Η ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΤΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΑΓΙΟΥ ΝΕΟΦΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΥ. ΤΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΦΟΥ

 ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΑΥΛΟΥ ΚΑΙ ΒΑΡΝΑΒΑ

  Η ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΤΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΑΓΙΟΥ ΝΕΟΦΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΥ

(27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017)

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

  Ἀδελφοί, ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πραότης, ἐγκράτεια· κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ ἔστι νόμος. Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις. Εἰ ζῶμεν πνεύματι, πνεύματι καὶ στοιχῶμεν. Μὴ γινώμεθα κενόδοξοι, ἀλλήλους προκαλούμενοι, ἀλλήλοις φθονοῦντες. ᾽Αδελφοί, ἐὰν καὶ προληφθῇ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι, ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πραότητος· σκοπῶν σεαυτόν, μὴ καὶ σὺ πειρασθῇς. ᾽Αλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε, καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν νόμον τοῦ Χριστοῦ.                     

(Γαλ. ε΄[5] 22-26, Ϛ΄[6] 1-2)

ΕΡ­ΜΗ­ΝΕΙΑ (Π.Ν.ΤΡΕΜ­ΠΕ­ΛΑ)

Ἀδελφοί, ὁ καρπός ὅμως πού παράγει τό Ἅγιον Πνεῦμα μέ τό φωτισμό καί τή χάρη πού χορηγεῖ στίς ψυχές μας, εἶ­­ναι ἡ ἀγάπη, ἡ χαρά πού προέρχεται ἀπό τήν ἀγαθή συν­­είδηση, ἡ εἰρήνη πού εἶναι ἀχώριστη ἀπ’ αὐτήν, ἡ ἀνοχή καί ἡ πλατιά καρδιά στίς ἀδικίες πού μᾶς κάνουν οἱ ἄλλοι, ἡ ἀγαθή διάθεση καί καλοσύνη, ἡ εὐεργετική διά­θεση καί συμπεριφορά, ἡ πίστη καί ἡ ἀξιοπιστία στά λόγια καί τίς ὑποσχέσεις μας, 23 ἡ πραότητα, ἡ ἐγκράτεια σέ ὁτιδήποτε πονηρό. Ἀ­­­πέ­ναντι στούς ἀνθρώπους πού ἔχουν τίς ἀρε­τές αὐτές δέν ἰσχύει ὁ νόμος. 24 Κι ὅσοι ἀνήκουν πραγματικά στό Χριστό, ἔχουν νε­­­κρώσει τό σαρκικό ἄνθρωπο μέ τά πάθη καί τίς ἐπι­θυ­μίες του. 25 Ἐάν ζοῦμε σύμφωνα μέ τίς ἐμπνεύσεις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἄς συμπεριφερόμαστε καί σύμφωνα μέ τίς προσταγές τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ὄχι κινούμενοι ἀπό ἐλατήρια ἰδιοτέλειας καί ματαιοδοξίας. 26 Ἄς μή γινόμαστε ματαιόδοξοι, προκαλώντας ὁ ἕ­­νας τόν ἄλλο σέ φιλονικίες καί φθονώντας ὁ ἕνας τόν ἄλλο. 1 Σᾶς κάνω προσεκτικούς στή ματαιοδοξία καί τό φθό­­νο, διότι οἱ ἀδυναμίες τῶν ἀδελφῶν γίνονται ἀφορ­­­μή νά ἐκδηλώνει ὁ ἕνας κι ὁ ἄλλος τή φιλαρχία του. Ὄχι, ἀδελφοί· κι ἐάν ἀπό ἀδυναμία πέσει ἕνας ἄν­­­­­­­­­­θρωπος σέ κάποιο ἁμάρτημα, ἐσεῖς πού εἶστε πνευ­μα­­­­­τικά ἰσχυροί, νά τόν διορθώνετε καί νά τόν παι­δα­γω­­­­­­­­­­­­γεῖτε μέ πνεῦμα πραότητος. Ἐσύ μάλιστα πού δι­ορ­θώ­­­­­­νεις τόν ἄλλο πρόσεχε τόν ἑαυτό σου μήν πέσεις κι ἐσύ σέ πειρασμό· καί θά συμβεῖ αὐτό εἴτε μέ τό νά πα­ρα­­­­­­­­­­­­­­­συρθεῖς στό ἴδιο ἁμάρτημα, εἴτε μέ τό νά κυ­ρι­ευθεῖς ἀπό ἀνυπομονησία ἤ ματαιοδοξία καί φιλαρ­χία, καί γε­νι­κότερα ἀπό ἐγωισμό. 2 Γιά νά προστατεύεστε λοιπόν ἀπό τόν κίνδυνο νά πέ­σετε κι ἐσεῖς, νά ὑπομένετε ὁ ἕνας τίς ἐνοχλήσεις τοῦ ἄλ­λου, πού ὀφείλονται στά ἐλαττώματα καί τίς ἐλλεί­­ψεις του· κι ἔτσι, μέ τήν ὑπομονετική αὐτή ἀνοχή, ἐκ­πλη­­­ρῶστε τελείως τό νόμο τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή τήν ἐντο­­­λή τῆς ἀγάπης. Ἄνθρωπος πού δέν ὑπομένει μέ ἀγά­πη τήν ἀδυναμία τοῦ ἄλλου, δέν συναισθάνεται ὅτι ἔχει κι αὐτός ἐλαττώματα, ἀλλά ἔχει μεγάλη ἰδέα γιά τόν ἑαυ­τό του. Ἡ ἰδέα του ὅμως αὐτή εἶναι ψεύτικη.

ΤΟ ΙΕΡΟ  ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (ΟΡΘΡΟΥ)

Εἶπεν ὁ Κύριος· Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· ³⁸καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος. ³⁹ὁ εὑρὼν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἀπολέσει αὐτήν, καὶ ὁ ἀπολέσας τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ εὑρήσει αὐτήν. ⁴⁰Ὁ δεχόμενος ὑμᾶς ἐμὲ δέχεται, καὶ ὁ ἐμὲ δεχόμενος δέχεται τὸν ἀποστείλαντά με. ⁴¹ὁ δεχόμενος προφήτην εἰς ὄνομα προφήτου μισθὸν προφήτου λήψεται, καὶ ὁ δεχόμενος δίκαιον εἰς ὄνομα δικαίου μισθὸν δικαίου λήψεται. ⁴²καὶ ὃς ἐὰν ποτίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων ποτήριον ψυχροῦ μόνον εἰς ὄνομα μαθητοῦ, ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ ἀπολέσῃ τὸν μισθὸν αὐτοῦ. Καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ Ἰησοῦς διατάσσων τοῖς δώδεκα μαθηταῖς αὐτοῦ, μετέβη ἐκεῖθεν τοῦ διδάσκειν καὶ κηρύσσειν ἐν ταῖς πόλεσιν αὐτῶν.

       (Ματθ. ι΄[10] 37-42, ια΄[11] 1)

                                                                                                            

ΕΡ­ΜΗ­ΝΕΙΑ (Π.Ν.ΤΡΕΜ­ΠΕ­ΛΑ)

Εἶπε ὁ Κύριος· 7 Ἐ­κ­ε­ῖ­ν­ος π­ού ἀ­γ­α­πᾶ τ­όν π­α­τ­έ­ρα τ­ου ἤ τή μ­η­τ­έ­ρα τ­ου π­ε­ρ­ι­σ­σ­ό­τ­ε­ρο ἀ­πό μ­έ­να, κ­αί μέ ἀ­ρ­ν­ε­ῖ­τ­αι γ­ιά νά μή χ­ω­ρ­ι­σ­θ­εῖ ἀ­πό τ­ο­ύς γ­ο­ν­ε­ῖς τ­ου, δ­έν ἀ­ξ­ί­ζ­ει γ­ιά μ­έ­να. Κι ἐ­κ­ε­ῖ­ν­ος π­ού ἀ­γ­α­πᾶ τό γ­ιό τ­ου ἤ τ­ήν κ­ό­ρη τ­ου π­ε­ρ­ι­σ­σ­ό­τ­ε­ρο ἀ­πό μ­έ­να, δ­έν ε­ἶ­ν­αι ἄ­ξ­ι­ος νά λ­έ­γ­ε­τ­αι μ­α­θ­η­τ­ής μ­ου. 38 Κι ἐ­κ­ε­ῖ­ν­ος π­ού δ­έν π­α­ί­ρ­ν­ει τ­ήν ἀ­π­ό­φ­α­ση νά ὑ­π­ο­σ­τ­εῖ σ­τ­α­υ­ρ­ι­κό θ­ά­ν­α­το κ­αί δ­έν ἀ­κ­ο­λ­ο­υ­θ­εῖ π­ί­σω μ­ου μέ τ­ήν ἀ­π­ό­φ­α­ση α­ὐ­τή, δ­έν μ­ι­μ­ε­ῖ­τ­αι δ­η­λ­α­δή σέ ὅ­λα τό π­α­ρ­ά­δ­ε­ι­γ­μά μ­ου, δ­έν ἀ­ξ­ί­ζ­ει γ­ιά μ­έ­να. 39 Ἐκεῖνος ποὺ σὲ καιρὸ διωγμῶν θὰ ἀποφύγει τὸ μαρτύριο καὶ θὰ διασώσει τὴ σωματικὴ ζωή του, θὰ χάσει τὴν ὑψηλότερη, τὴν εὐτυχισμένη αἰώνια ζωή, τὴν ὁποία κερδίζει κανεὶς μὲ τὸ μαρτύριο. Κι ἐκεῖνος ποὺ θὰ χάσει τὴ ζωή του γιὰ τὴν πίστη του σὲ μένα, θὰ κερδίσει τὴν ὑψηλότερη καὶ εὐτυχισμένη αἰώνια ζωή. 40 Καὶ οἱ μεγάλες αὐτὲς ἀμοιβὲς δὲν εἶναι μόνο γιὰ σᾶς ποὺ θὰ κηρύττετε τὸ εὐαγγέλιο. Ἀλλὰ κι ἐκεῖνος ποὺ σᾶς ὑποδέχεται γιὰ φιλοξενία ὡς διακόνους τοῦ εὐαγγελίου μου, ὑποδέχεται ὄχι ἐσᾶς ἀλλὰ ἐμένα. Κι ἐκεῖνος ποὺ ὑποδέχεται ἐμένα, ὑποδέχεται τὸν ἴδιο τὸν Θεὸ Πατέρα, ποὺ μὲ ἀπέστειλε στὸν κόσμο. 41 Ἐκεῖνος ποὺ ὑποδέχεται καὶ ὑποστηρίζει καὶ βοηθᾶ ἕναν προφήτη, ἐπειδὴ εἶναι προφήτης, θὰ πάρει τὴν ἴδια ἀνταμοιβὴ ποὺ θὰ πάρει κι ὁ προφήτης. Κι ἐκεῖνος ποὺ ὑποδέχεται τὸν δίκαιο, ἐπειδὴ εἶναι δίκαιος, θὰ πάρει τὴν ἴδια ἀνταμοιβὴ ποὺ θὰ πάρει κι ὁ δίκαιος. 42 Ἐκεῖνος ἐπίσης ποὺ θὰ προσφέρει σ᾿ ἕναν ἀπὸ τοὺς μαθητές μου, αὐτοὺς ποὺ ὁ κόσμος θεωρεῖ μικροὺς καὶ ἄσημους, ἔστω κι ἕνα μόνο ποτήρι κρύο νερὸ ποὺ πρόχειρα θὰ τὸ πάρει ἀπὸ τὴν πηγὴ καὶ δὲν θὰ κάνει τὸν κόπο νὰ τὸ βράσει, καὶ θὰ προσφέρει τὴν ἐλάχιστη αὐτὴ ἢ παρόμοια ἐξυπηρέτηση σ᾿ αὐτὸν ἐπειδὴ εἶναι μαθητής μου, ἀληθινὰ σᾶς λέω, δὲν θὰ χάσει στὴ μέλλουσα ζωὴ τὴν ἀνταμοιβὴ ποὺ τοῦ ἀνήκει. 1 Κι ὅταν ὁ Ἰησοῦς τελείωσε νά δίνει ἐντολές καί ὁδηγίες στούς δώδεκα μαθητές του, κι ἐκεῖνοι ἔφυγαν γιά τήν περιοδεία τους, ἀνεχώρησε κι αὐτός ἀπό ἐκεῖ γιά νά συνεχίσει τήν κατ’ ἰδίαν διδασκαλία του στά σπίτια καί τό δημόσιο κήρυγμά του στίς συναγωγές καί τά ὑπόλοιπα δημόσια κέντρα τῶν ἰουδαϊκῶν πόλεων.

ΤΟ ΙΕΡΟ  ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ) 

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς· Πάντα μοι παρεδόθη ὑπὸ τοῦ πατρός μου· καὶ οὐδεὶς ἐπιγινώσκει τὸν υἱὸν εἰ μὴ ὁ πατήρ, οὐδὲ τὸν πατέρα τις ἐπιγινώσκει εἰ μὴ ὁ υἱὸς καὶ ᾧ ἐὰν βούληται ὁ υἱὸς ἀποκαλύψαι. ²⁸Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς. ²⁹ἄρατε τὸν ζυγόν μου ἐφ' ὑμᾶς καὶ μάθετε ἀπ' ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν· ³⁰ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν.

(Ματθ. ια΄[11] 27-30)

ΕΡ­ΜΗ­ΝΕΙΑ (Π.Ν.ΤΡΕΜ­ΠΕ­ΛΑ)

Εἶπε ὁ Κύριος στοὺς Μαθητές του· 27 Ὅλα παραδόθηκαν σέ μένα ἀπό τόν Πατέρα μου, καί ἔλαβα καί ὡς ἄνθρωπος κάθε ἐξουσία καί δύναμη. Κι ἐπειδή ἔχω ὡς Λόγος τήν ἴδια οὐσία μέ τόν Πατέρα μου καί εἶμαι ἄπειρος ὅπως Ἐκεῖνος, κανείς ἄλλος δέν γνωρίζει τελείως τόν Υἱό καί ποιά εἶναι ἡ φύση καί οἱ βουλές τοῦ Υἱοῦ, παρά μόνον ὁ Πατέρας. Ὁ ἄπειρος μόνο ἀπό τόν ἄπειρο μπορεῖ πλήρως καί τελείως νά γνωσθεῖ. Ἀλλά καί τόν Πατέρα κανείς ἄλλος δέν γνωρίζει στό βάθος καί τήν οὐσία του παρά μόνον ὁ Υἱός, περιορισμένα ὅμως τόν γνωρίζει κι ἐκεῖνος στόν ὁποῖο ὁ Υἱός θά θελήσει νά τόν ἀποκαλύψει. 28 Θέλει ὅμως ὁ Υἱός νά καταστήσει γνωστό τόν Πατέρα του σέ ὅλους ὅσους ἔχουν εἰλικρινή πόθο νά δε­χθοῦν τή γνώση αὐτή. Καί γι’ αὐτό σᾶς προσκαλεῖ: Ἐ­λᾶ­­τε σέ μένα ὅλοι ὅσοι εἶστε κουρασμένοι καί φορτωμένοι ἀπό τό βάρος τῆς ἁμαρτίας καί τῶν θλίψεων, κι ἀπό τό φόρτωμα τῶν φαρισαϊκῶν παραδόσεων, μέ τίς ὁποῖες ὁ θεόπνευστος νόμος μεταβλήθηκε σέ φορτίο δυσβάστακτο. Ἐλᾶτε σέ μένα, κι ἐγώ θά σᾶς ξεκουράσω. 29 Πάρτε ἐπάνω σας τό ζυγό τῆς ὑποταγῆς σέ μένα καί τή διδασκαλία μου, καί μάθετε ἀπό μένα ὅτι εἶμαι πράος καί ταπεινός στό φρόνημα καί τήν ἐσωτερική διάθεση, καί θά βρεῖτε ἀνάπαυση καί εἰρήνη στίς ψυχές σας. 30 Διότι ὁ ζυγός τῆς ὑπακοῆς σέ μένα καί τή διδασκαλία μου εἶναι ἁπαλός καί ὠφέλιμος σ’ αὐτόν πού τόν σηκώνει· καί τό φορτίο τῶν ὑποχρεώσεων καί καθηκόντων πού θέτω ἐγώ πάνω στούς πιστούς μου εἶναι ἐλαφρύ.