ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΦΟΥ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΧΛΩΡΑΚΑΣ   

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ

(27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020)

 

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ)

Ἐν ταῖς ἡ­μέ­ραις ἐ­κεί­ναις, Στέ­φα­νος πλή­ρης πί­στε­ως καὶ δυ­νά­με­ως ἐ­πο­ί­ει τέ­ρα­τα καὶ ση­μεῖ­α με­γά­λα ἐν τῷ λα­ῷ. Ἀ­νέ­στη­σαν δέ τι­νες τῶν ἐκ τῆς συ­να­γω­γῆς τῆς λε­γο­μέ­νης Λι­βερ­τί­νων καὶ Κυ­ρη­να­ί­ων καὶ ᾿Α­λε­ξαν­δρέ­ων καὶ τῶν ἀ­πὸ Κι­λι­κί­ας καὶ ᾿Α­σί­ας συ­ζη­τοῦν­τες τῷ Στε­φά­νῳ, καὶ οὐκ ἴ­σχυ­ον ἀν­τι­στῆ­ναι τῇ σο­φί­ᾳ καὶ τῷ πνε­ύ­μα­τι ᾧ ἐ­λά­λει. Τότε ὑ­πέ­βα­λον ἄν­δρας λέ­γον­τας ὅ­τι ἀ­κη­κό­α­μεν αὐ­τοῦ λα­λοῦν­τος ῥή­μα­τα βλά­σφη­μα εἰς Μω­ϋ­σῆν καὶ τὸν Θε­όν· συ­νε­κί­νη­σάν τε τὸν λα­ὸν καὶ τοὺς πρε­σβυ­τέ­ρους καὶ τοὺς γραμ­μα­τεῖς, καὶ ἐ­πι­στάν­τες συ­νήρ­πα­σαν αὐ­τὸν καὶ ἤ­γα­γον εἰς τὸ συ­νέ­δριον, ἔ­στη­σάν τε μάρ­τυ­ρας ψευ­δεῖς λέ­γον­τας· Ὁ ἄν­θρω­πος οὗ­τος οὐ πα­ύ­ε­ται ῥή­μα­τα βλά­σφη­μα λα­λῶν κα­τὰ τοῦ τό­που τοῦ ἁ­γί­ου καὶ τοῦ νό­μου· ἀ­κη­κό­α­μεν γὰρ αὐ­τοῦ λέ­γον­τος ὅ­τι ᾿Ι­η­σοῦς ὁ Να­ζω­ραῖ­ος οὗ­τος κα­τα­λύ­σει τὸν τό­πον τοῦ­τον καὶ ἀλ­λά­ξει τὰ ἔ­θη ἃ πα­ρέ­δω­κεν ἡ­μῖν Μω­ϋ­σῆς. Καὶ ἀ­τε­νί­σαν­τες εἰς αὐ­τὸν ἅ­παν­τες οἱ κα­θε­ζό­με­νοι ἐν τῷ συ­νε­δρί­ῳ εἶ­δον τὸ πρό­σω­πον αὐ­τοῦ ὡ­σεὶ πρό­σω­πον ἀγ­γέ­λου. Εἶ­πε δὲ ὁ ἀρ­χι­ε­ρε­ύς· Εἰ ἄ­ρα ταῦ­τα οὕ­τως ἔ­χει; Ὁ δὲ ἔ­φη· Ἄν­δρες ἀ­δελ­φοὶ καὶ πα­τέ­ρες, ἀ­κο­ύ­σα­τε. Ὁ Θε­ὸς τῆς δό­ξης ὤ­φθη τῷ πα­τρὶ ἡ­μῶν ᾿Α­βρα­ὰμ ὄν­τι ἐν τῇ Με­σο­πο­τα­μί­ᾳ, πρὶν ἢ κα­τοι­κῆ­σαι αὐ­τὸν ἐν Χαρ­ράν, καὶ εἶ­πε πρὸς αὐ­τόν· «Ἔ­ξελ­θε ἐκ τῆς γῆς σου καὶ ἐκ τῆς συγ­γε­νί­ας σου, καὶ δεῦ­ρο εἰς γῆν ἣν ἄν σοι δε­ί­ξω». Τότε ἐ­ξελ­θὼν ἐκ γῆς Χαλ­δα­ί­ων κα­τῴ­κη­σεν ἐν Χαρ­ράν. Κἀ­κεῖ­θεν με­τὰ τὸ ἀ­πο­θα­νεῖν τὸν πα­τέ­ρα αὐ­τοῦ με­τῴ­κι­σεν αὐ­τὸν εἰς τὴν γῆν τα­ύ­την εἰς ἣν ὑ­μεῖς νῦν κα­τοι­κεῖ­τε· καὶ οὐκ ἔ­δω­κεν αὐ­τῷ κλη­ρο­νο­μί­αν ἐν αὐ­τῇ οὐ­δὲ βῆ­μα πο­δός. Σο­λο­μὼν δὲ ᾠ­κο­δό­μη­σεν αὐ­τῷ οἶ­κον. Ἀλλ᾿ οὐχ ὁ ὕ­ψι­στος ἐν χει­ρο­ποι­ή­τοις να­οῖς κα­τοι­κεῖ, κα­θὼς ὁ προ­φή­της λέ­γει· «Ὁ οὐ­ρα­νός μοι θρό­νος, ἡ δὲ γῆ ὑ­πο­πό­διον τῶν πο­δῶν μου· ποῖ­ον οἶ­κον οἰ­κο­δο­μή­σε­τέ μοι, λέ­γει Κύριος, ἢ τίς τό­πος τῆς κα­τα­πα­ύ­σε­ώς μου; Οὐ­χὶ ἡ χε­ίρ μου ἐ­πο­ί­η­σε ταῦ­τα πάν­τα;» Σκλη­ρο­τρά­χη­λοι καὶ ἀ­πε­ρί­τμη­τοι τῇ καρ­δί­ᾳ καὶ τοῖς ὠ­σίν, ὑ­μεῖς ἀ­εὶ τῷ Πνε­ύ­μα­τι τῷ ῾Α­γί­ῳ ἀν­τι­πί­πτε­τε, ὡς οἱ πα­τέ­ρες ὑ­μῶν καὶ ὑ­μεῖς. Τίνα τῶν προ­φη­τῶν οὐκ ἐ­δί­ω­ξαν οἱ πα­τέ­ρες ὑ­μῶν; καὶ ἀ­πέ­κτει­ναν τοὺς προ­κα­ταγ­γε­ί­λαν­τας πε­ρὶ τῆς ἐ­λε­ύ­σε­ως τοῦ δι­κα­ί­ου, οὗ νῦν ὑ­μεῖς προ­δό­ται καὶ φο­νεῖς γε­γέ­νη­σθε· οἵ­τι­νες ἐ­λά­βε­τε τὸν νό­μον εἰς δι­α­τα­γὰς ἀγ­γέ­λων, καὶ οὐκ ἐ­φυ­λά­ξα­τε. ᾿Α­κο­ύ­ον­τες δὲ ταῦ­τα δι­ε­πρί­ον­το ταῖς καρ­δί­αις αὐ­τῶν καὶ ἔ­βρυ­χον τοὺς ὀ­δόν­τας ἐπ᾿ αὐ­τόν. Ὑ­πάρ­χων δὲ πλή­ρης Πνε­ύ­μα­τος ῾Α­γί­ου, ἀ­τε­νί­σας εἰς τὸν οὐ­ρα­νὸν εἶ­δε δό­ξαν Θε­οῦ καὶ ᾿Ι­η­σοῦν ἑ­στῶ­τα ἐκ δε­ξι­ῶν τοῦ Θε­οῦ, καὶ εἶ­πεν· Ἰ­δοὺ θε­ω­ρῶ τοὺς οὐ­ρα­νοὺς ἀ­νε­ωγ­μέ­νους καὶ τὸν υἱ­ὸν τοῦ ἀν­θρώ­που ἐκ δε­ξι­ῶν τοῦ Θε­οῦ ἑ­στῶ­τα. Κρά­ξαν­τες δὲ φω­νῇ με­γά­λῃ συ­νέ­σχον τὰ ὦ­τα αὐ­τῶν καὶ ὥρ­μη­σαν ὁ­μο­θυ­μα­δὸν ἐπ᾿ αὐ­τόν, καὶ ἐκ­βα­λόν­τες ἔ­ξω τῆς πό­λε­ως ἐ­λι­θο­βό­λουν. Καὶ οἱ μάρ­τυ­ρες ἀ­πέ­θεν­το τὰ ἱ­μά­τια αὐ­τῶν πα­ρὰ τοὺς πό­δας νε­α­νί­ου κα­λου­μέ­νου Σα­ύ­λου, καὶ ἐ­λι­θο­βό­λουν τὸν Στέ­φα­νον, ἐ­πι­κα­λο­ύ­με­νον καὶ λέ­γον­τα· Κύριε ᾿Ι­η­σοῦ, δέ­ξαι τὸ πνεῦ­μά μου. Θεὶς δὲ τὰ γό­να­τα ἔ­κρα­ξε φω­νῇ με­γά­λῃ· Κύριε, μὴ στή­σῃς αὐ­τοῖς τὴν ἁ­μαρ­τί­αν τα­ύ­την. καὶ τοῦ­το εἰ­πὼν ἐ­κοι­μή­θη.  

   (Πρά­ξ. Ϛ΄[6] 8-15, ζ΄[7] 1-5, 47-60)

 

Ο ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ

1. Φλό­γα ἀ­νί­κη­τη

  Ρεῦ­μα ὑ­ψη­λῆς τά­σε­ως δι­α­τρέ­χει τὸ Ἀ­πο­στο­λι­κὸ ἀ­νά­γνω­σμα τῆς ση­με­ρι­νῆς ἡ­μέ­ρας. Μία μορ­φὴ φλο­γε­ρή, πυ­ρα­κτω­μέ­νη ἀ­πὸ τὴ θε­ί­α φω­τιὰ τῆς Πεν­τη­κο­στῆς, ὁ ἅ­γιος πρω­το­μάρ­τυς καὶ Ἀρ­χι­δι­ά­κο­νος Στέ­φα­νος, ἐμ­φα­νί­ζε­ται ὅ­λος δύ­να­μη ἐ­νώ­πι­όν μας μέ­σα ἀ­πὸ τήν πα­ρα­στα­τι­κή πε­ρι­γρα­φὴ τοῦ ἱ­ε­ροῦ κει­μέ­νου τῶν πρά­ξε­ων τῶν Ἀ­πο­στό­λων. Εἶ­ναι βε­βαί­ως ἡ­μέ­ρα τῆς μνή­μης τοῦ ἁ­γί­ου Στε­φά­νου ἡ ση­με­ρι­νή. Καὶ γι᾿ αὐ­τὸν τὸν λό­γο ἀ­να­γι­νώ­σκε­ται αὐ­τὴ ἡ πε­ρι­κο­πή.

Τί φλό­γα εἶ­χε μέ­σα του αὐ­τὸς ὁ ἅ­γιος ἄν­θρω­πος! «Πλή­ρης πί­στε­ως καὶ δυ­νά­με­ως» ἦ­ταν, μᾶς πλη­ρο­φο­ρεῖ τὸ θε­ό­πνευ­στο κε­ί­με­νο. Καὶ ση­μει­ώ­νει ὅ­τι, ὅ­σοι προ­σπά­θη­σαν νὰ τὸν ἀν­τι­με­τω­πί­σουν σὲ συ­ζή­τη­ση μα­ζί του, «οὐκ ἴ­σχυ­ον ἀν­τι­στῆ­ναι τῇ σο­φί­ᾳ καὶ τῷ πνε­ύ­μα­τι ᾧ ἑ­λά­λει»· δὲν μπο­ροῦ­σαν νὰ ἀν­τι­στα­θοῦν στὴ σο­φί­α καὶ τὴν πνευ­μα­τι­κὴ δύ­να­μη, μὲ τὴν ὁ­πο­ί­α μι­λοῦ­σε.

 Ἡ δύ­να­μη αὐ­τὴ φα­νε­ρώ­νε­ται πο­λὺ ἔν­το­να στὴν ὁ­μι­λί­α, ποὺ ὁ Στέ­φα­νος ἀ­πη­ύ­θυ­νε πρὸς τοὺς Ἑ­βρα­ί­ους. Εἶ­ναι μί­α ὁ­μι­λί­α μὲ ἰ­σχυ­ρό­τα­τα ἐ­πι­χει­ρή­μα­τα καὶ ἔν­το­να ἐ­λεγ­κτι­κή· μί­α ὁ­μο­λο­γί­α πί­στε­ως θαυ­μα­στή. Θὰ μπο­ροῦ­σε ὁ Στέ­φα­νος, βλέ­πον­τας τὸ μί­σος καὶ τὴ λύσ­σα τῶν συμ­πα­τρι­ω­τῶν του, νὰ κά­νει κά­ποι­ον ἑ­λιγ­μό· νὰ προ­σπα­θή­σει δη­λα­δὴ νὰ τοὺς κα­λο­πιά­σει. Θὰ κέρ­δι­ζε ἴ­σως μὲ τὸν τρό­πο αὐ­τὸ τὴ ζωή του. Ἐ­κεῖ­νος ὅ­μως δὲν δι­στά­ζει, οὔ­τε ἀμ­φι­τα­λαν­τε­ύ­ε­ται. Ἐκ­θέ­τει τὴν ἀ­λή­θεια χω­ρὶς πε­ρι­στρο­φές. Καὶ αὐ­τὸ τὸν ὁ­δη­γεῖ στὸν θά­να­το.

Ἦ­ταν πράγ­μα­τι ὅ­λος φλό­γα ὁ Στέ­φα­νος. Φλό­γα ἀ­νί­κη­τη. Πόθος του, ἐ­πι­θυ­μί­α του, ἀ­γω­νί­α του ἦ­ταν τὸ νὰ κη­ρυ­χθεῖ τὸ Εὐ­αγ­γέ­λιο, νὰ με­τα­δο­θεῖ τὸ μή­νυ­μα τῆς σω­τη­ρί­ας τῶν ἀν­θρώ­πων. Καί, προ­κει­μέ­νου αὐ­τὸ νὰ ἐ­πι­τευ­χθεῖ, δὲν ὑ­πο­λό­γι­ζε τί­πο­τα. Τὴν ἴ­δια τὴ ζωή του προ­σέ­φε­ρε ὁ­λο­κα­ύ­τω­μα γιὰ τὴν ἐ­πι­τυ­χί­α αὐ­τοῦ τοῦ σκο­ποῦ. Καὶ μέ­χρι τὴν τε­λευ­τα­ί­α του πνο­ὴ ἔ­δι­δε μὲ ἀ­πί­στευ­το ζῆ­λο τὴ μαρ­τυ­ρί­α του.

Αὐ­τὸ τὸ πα­ρά­δειγ­μα φω­νά­ζει καὶ στὸν κα­θέ­να μας ὅ­τι ὀ­φε­ί­λου­με νὰ ἐγ­κολ­πω­θοῦ­με τὸ πνεῦ­μα τῆς ὁ­μο­λο­γί­ας τοῦ πρω­το­μάρ­τυ­ρος. Νὰ ὁ­μο­λο­γοῦ­με καὶ ἐ­μεῖς τὴν πί­στη μας στὸν Κύριο, ἀ­νε­ξαρ­τή­τως τῶν συ­νε­πει­ῶν, ποὺ θὰ μπο­ροῦ­σε νὰ ἔ­χει αὐ­τό. Νὰ μὴ δι­στά­ζου­με καὶ νὰ μὴ κρυ­βό­μα­στε. Καὶ κυ­ρί­ως νὰ μὴν ἐ­πι­χει­ροῦ­με νὰ κά­νου­με συμ­βι­βα­σμοὺς στὴν ἀ­λή­θεια, ἀ­πὸ φό­βο μή­πως δυ­σα­ρε­στή­σου­με κά­ποι­ους. Ἀλ­λὰ μὲ θάρ­ρος καὶ ἡ­ρω­ϊ­κὸ πνεῦ­μα νὰ δί­νου­με σὲ κά­θε πε­ρί­στα­ση τὴ μαρ­τυ­ρί­α μας γιὰ τὸν Χρι­στό· καὶ αὐ­τὸ θὰ γί­νει πη­γὴ εὐ­λο­γί­ας με­γά­λης σὲ ὃ­λη τὴ ζωή μας.

2. Ἡ ἀλλαγὴ τῆς σκυτάλης

Ἡ θαρ­ρα­λέ­α ὁ­μο­λο­γί­α τοῦ ἁ­γί­ου Στε­φά­νου ἐ­ρέ­θι­σε μέ­χρι μα­νί­ας τοὺς Ἑ­βρα­ί­ους, οἱ ὁ­ποῖ­οι τὸν συ­νέ­λα­βαν καί, ἀ­φοῦ τὸν ὁ­δή­γη­σαν ἔ­ξω ἀ­πὸ τὴν πό­λη, τὸν λι­θο­βό­λη­σαν. Ση­μει­ώ­νει δὲ τὸ ἱ­ε­ρὸ κε­ί­με­νο ὅ­τι οἱ Ἑ­βρα­ῑ­οι, ποὺ λι­θο­βο­λοῦ­σαν τὸν Στέ­φα­νο, εἶ­χαν ἀ­φή­σει τὰ ἐν­δύ­μα­τα τους πρὸς φύ­λα­ξη στὰ πό­δια τοῦ Σα­ύ­λου, δη­λα­δὴ τοῦ με­τέ­πει­τα ἀ­πο­στό­λου Πα­ύ­λου, ὁ ὁ­ποῖ­ος πρέ­πει να ἦ­ταν τό­τε ἡ­λι­κί­ας 25 μὲ 30 ἐ­τῶν.

Ὁ Σαῦ­λος λό­γῳ ἡ­λι­κί­ας δὲν λι­θο­βό­λη­σε ὁ ἴ­διος τὸν Στέ­φα­νο, ὅ­μως συμ­με­τεῖ­χε μὲ ἱ­κα­νο­πο­ί­η­ση στὸ κα­κο­ύρ­γη­μα αὐ­τό. Καὶ βέ­βαι­α εἶ­δε μὲ τὰ ἴ­δια του τὰ μά­τια τὸ με­γα­λεῖ­ο τοῦ ἀ­πο­θνή­σκον­τος μάρ­τυ­ρα. Ἡ δὲ προ­σευ­χὴ τοῦ ἁ­γί­ου Στε­φά­νου, μὲ τὴν ὁ­πο­ί­α πα­ρα­κά­λε­σε τὸν Κύριο νὰ συγ­χω­ρή­σει τοὺς δο­λο­φό­νους του, θὰ πρέ­πει νὰ ἔ­μει­νε ἀ­νε­ξί­τη­λη στὴ μνή­μη του. Λέγουν οἱ ἑρ­μη­νευ­τὲς ὅ­τι αὐ­τὴ ἀ­κρι­βῶς ἡ προ­σευ­χὴ συν­τέ­λε­σε στὴ θαυ­μα­στὴ με­τα­στρο­φὴ τοῦ Σα­ύ­λου, δι­ό­τι ὁ Θε­ὸς τὴν δέ­χθη­κε καὶ συγ­χώ­ρη­σε τοὺς δο­λο­φό­νους. Ἀ­πό­δει­ξη δὲ ὅ­τι τοὺς συγ­χώ­ρη­σε, εἶ­ναι τὸ ὅ­τι κα­τό­πιν κά­λε­σε στὴν Ἐκ­κλη­σί­α Του τὸν Σαῦ­λο καὶ τὸν ἔ­κα­νε πρω­το­κο­ρυ­φαῖ­ο Ἀ­πό­στο­λο, κή­ρυ­κα τοῦ Εὐ­αγ­γε­λί­ου φλο­γε­ρό. Τὰ ση­μει­ώ­νει πο­λὺ χα­ρα­κτη­ρι­στι­κὰ αὐ­τὰ ὁ ἱ­ε­ρὸς Αὐ­γου­στῑ­νος μὲ μί­α μό­νη φρά­ση του: «ἐ­ὰν ὁ Στέ­φα­νος δὲν ἐ­δέ­ε­το (=προ­ση­ύ­χε­το), ἡ Ἐκ­κλη­σί­α δὲν θα εἶ­χε τὸν Παῦ­λον».

Λοι­πόν, τὴν ὥ­ρα ποὺ ὁ ἕ­νας ὁ­μο­λο­γη­τὴς ἔ­φευ­γε, ὁ ἄλ­λος – χω­ρὶς ἀ­κό­μη νὰ τὸ κα­τα­λα­βα­ί­νει – πα­ρα­λάμ­βα­νε τὴν σκυ­τά­λη. Τὸ ἔρ­γο, τὸ ὁ­ποῖ­ο ἐ­πρό­κει­το νὰ ἐ­πι­τε­λέ­σει ὁ φλο­γε­ρὸς Στέ­φα­νος, θὰ τὸ πραγ­μα­το­ποι­ή­σει σὲ λί­γο ἕ­νας ἄλ­λος ἐξ ἴ­σου ἢ καὶ πε­ρισ­σό­τε­ρο φλο­γε­ρὸς ὁ­μο­λο­γη­τής, ὁ Παῦ­λος.

Αὐ­τὸ δὲ εἶ­ναι τὸ θαῦ­μα τῆς Ἑκ­κλη­σί­ας τοῦ Χρι­στοῦ. Ὁ κα­θέ­νας κά­νει τὸν ἀ­γώ­να του καὶ σὲ κά­ποι­α στιγ­μὴ πα­ρα­δί­δει τὴ σκυ­τά­λη. Ἀλ­λὰ βέ­βαι­α εἶ­ναι ση­μαν­τι­κὸ νὰ τὴν πα­ρα­δί­δει σω­στά. Νὰ εἶ­ναι δη­λα­δὴ τὰ τε­λευ­ταῖ­α βή­μα­τά του τέ­τοι­α, ὥ­στε νὰ βο­η­θή­σουν στὸ ὁρ­μη­τι­κὸ ξε­κί­νη­μα τοῦ ἑ­πο­μέ­νου. Ἐ­ὰν ὁ Στέ­φα­νος εἶ­χε δει­λι­ά­σει ἢ εἶ­χε δε­ί­ξει σκλη­ρό­τη­τα καὶ κα­κί­α, ἴ­σως ἡ σκυ­τά­λη νὰ ἔ­πε­φτε στὸ ἔ­δα­φος καὶ ὁ Παῦ­λος νὰ σκόν­τα­πτε. Ἐ­νῶ τώ­ρα τήν ἁρ­πά­ζει μὲ χέ­ρια δυ­να­τὰ καὶ ἐν­θου­σια­σμὸ ἐ­κρη­κτι­κό.

Ο­σον Α­φο­ρΑ τώ­ρα στὸν κα­θέ­να μας, τὸ χρέ­ος μας εἶ­ναι πλέ­ον φα­νε­ρό. Ὀ­φε­ί­λου­με καὶ ἐ­με­ῑς μέ­χρι τὸ τέ­λος τῆς ζω­ῆς μας νὰ ἐ­πι­τε­λοῦ­με τὸ ἔρ­γο μας μέ­σα στὴν Ἐκ­κλη­σί­α μὲ τέ­τοι­ο τρό­πο, ὥ­στε να ἀ­πο­τε­λεῖ τὸ πα­ρά­δειγ­μά μας πη­γὴ ἐμ­πνε­ύ­σε­ως καὶ ἐν­θου­σια­σμοῦ γιὰ ἐ­κεῖ­νον, ὁ ὁ­ποῖ­ος θὰ πα­ρα­λά­βει τὴ σκυ­τά­λη ἀ­πὸ τὰ χέ­ρια μας. 

            (Δ­ι­α­σ­κ­ε­υὴ ἀ­πὸ π­α­λ­α­ιὸ τ­ό­μο τ­οῦ Π­ε­ρ­ι­ο­δ­ι­κ­οῦ «Ο Σ­Ω­Τ­ΗΡ»)

 

ΤΟ ΙΕΡΟ  ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ)

Ἀ­να­χω­ρη­σάν­των τῶν μά­γων, ἰ­δοὺ ἄγ­γε­λος Κυ­ρί­ου φα­ί­νε­ται κα­τ' ὄ­ναρ τῷ Ἰ­ω­σὴφ λέ­γων· Ἐ­γερ­θεὶς πα­ρά­λα­βε τὸ παι­δί­ον καὶ τὴν μη­τέ­ρα αὐ­τοῦ καὶ φεῦ­γε εἰς Αἴ­γυ­πτον, καὶ ἴ­σθι ἐ­κεῖ ἕ­ως ἂν εἴ­πω σοι· μέλ­λει γὰρ Ἡ­ρῴ­δης ζη­τεῖν τὸ παι­δί­ον τοῦ ἀ­πο­λέ­σαι αὐ­τό. ὁ δὲ ἐ­γερ­θεὶς πα­ρέ­λα­βε τὸ παι­δί­ον καὶ τὴν μη­τέ­ρα αὐ­τοῦ νυ­κτὸς καὶ ἀ­νε­χώ­ρη­σεν εἰς Αἴ­γυ­πτον, καὶ ἦν ἐ­κεῖ ἕ­ως τῆς τε­λευ­τῆς Ἡ­ρῴ­δου· ἵ­να πλη­ρω­θῇ τὸ ῥη­θὲν ὑ­πὸ Κυ­ρί­ου δι­ὰ τοῦ προ­φή­του λέ­γον­τος· Ἐξ Αἰ­γύ­πτου ἐ­κά­λε­σα τὸν υἱ­όν μου. Τότε Ἡ­ρῴ­δης ἰ­δὼν ὅ­τι ἐ­νε­πα­ί­χθη ὑ­πὸ τῶν μά­γων ἐ­θυ­μώ­θη λί­αν, καὶ ἀ­πο­στεί­λας ἀ­νεῖ­λεν πάν­τας τοὺς παῖ­δας τοὺς ἐν Βη­θλέ­εμ καὶ ἐν πᾶ­σι τοῖς ὁ­ρί­οις αὐ­τῆς ἀ­πὸ δι­ε­τοῦς καὶ κα­τω­τέ­ρω, κα­τὰ τὸν χρό­νον ὃν ἠ­κρί­βω­σε πα­ρὰ τῶν μά­γων. τό­τε ἐ­πλη­ρώ­θη τὸ ῥη­θὲν δι­ὰ Ἰ­ε­ρε­μί­ου τοῦ προ­φή­του λέ­γον­τος· φω­νὴ ἐν Ρα­μᾷ ἠ­κο­ύ­σθη, κλαυθ­μὸς καὶ ὀ­δυρ­μὸς πο­λύς· Ρα­χὴλ κλα­ί­ου­σα τὰ τέκνα αὐ­τῆς, καὶ οὐκ ἤ­θε­λεν πα­ρα­κλη­θῆ­ναι, ὅ­τι οὐκ εἰ­σίν. Τε­λευ­τή­σαν­τος δὲ τοῦ Ἡ­ρῴ­δου ἰ­δοὺ ἄγ­γε­λος Κυ­ρί­ου φα­ί­νε­ται κα­τ' ὄ­ναρ τῷ Ἰ­ω­σὴφ ἐν Αἰ­γύ­πτῳ λέ­γων· Ἐ­γερ­θεὶς πα­ρά­λα­βε τὸ παι­δί­ον καὶ τὴν μη­τέ­ρα αὐ­τοῦ καὶ πο­ρε­ύ­ου εἰς γῆν Ἰσ­ρα­ήλ, τε­θνή­κα­σι γὰρ οἱ ζη­τοῦν­τες τὴν ψυ­χὴν τοῦ παι­δί­ου. ὁ δὲ ἐ­γερ­θεὶς πα­ρέ­λα­βε τὸ παι­δί­ον καὶ τὴν μη­τέ­ρα αὐ­τοῦ καὶ εἰ­σῆλ­θεν εἰς γῆν Ἰσ­ρα­ήλ. ἀ­κο­ύ­σας δὲ ὅ­τι Ἀρ­χέ­λα­ος βα­σι­λεύ­ει τῆς Ἰ­ου­δα­ί­ας ἀν­τὶ τοῦ πα­τρὸς αὐ­τοῦ Ἡ­ρῴ­δου ἐ­φο­βή­θη ἐ­κεῖ ἀ­πελ­θεῖν· χρη­μα­τι­σθεὶς δὲ κα­τ' ὄ­ναρ ἀ­νε­χώ­ρη­σεν εἰς τὰ μέ­ρη τῆς Γα­λι­λα­ί­ας, καὶ ἐλ­θὼν κα­τῴ­κη­σεν εἰς πό­λιν λε­γο­μέ­νην Να­ζα­ρέτ, ὅ­πως πλη­ρω­θῇ τὸ ῥη­θὲν δι­ὰ τῶν προ­φη­τῶν ὅ­τι Να­ζω­ραῖ­ος κλη­θή­σε­ται.          

                                              (Ματθ. β΄[2] 13 – 23)

Ε­Ρ­Μ­Η­Ν­Ε­ΙΑ (Π.Ν.Τ­Ρ­Ε­Μ­Π­Ε­ΛΑ)

Ὅταν ἀναχώρησαν οἱ μάγοι, ἰδού, ἕνας ἄγγελος Κυρίου φάνηκε στὸν Ἰωσὴφ σὲ ὄνειρο καὶ τοῦ εἶπε: Σήκω, πάρε τὸ παιδὶ καὶ τὴ μητέρα του καὶ φύγε στὴν Αἴγυπτο, καὶ μεῖνε ἐκεῖ μέχρι νὰ σοῦ πῶ. Φύγε, διότι ὁ Ἡρώδης σκοπεύει νὰ ψάξει τὸ παιδὶ γιὰ νὰ τὸ σκοτώσει. Σηκώθηκε λοιπὸν ὁ Ἰωσὴφ καὶ μέσα στὴ νύχτα πῆρε τὸ παιδὶ καὶ τὴ μητέρα του καὶ ἀναχώρησε γιὰ τὴν Αἴγυπτο. Κι ἔμεινε ἐκεῖ μέχρι ποὺ πέθανε ὁ Ἡρώδης· γιὰ νὰ ἐπαληθευθεῖ ἀκριβῶς ἐκεῖνο ποὺ εἶπε ὁ Κύριος μέσῳ τοῦ προφήτη: Ἀπό τὴν Αἴγυπτο κάλεσα τὸν υἱό μου νὰ ἐπιστρέψει στὸν τόπο τῆς γεννήσεώς του. Τότε ὁ Ἡρώδης, ὅταν εἶδε ὅτι οἱ μάγοι τὸν ἐξαπάτησαν καὶ τὸν ξεγέλασαν, θύμωσε πολύ. Ἔστειλε λοιπὸν στρατιῶτες, οἱ ὁποῖοι σκότωσαν ὅλα τὰ παιδιὰ ποὺ ἦταν στὴ Βηθλεὲμ καὶ σ' ὅλα τὰ περίχωρα καὶ τὰ σύνορά της, ἀπό ἡλικία δύο ἐτῶν καὶ κάτω, σύμφωνα μέ τὸ χρονικὸ διάστημα ποὺ ἑξακρίβωσε ἀπό τούς μάγους. Τότε πραγματοποιήθηκε πλήρως ἐκεῖνο ποὺ προφήτευσε ὁ προφήτης Ἱερεμίας: Φωνὴ σπαρακτικὴ ἀκούστηκε στὸ χωριὸ Ραμὰ τῆς φυλῆς Βενιαμίν, θρῆνος καὶ κλάματα καὶ ὀδυρμός πολύς. Ἡ σύζυγος τοῦ Ἰακὼβ Ραχήλ, ποὺ ἦταν ἐκεῖ θαμμένη, κλαίει τὰ παιδιά της (μὲ τὸ στόμα τῶν ἀπογόνων της μητέρων πού στερήθηκαν τὰ μικρά τους) καὶ δὲν θέλει μὲ κανένα τρόπο νὰ παρηγορηθεῖ, διότι τὰ ἀθῶα αὐτὰ παιδιὰ δὲν ὑπάρχουν πλέον στὴ ζωή. Ὅταν λοιπὸν πέθανε ὁ Ἡρώδης, ἰδού, ἕνας ἄγγελος Κυρίου φάνηκε στὸν Ἰωσὴφ σὲ ὄνειρο στὴν Αἴγυπτο καί τοῦ εἶπε: Σήκω καὶ πάρε τὸ παιδὶ καὶ τὴ μητέρα του καὶ πήγαινε μὲ τὴν ἡσυχία σου στὴ χώρα τῶν Ἰσραηλιτῶν. Διότι ἔχουν πεθάνει πλέον ἐκεῖνοι ποὺ ζητοῦσαν νὰ πάρουν τὴ ζωὴ τοῦ παιδιοῦ. Σηκώθηκε λοιπόν, πῆρε τὸ παιδὶ καὶ τὴ μητέρα του καὶ ἦλθε στὴν Παλαιστίνη. Ἀλλὰ ὅταν ἄκουσε ὅτι στὴν Ἰουδαία βασίλευε ὁ Ἀρχέλαος στὴ θέση τοῦ πατέρα του Ἡρώδη, φοβήθηκε νά πάει ἐκεῖ. Μὲ ἐντολὴ ὅμως πού τοῦ ἔδωσε ὁ Θεὸς στὸ ὄνειρό του ἀναχώρησε γιά τὰ μέρη τῆς Γαλιλαίας, ὅπου ἡγεμόνας ἦταν ὁ Ἡρώδης ὁ Ἀντίπας, ὁ ὁποῖος ἦταν λιγότερο σκληρὸς ἀπό τόν ἀδελφό του Ἀρχέλαο. Κι ἀφοῦ ἦλθε ἐκεῖ, ἐγκαταστάθηκε στὴν πόλη ποὺ λέγεται Ναζαρέτ. Γιὰ νὰ πραγματοποιηθεῖ ἔτσι ἐκεῖνο ποὺ εἶπαν οἱ προφῆτες, ὅτι ὁ Ἰησοῦς θὰ ὀνομασθεῖ περιφρονητικὰ ἀπό τούς ἐχθρούς του Ναζωραῖος.

 

ΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΧΛΩΡΑΚΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ

 
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΑΦΟΥ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΧΛΩΡΑΚΑ 

ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ

         

ΤΕΤΑΡΤΗ 23/12/2020	Ὥ­ρα 4.00 Μ.Μ   Ἑ­σπε­ρι­νός Εὐ­γε­νί­ας ὁ­σι­ο­παρ­θε­νο­μάρ­τυ­ρος             4:30  Μ.Μ       ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΕΥΧΕΛΑΙΟΝ
ΠΕΜΠΤΗ 24/12/2020	ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ, Εὐ­γε­νί­ας ὁ­σι­ο­παρ­θε­νο­μάρ­τυ­ρος Ὥ­ρα 6.30 Π.Μ.  Ἡ Ἀ­κο­λου­θί­α τῶν ΜΕΓ.  ΩΡΩΝ τῶν  ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ, καὶ στη συ­νέ­χεια ὁ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ μέ τή              Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 25/12/2020	ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ Ὥ­ρα 6.30 Π.Μ. Ὄρ­θρος ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ – ΘΕΙΑ  ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ  ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ          4.00 Μ.Μ Ἑ­σπε­ρι­νός
ΣΑΒΒΑΤΟΝ 26/12/2020	ΣΥΝΑΞΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ Ὥ­ρα 6.30 Π.Μ.       Ὄρ­θρος – Θεί­α Λει­τουρ­γί­α             4.00 Μ.Μ     Ἑ­σπε­ρι­νός
ΚΥΡΙΑΚΗ 27/12/2020	ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ. Τ­ῶν ἁ­γί­ων και δι­καί­ων Ἰ­ω­σήφ τ­οῦ Μνή­στο­ρος, Δαυ­ίδ τ­οῦ βα­σι­λέ­ως κ­αί Ἰ­α­κώ­βου τοῦ Ἀ­δελ­φο­θέ­ου. Ἁγ. Στε­φά­νου Πρω­το­μάρ­τυ­ρος Ὥ­ρα 6.30 Π.Μ.   Ὄρ­θρος – Θεί­α Λει­τουρ­γί­α
ΠΕΜΠΤΗ 31/12/2020	ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ Ὥ­ρα 4.00 Μ.Μ   Ἑ­σπε­ρι­νός
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  1/1/2021	ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ, ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ καί μνή­μη τοῦ Με­γά­λου Βα­σι­λεί­ου Ὥ­ρα 6.30 Π.Μ.   Ὄρ­θρος – ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΣΑΒΒΑΤΟΝ 2/1/2021	Ὥ­ρα 4.00 Μ.Μ   Ἑ­σπε­ρι­νός Εὕρεσις Λειψάνων τοῦ ἉγίουἘφραίμ τῆς Νέας Μάκρης
ΚΥΡΙΑΚΗ 3/1/2021	ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ Ὥ­ρα 6.30 Π.Μ.  Ὄρ­θρος – Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΙΩΑΝ. ΤΟΥ  ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΤΡΙΤΗ   5/1/2021	Προ­ε­όρ­τια τῶν Φώ­των. Θε­ο­πέμ­πτου καί Θε­ω­νᾶ τῶν μαρ­τύ­ρων  Ὥ­ρα 6.30 Π.Μ.  Ἡ Ἀ­κο­λου­θί­α τῶν ΜΕΓΑΛ. ΩΡΩΝ τῶν  ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ καὶ στη συ­νέ­χεια Ο ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ, ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ  ΤΟΥ ΜΕΓ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ καί με­τά ὁ ΑΓΙΑΣΜΟΣ
ΤΕΤΑΡΤΗ 6/1/2021	ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ Ὥ­ρα 6.30 Π.Μ. Ὄρ­θρος – Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΙΩΑΝ. ΤΟΥ  ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, καί ὁ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ