιη [18]  35 - 43),  Κλήμεντος Επισκ. Αγκύρας, Αγαθαγγέλου μάρτυρος, Διονυσίου Οσίου του εν Ολύμπω

26 ΤΕΤΑΡΤΗ Ξε­νο­φῶν­τος Ὁ­σ. καί τῆς Συ­νο­δεί­ας αὐ­τοῦ

30 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ (ΖΑΚΧΑΙΟΥ), Τρι­ῶν Ἱ­ε­ραρ­χῶν. (Ἑ­βρ. ιγ΄[13] 7 - 16), Εὐ­αγγ. (Ματθ.  ε΄[5] 14-19)

 

 Ω­ΡΑ­ΡΙΟ Ι­Α­ΝΟΥΑ­ΡΙΟΥ

Ε­ΣΠΕ­ΡΙ­ΝΟΣ: 4.00 Μ.Μ.

ΟΡ­ΘΡΟΣ: 6.30 Π.Μ.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ. ΤΑ ΑΝΓΝΩΣΜΑΤΑ

 

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΦΟΥ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΧΛΩΡΑΚΑΣ   

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ

(26 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021)

 

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ)

Ἀ­δελ­φοί, γνω­ρί­ζω ὑ­μῖν, ἀ­δελ­φοί, τὸ εὐ­αγ­γέ­λιον τὸ εὐ­αγ­γε­λι­σθὲν ὑπ᾿ ἐ­μοῦ ὅ­τι οὐκ ἔ­στι κα­τὰ ἄν­θρω­πον· οὐ­δὲ γὰρ ἐ­γὼ πα­ρὰ ἀν­θρώ­που πα­ρέ­λα­βον αὐ­τὸ οὔ­τε ἐ­δι­δά­χθην, ἀλ­λὰ δι᾿ ἀ­πο­κα­λύ­ψε­ως ᾿Ι­η­σοῦ Χρι­στοῦ. ᾿Η­κο­ύ­σα­τε γὰρ τὴν ἐ­μὴν ἀ­να­στρο­φήν πο­τε ἐν τῷ ᾿Ι­ου­δα­ῑ­σμῷ, ὅ­τι καθ᾿ ὑ­περ­βο­λὴν ἐ­δί­ω­κον τὴν ἐκ­κλη­σί­αν τοῦ Θε­οῦ καὶ ἐ­πόρ­θουν αὐ­τήν, καὶ προ­έ­κο­πτον ἐν τῷ ᾿Ι­ου­δα­ῑ­σμῷ ὑ­πὲρ πολ­λοὺς συ­νη­λι­κι­ώ­τας ἐν τῷ γέ­νει μου, πε­ρισ­σο­τέ­ρως ζη­λω­τὴς ὑ­πάρ­χων τῶν πα­τρι­κῶν μου πα­ρα­δό­σε­ων. ῞Ο­τε δὲ εὐ­δό­κη­σεν ὁ Θε­ὸς ὁ ἀ­φο­ρί­σας με ἐκ κοι­λί­ας μη­τρός μου καὶ κα­λέ­σας διὰ τῆς χά­ρι­τος αὐ­τοῦ ἀ­πο­κα­λύ­ψαι τὸν υἱ­ὸν αὐ­τοῦ ἐν ἐ­μοί, ἵ­να εὐ­αγ­γε­λί­ζω­μαι αὐ­τὸν ἐν τοῖς ἔ­θνε­σιν, εὐ­θέ­ως οὐ προ­σα­νε­θέ­μην σαρ­κὶ καὶ αἵ­μα­τι, οὐ­δὲ ἀ­νῆλ­θον εἰς ῾Ι­ε­ρο­σό­λυ­μα πρὸς τοὺς πρὸ ἐ­μοῦ ἀ­πο­στό­λους, ἀλ­λὰ ἀ­πῆλ­θον εἰς ᾿Α­ρα­βί­αν, καὶ πά­λιν ὑ­πέ­στρε­ψα εἰς Δα­μα­σκόν. ῎Ε­πει­τα με­τὰ ἔ­τη τρί­α ἀ­νῆλ­θον εἰς ῾Ι­ε­ρο­σό­λυ­μα ἱ­στο­ρῆ­σαι Πέτρον, καὶ ἐ­πέ­μει­να πρὸς αὐ­τὸν ἡ­μέ­ρας δε­κα­πέν­τε. Ἕ­τε­ρον δὲ τῶν ἀ­πο­στό­λων οὐκ εἶ­δον εἰ μὴ ᾿Ιάκωβον τὸν ἀ­δελ­φὸν τοῦ Κυ­ρί­ου.                                                   

                                    ( Γα­λ. α΄11-19)

 

1. Αποκάλυψη ΘεοΥ

Τὶς ἡ­μέ­ρες αὐ­τὲς τῶν Χρι­στου­γέν­νων, οἱ εὐ­αγ­γε­λι­κὲς δι­η­γή­σεις μᾶς με­τα­φέ­ρουν στὴ Βη­θλε­έμ, μα­ζὶ μὲ τοὺς ποι­μέ­νες καὶ τοὺς Μά­γους, τὸν ἀ­στέ­ρα καὶ τοὺς ἀγ­γέ­λους… Μᾶς ἀ­φη­γοῦν­ται τὴ Γέν­νη­ση τοῦ Χρι­στοῦ, ἕ­να ἱ­στο­ρι­κὸ γε­γο­νὸς ποὺ ἀ­πο­κα­λύ­πτει τὸ σχέ­διο τοῦ Θε­οῦ γιὰ τὴ σω­τη­ρί­α τοῦ ἀν­θρώ­που.

Αὐ­τὸ βε­βαι­ώ­νει καὶ ὁ ἀ­πό­στο­λος Παῦ­λος στὴ ση­με­ρι­νὴ ἀ­πο­στο­λι­κὴ πε­ρι­κο­πή: «Γνω­ρί­ζω ὑ­μῖν, ἀ­δελ­φοί, τὸ εὐ­αγ­γέ­λιον τὸ εὐ­αγ­γε­λι­σθὲν ὑ­π᾿ ἐ­μοῦ ὅ­τι οὐκ ἔ­στι κα­τὰ ἄν­θρω­πον»· σᾶς γνω­στο­ποι­ῶ, ἀ­δελ­φοί, ὅ­τι τὸ Εὐ­αγ­γέ­λιο ποὺ σᾶς κή­ρυ­ξα δὲν ἀ­πο­τε­λεῖ ἀν­θρώ­πι­νη ἐ­πι­νό­η­ση. Καὶ συ­νε­χί­ζει: Δι­ό­τι ὄ­χι μό­νο οἱ ὑ­πό­λοι­ποι Ἀ­πό­στο­λοι, ἀλ­λὰ κι ἐ­γὼ δὲν τὸ πα­ρέ­λα­βα οὔ­τε τὸ δι­δά­χθη­κα ἀ­πὸ κά­ποι­ον ἄν­θρω­πο, ἀλ­λὰ τὸ πα­ρέ­λα­βα «δι᾿ ἀ­πο­κα­λύ­ψε­ως Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ».

Σκον­τά­φτει ἡ ἀν­θρώ­πι­νη λο­γι­κὴ στὰ ὑ­περ­φυ­σι­κὰ ση­μεῖ­α τῆς Γεν­νή­σε­ως τοῦ Κυ­ρί­ου ποὺ ἀ­να­φέ­ρον­ται στὰ Εὐ­αγ­γέ­λια καὶ προ­σπα­θεῖ εἴ­τε νὰ τὰ ἐ­ξη­γή­σει μὲ δι­ά­φο­ρους συλ­λο­γι­σμοὺς εἴ­τε νὰ ἀ­πο­δυ­να­μώ­σει τὸ ἱ­στο­ρι­κό τους ὑ­πό­βα­θρο δί­νον­τάς τους μυ­θι­κὸ χα­ρα­κτή­ρα. Κι ὅ­μως, εἶ­ναι θαυ­μα­στὰ γε­γο­νό­τα ποὺ ἔ­χουν ἀ­δι­ά­ψευ­στους μάρ­τυ­ρες, ὅ­πως π.χ. ἡ ἐμ­φά­νι­ση τῶν ἀγ­γέ­λων στοὺς βο­σκούς, τὸ ἀ­στέ­ρι τῶν Μά­γων ποὺ τοὺς ὁ­δη­γοῦ­σε μέ­ρα-νύ­χτα καὶ τε­λι­κὰ στά­θη­κε ἐ­πά­νω ἀ­πὸ τὸν τό­πο ὅ­που ἦ­ταν ὁ νε­ο­γέν­νη­τος Χρι­στός, κ.ἄ. Ὅ­λα αὐ­τὰ ἀ­πο­κα­λύ­φθη­καν μὲ θαυ­μα­στὸ τρό­πο στοὺς ἀν­θρώ­πους γιὰ νὰ ἐ­πι­βε­βαι­ώ­σουν τὸ πλέ­ον χαρ­μό­συ­νο μή­νυ­μα τοῦ Εὐ­αγ­γε­λί­ου, ὅ­τι δη­λα­δὴ «Θε­ός ἐ­φα­νε­ρώ­θη ἐν σαρ­κί» (Α΄ Τιμ. γ΄[3] 16). Αὐ­τὸ δὲ ἀ­κρι­βῶς ἑ­ορ­τά­ζου­με τὰ Χρι­στού­γεν­να: τὴν ἱ­στο­ρι­κὴ φα­νέ­ρω­ση τοῦ Θε­οῦ στὸν κό­σμο στὸ πρό­σω­πο τοῦ Θε­αν­θρώ­που Χρι­στοῦ.

2. Δύναμη ΑναγεννητικΗ

Ἡ με­γα­λύ­τε­ρη ἀ­πό­δει­ξη γιὰ τὴν ἀ­ξι­ο­πι­στί­α καὶ τὴ θε­ο­πνευ­στί­α τοῦ Εὐ­αγ­γε­λί­ου εἶ­ναι τὰ θαύ­μα­τα ποὺ ἐ­πι­τε­λεῖ στὶς ψυ­χὲς τῶν ἀν­θρώ­πων ποὺ τὸ γνω­ρί­ζουν καὶ τὸ ἀ­κο­λου­θοῦν.

Ὁ ἀ­πό­στο­λος τῶν Ἐ­θνῶν φέρ­νει τὸν ἴ­διο τὸν ἑ­αυ­τό του ὡς χα­ρα­κτη­ρι­στι­κὸ πα­ρά­δειγ­μα με­τα­στρο­φῆς καὶ ἀ­να­γεν­νή­σε­ως ἀ­πὸ τὴ χά­ρη τοῦ Εὐ­αγ­γε­λί­ου ποὺ τοῦ ἀ­πο­κα­λύ­φθη­κε. Γρά­φει: «Ἠ­κού­σα­τε τὴν ἐ­μὴν ἀ­να­στρο­φήν πο­τε ἐν τῷ Ἰ­ου­δα­ϊ­σμῷ, ὅ­τι κα­θ’ ὑ­περ­βο­λὴν ἐ­δί­ω­κον τὴν ἐκ­κλη­σί­αν τοῦ Θε­οῦ καὶ ἐ­πόρ­θουν αὐ­τήν»· ἀ­σφα­λῶς ἔ­χε­τε ἀ­κού­σει γιὰ τὴ δι­α­γω­γὴ ποὺ ἔ­δει­ξα κά­πο­τε, ὅ­ταν ἀ­κο­λου­θοῦ­σα τὸ νό­μο καὶ τὰ ἔ­θι­μα τῶν Ἰ­ου­δαί­ων. Ἀ­κού­σα­τε δη­λα­δὴ ὅ­τι κα­τε­δί­ω­κα ὑ­περ­βο­λι­κὰ τὴν Ἐκ­κλη­σί­α τοῦ Θε­οῦ καὶ προ­σπα­θοῦ­σα νὰ τὴν κα­τα­στρέ­ψω.

Κι ὅ­μως, αὐ­τὸς ποὺ ἦ­ταν φα­να­τι­κὸς δι­ώ­κτης τῶν χρι­στια­νῶν πε­ρισ­σό­τε­ρο κι ἀ­πὸ κά­θε ἄλ­λο Ἰ­ου­δαῖ­ο, ὅ­ταν δέ­χθη­κε τὴν ἀ­πο­κά­λυ­ψη τοῦ Θε­οῦ, ἐγ­κα­τέ­λει­ψε τὴν προ­η­γού­με­νη ζω­ή του καὶ ἀ­φο­σι­ώ­θη­κε ὁ­λο­κλη­ρω­τι­κὰ στὸ κή­ρυγ­μα τοῦ Εὐ­αγ­γε­λί­ου.

Οἱ κα­λο­δι­ά­θε­τες ψυ­χὲς δὲν μπο­ροῦν νὰ μεί­νουν ἀ­συγ­κί­νη­τες στὸ μή­νυ­μα τοῦ Εὐ­αγ­γε­λί­ου. Ὁ λό­γος τοῦ Θε­οῦ προ­κα­λεῖ πραγ­μα­τι­κὸ συγ­κλο­νι­σμὸ μέ­σα τους καὶ γί­νε­ται ἀ­φορ­μὴ με­τα­νοί­ας καὶ ρι­ζι­κῆς ἀλ­λα­γῆς. «Ζῶν γὰρ ὁ λό­γος τοῦ Θε­οῦ καὶ ἐ­νερ­γὴς καὶ το­μώ­τε­ρος ὑ­πὲρ πᾶ­σαν μά­χαι­ραν δί­στο­μον» (Ἑ­βρ. δ΄[4] 12). Εἶ­ναι ζων­τα­νὸς καὶ δρα­στι­κὸς ὁ λό­γος τοῦ Θε­οῦ καὶ κο­φτε­ρὸς πε­ρισ­σό­τε­ρο ἀ­πὸ κά­θε ἄλ­λο μα­χαί­ρι δί­κο­πο. Εἰ­σχω­ρεῖ στὰ βά­θη τῆς ψυ­χῆς τοῦ ἀν­θρώ­που καὶ μὲ τὶς ἀ­πα­ραί­τη­τες το­μὲς ἐ­πι­φέ­ρει τὴν κά­θαρ­ση, τὴ θε­ρα­πεί­α, τὴν ἀ­να­καί­νι­ση!

3. Ο «Αδελφόθεος»

Κα­τὰ τὴ ση­με­ρι­νὴ Κυ­ρια­κή, ποὺ ὀ­νο­μά­ζε­ται «με­τὰ τὴν Χρι­στοῦ Γέν­νη­σιν», ἡ ἁ­γί­α μας Ἐκ­κλη­σί­α ἑ­ορ­τά­ζει καὶ τρεῖς ση­μαν­τι­κὲς μορ­φές: Τὸν δί­και­ο Ἰ­ω­σήφ, τὸν μνή­στο­ρα τῆς Παρ­θέ­νου, τὸν βα­σι­λέ­α Δα­βὶδ ὡς προ­πά­το­ρα τοῦ Κυ­ρί­ου καὶ τὸν ἅ­γιο Ἰ­ά­κω­βο τὸν Ἀ­δελ­φό­θε­ο. Εἰ­δι­κὰ γιὰ τὸν ἀ­δελ­φό­θε­ο Ἰ­ά­κω­βο κά­νει λό­γο ὁ ἀ­πό­στο­λος Παῦ­λος στὸ τέ­λος τοῦ ση­με­ρι­νοῦ ἀ­πο­στο­λι­κοῦ Ἀ­να­γνώ­σμα­τος καὶ βε­βαι­ώ­νει ὅ­τι στὰ Ἱ­ε­ρο­σό­λυ­μα ποὺ πῆ­γε γιὰ νὰ γνω­ρί­σει τὸν ἀ­πό­στο­λο Πέ­τρο, δὲν συ­νάν­τη­σε κα­νέ­ναν ἄλ­λον Ἀ­πό­στο­λο, «εἰ μὴ Ἰ­ά­κω­βον τὸν ἀ­δελ­φὸν τοῦ Κυ­ρί­ου».

Βέ­βαι­α, ὅ­ταν ἀ­κοῦ­με γιὰ ἀ­δελ­φοὺς τοῦ Κυ­ρί­ου, πρέ­πει νὰ γνω­ρί­ζου­με ὅ­τι δὲν εἶ­ναι παι­διὰ τῆς Ὑ­πε­ρα­γί­ας Θε­ο­τό­κου, ἡ ὁ­ποί­α ὑ­πῆρ­ξε Παρ­θέ­νος καὶ πρὸ καὶ κα­τὰ καὶ με­τὰ τὸν τό­κον, γι᾿ αὐ­τὸ καὶ ὀ­νο­μά­ζε­ται Ἀ­ει­πάρ­θε­νος, ἀλ­λὰ παι­διὰ τοῦ Ἰ­ω­σήφ. Δι­ό­τι ὁ δί­και­ος Ἰ­ω­σὴφ, προ­τοῦ μνη­στευ­θεῖ τὴν Πα­να­γί­α, εἶ­χε σύ­ζυ­γο ποὺ πέ­θα­νε καὶ μὲ τὴν ὁ­ποί­α εἶ­χαν ἤ­δη ἀ­πο­κτή­σει παι­διά. Ἕ­να ἀ­πὸ αὐ­τὰ ἦ­ταν ὁ Ἰ­ά­κω­βος. Κι ἐ­πει­δὴ στὰ μά­τια τῶν Ἰ­ου­δαί­ων ὁ μνή­στο­ρας Ἰ­ω­σὴφ νο­μι­ζό­ταν ὡς ὁ πα­τέ­ρας τοῦ Κυ­ρί­ου Ἰ­η­σοῦ, γι᾿ αὐ­τὸ ὁ Ἰ­ά­κω­βος καὶ τὰ ἄλ­λα παι­διὰ τοῦ Ἰ­ω­σὴφ θε­ω­ροῦν­ταν ὡς ἀ­δελ­φοί Του.

Ὁ ἅ­γιος Ἰ­ά­κω­βος ποὺ ἔ­μει­νε γνω­στὸς ὡς «ἀ­δελ­φὸς τοῦ Κυ­ρί­ου» φά­νη­κε ἀν­τά­ξιος τοῦ τι­μη­τι­κοῦ αὐ­τοῦ τί­τλου, δι­ό­τι, ὡς πρῶ­τος Ἐ­πί­σκο­πος Ἱ­ε­ρο­σο­λύ­μων, ὑ­πη­ρέ­τη­σε τὴν Ἐκ­κλη­σί­α τοῦ Χρι­στοῦ μὲ αὐ­τα­πάρ­νη­ση μέ­χρι τέ­λους καὶ ἀ­ξι­ώ­θη­κε νὰ ἐ­πι­σφρα­γί­σει τὴ ζω­ή του μὲ τὸ αἷ­μα τοῦ μαρ­τυ­ρί­ου. Ἂς ἔ­χου­με τὶς πρε­σβεῖ­ες του.μας.      

            (Δ­ι­α­σ­κ­ε­υὴ ἀ­πὸ π­α­λ­α­ιὸ τ­ό­μο τ­οῦ Π­ε­ρ­ι­ο­δ­ι­κ­οῦ «Ο Σ­Ω­Τ­ΗΡ»)

 

ΤΟ ΙΕΡΟ  ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ)

Ἀ­να­χω­ρη­σάν­των τῶν μά­γων, ἰ­δοὺ ἄγ­γε­λος Κυ­ρί­ου φα­ί­νε­ται κα­τ' ὄ­ναρ τῷ Ἰ­ω­σὴφ λέ­γων· Ἐ­γερ­θεὶς πα­ρά­λα­βε τὸ παι­δί­ον καὶ τὴν μη­τέ­ρα αὐ­τοῦ καὶ φεῦ­γε εἰς Αἴ­γυ­πτον, καὶ ἴ­σθι ἐ­κεῖ ἕ­ως ἂν εἴ­πω σοι· μέλ­λει γὰρ Ἡ­ρῴ­δης ζη­τεῖν τὸ παι­δί­ον τοῦ ἀ­πο­λέ­σαι αὐ­τό. ὁ δὲ ἐ­γερ­θεὶς πα­ρέ­λα­βε τὸ παι­δί­ον καὶ τὴν μη­τέ­ρα αὐ­τοῦ νυ­κτὸς καὶ ἀ­νε­χώ­ρη­σεν εἰς Αἴ­γυ­πτον, καὶ ἦν ἐ­κεῖ ἕ­ως τῆς τε­λευ­τῆς Ἡ­ρῴ­δου· ἵ­να πλη­ρω­θῇ τὸ ῥη­θὲν ὑ­πὸ Κυ­ρί­ου δι­ὰ τοῦ προ­φή­του λέ­γον­τος· Ἐξ Αἰ­γύ­πτου ἐ­κά­λε­σα τὸν υἱ­όν μου. Τότε Ἡ­ρῴ­δης ἰ­δὼν ὅ­τι ἐ­νε­πα­ί­χθη ὑ­πὸ τῶν μά­γων ἐ­θυ­μώ­θη λί­αν, καὶ ἀ­πο­στεί­λας ἀ­νεῖ­λεν πάν­τας τοὺς παῖ­δας τοὺς ἐν Βη­θλέ­εμ καὶ ἐν πᾶ­σι τοῖς ὁ­ρί­οις αὐ­τῆς ἀ­πὸ δι­ε­τοῦς καὶ κα­τω­τέ­ρω, κα­τὰ τὸν χρό­νον ὃν ἠ­κρί­βω­σε πα­ρὰ τῶν μά­γων. τό­τε ἐ­πλη­ρώ­θη τὸ ῥη­θὲν δι­ὰ Ἰ­ε­ρε­μί­ου τοῦ προ­φή­του λέ­γον­τος· φω­νὴ ἐν Ρα­μᾷ ἠκο­ύ­σθη, κλαυθ­μὸς καὶ ὀ­δυρ­μὸς πο­λύς· Ρα­χὴλ κλα­ί­ου­σα τὰ τέκνα αὐ­τῆς, καὶ οὐκ ἤ­θε­λεν πα­ρα­κλη­θῆ­ναι, ὅ­τι οὐκ εἰ­σίν. Τε­λευ­τή­σαν­τος δὲ τοῦ Ἡ­ρῴ­δου ἰ­δοὺ ἄγ­γε­λος Κυ­ρί­ου φα­ί­νε­ται κα­τ' ὄ­ναρ τῷ Ἰ­ω­σὴφ ἐν Αἰ­γύ­πτῳ λέ­γων· Ἐ­γερ­θεὶς πα­ρά­λα­βε τὸ παι­δί­ον καὶ τὴν μη­τέ­ρα αὐ­τοῦ καὶ πο­ρε­ύ­ου εἰς γῆν Ἰσ­ρα­ήλ, τε­θνή­κα­σι γὰρ οἱ ζη­τοῦν­τες τὴν ψυ­χὴν τοῦ παι­δί­ου. ὁ δὲ ἐ­γερ­θεὶς πα­ρέ­λα­βε τὸ παι­δί­ον καὶ τὴν μη­τέ­ρα αὐ­τοῦ καὶ εἰ­σῆλ­θεν εἰς γῆν Ἰσ­ρα­ήλ. ἀ­κο­ύ­σας δὲ ὅ­τι Ἀρ­χέ­λα­ος βα­σι­λεύ­ει τῆς Ἰ­ου­δα­ί­ας ἀν­τὶ τοῦ πα­τρὸς αὐ­τοῦ Ἡ­ρῴ­δου ἐ­φο­βή­θη ἐ­κεῖ ἀ­πελ­θεῖν· χρη­μα­τι­σθεὶς δὲ κα­τ' ὄ­ναρ ἀ­νε­χώ­ρη­σεν εἰς τὰ μέ­ρη τῆς Γα­λι­λα­ί­ας, καὶ ἐλ­θὼν κα­τῴ­κη­σεν εἰς πό­λιν λε­γο­μέ­νην Να­ζα­ρέτ, ὅ­πως πλη­ρω­θῇ τὸ ῥη­θὲν δι­ὰ τῶν προ­φη­τῶν ὅ­τι Να­ζω­ραῖ­ος κλη­θή­σε­ται.                                                   

  (Ματθ. β΄[2] 13 – 23)

 

Ε­Ρ­Μ­Η­Ν­Ε­ΙΑ (Π.Ν.Τ­Ρ­Ε­Μ­Π­Ε­ΛΑ)

Ὅταν ἀναχώρησαν οἱ μάγοι, ἰδού, ἕνας ἄγγελος Κυρίου φάνηκε στὸν Ἰωσὴφ σὲ ὄνειρο καὶ τοῦ εἶπε: Σήκω, πάρε τὸ παιδὶ καὶ τὴ μητέρα του καὶ φύγε στὴν Αἴγυπτο, καὶ μεῖνε ἐκεῖ μέχρι νὰ σοῦ πῶ. Φύγε, διότι ὁ Ἡρώδης σκοπεύει νὰ ψάξει τὸ παιδὶ γιὰ νὰ τὸ σκοτώσει. Σηκώθηκε λοιπὸν ὁ Ἰωσὴφ καὶ μέσα στὴ νύχτα πῆρε τὸ παιδὶ καὶ τὴ μητέρα του καὶ ἀναχώρησε γιὰ τὴν Αἴγυπτο. Κι ἔμεινε ἐκεῖ μέχρι ποὺ πέθανε ὁ Ἡρώδης· γιὰ νὰ ἐπαληθευθεῖ ἀκριβῶς ἐκεῖνο ποὺ εἶπε ὁ Κύριος μέσῳ τοῦ προφήτη: Ἀπό τὴν Αἴγυπτο κάλεσα τὸν υἱό μου νὰ ἐπιστρέψει στὸν τόπο τῆς γεννήσεώς του. Τότε ὁ Ἡρώδης, ὅταν εἶδε ὅτι οἱ μάγοι τὸν ἐξαπάτησαν καὶ τὸν ξεγέλασαν, θύμωσε πολύ. Ἔστειλε λοιπὸν στρατιῶτες, οἱ ὁποῖοι σκότωσαν ὅλα τὰ παιδιὰ ποὺ ἦταν στὴ Βηθλεὲμ καὶ σ' ὅλα τὰ περίχωρα καὶ τὰ σύνορά της, ἀπό ἡλικία δύο ἐτῶν καὶ κάτω, σύμφωνα μέ τὸ χρονικὸ διάστημα ποὺ ἑξακρίβωσε ἀπό τούς μάγους. Τότε πραγματοποιήθηκε πλήρως ἐκεῖνο ποὺ προφήτευσε ὁ προφήτης Ἱερεμίας: Φωνὴ σπαρακτικὴ ἀκούστηκε στὸ χωριὸ Ραμὰ τῆς φυλῆς Βενιαμίν, θρῆνος καὶ κλάματα καὶ ὀδυρμός πολύς. Ἡ σύζυγος τοῦ Ἰακὼβ Ραχήλ, ποὺ ἦταν ἐκεῖ θαμμένη, κλαίει τὰ παιδιά της (μὲ τὸ στόμα τῶν ἀπογόνων της μητέρων πού στερήθηκαν τὰ μικρά τους) καὶ δὲν θέλει μὲ κανένα τρόπο νὰ παρηγορηθεῖ, διότι τὰ ἀθῶα αὐτὰ παιδιὰ δὲν ὑπάρχουν πλέον στὴ ζωή. Ὅταν λοιπὸν πέθανε ὁ Ἡρώδης, ἰδού, ἕνας ἄγγελος Κυρίου φάνηκε στὸν Ἰωσὴφ σὲ ὄνειρο στὴν Αἴγυπτο καί τοῦ εἶπε: Σήκω καὶ πάρε τὸ παιδὶ καὶ τὴ μητέρα του καὶ πήγαινε μὲ τὴν ἡσυχία σου στὴ χώρα τῶν Ἰσραηλιτῶν. Διότι ἔχουν πεθάνει πλέον ἐκεῖνοι ποὺ ζητοῦσαν νὰ πάρουν τὴ ζωὴ τοῦ παιδιοῦ. Σηκώθηκε λοιπόν, πῆρε τὸ παιδὶ καὶ τὴ μητέρα του καὶ ἦλθε στὴν Παλαιστίνη. Ἀλλὰ ὅταν ἄκουσε ὅτι στὴν Ἰουδαία βασίλευε ὁ Ἀρχέλαος στὴ θέση τοῦ πατέρα του Ἡρώδη, φοβήθηκε νά πάει ἐκεῖ. Μὲ ἐντολὴ ὅμως πού τοῦ ἔδωσε ὁ Θεὸς στὸ ὄνειρό του ἀναχώρησε γιά τὰ μέρη τῆς Γαλιλαίας, ὅπου ἡγεμόνας ἦταν ὁ Ἡρώδης ὁ Ἀντίπας, ὁ ὁποῖος ἦταν λιγότερο σκληρὸς ἀπό τόν ἀδελφό του Ἀρχέλαο. Κι ἀφοῦ ἦλθε ἐκεῖ, ἐγκαταστάθηκε στὴν πόλη ποὺ λέγεται Ναζαρέτ. Γιὰ νὰ πραγματοποιηθεῖ ἔτσι ἐκεῖνο ποὺ εἶπαν οἱ προφῆτες, ὅτι ὁ Ἰησοῦς θὰ ὀνομασθεῖ περιφρονητικὰ ἀπό τούς ἐχθρούς του Ναζωραῖος.