ΟΙ ΠΡΩΤΟΚΟΡΥΦΑΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΦΟΥ

 ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΑΥΛΟΥ ΚΑΙ ΒΑΡΝΑΒΑ

        ΟΙ ΠΡΩΤΟΚΟΡΥΦΑΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΣ

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ

Ο κο­ρυ­φαί­ος αυ­τός Α­πό­στο­λος του Χρι­στού ή­ταν Ι­ου­δαί­ος και ο­νο­μα­ζό­ταν Σί­μων. Έ­ζη­σε σε α­φάν­τα­στη φτώ­χεια και στε­ρή­σεις. Ό­μως με­γά­λω­σε σε πε­ρι­βάλ­λον ευ­σέ­βειας. Γράμ­μα­τα έ­μα­θε ε­λά­χι­στα. Α­δελ­φός του υ­πήρ­ξε ο πρω­τό­κλη­τος Αν­δρέ­ας.Με­τά το θά­να­το του πα­τέ­ρα του ο Πέ­τρος νυμ­φεύ­τη­κε την α­νε­ψιά του Α­πο­στό­λου Βαρ­νά­βα και α­σκού­σε μα­ζί με τον α­δελ­φό του Αν­δρέ­α, το ε­πάγ­γελ­μα του ψα­ρά στην  λί­μνη της Γε­νι­σα­ρέτ.Με­τά την σύλ­λη­ψη του Ι­ω­άν­νου του Βα­πτι­στού, ο Κύ­ριος πή­γε στα μέ­ρη της Γα­λι­λαί­ας, στις πε­ρι­ο­χές γύ­ρω α­πό την μα­γευ­τι­κή λί­μνη, για να κη­ρύ­ξει το ευ­αγ­γέ­λιο της σω­τη­ρί­ας του κό­σμου. Ε­κεί συ­νάν­τη­σε τους πε­ρισ­σό­τε­ρους α­πό τους μα­θη­τές του, ψα­ρά­δες το ε­πάγ­γελ­μα, τους ο­ποί­ους κά­λε­σε να γί­νουν στο ε­ξής «α­λι­είς αν­θρώ­πων» ( Ματθ.4,20), συ­νερ­γοί Του στο έρ­γο της σω­τη­ρί­ας του κό­σμου.

Ο εν­θου­σι­ώ­δης και ευ­σε­βής Πέ­τρος πέ­τα­ξε τα δί­χτυ­α α­πό τους πρώ­τους και Τον α­κο­λού­θη­σε πι­στά. Λό­γω του δυ­να­μι­κού χα­ρα­κτή­ρα του και της ι­δι­αί­τε­ρης α­φο­σί­ω­σής του στον Κύ­ριο α­ξι­ώ­θη­κε να έ­χει το προ­βά­δι­σμα έ­ναν­τι των άλ­λων α­πο­στό­λων και να ο­μι­λεί συ­χνά εκ μέ­ρους αυ­τών. Ο­μο­λό­γη­σε πρώ­τος ό­τι ο Χρι­στός εί­ναι «ο Υι­ός του Θε­ού του ζών­τος» (Ματθ.16:17). Ο Κύ­ριος ε­ξε­τί­μη­σε αυ­τή την ο­μο­λο­γί­α, και τον δι­α­βε­βαί­ω­σε πως πά­νω σε αυ­τή την ο­μο­λο­γί­α πί­στε­ως «οι­κο­δο­μή­σω μου την Εκ­κλη­σί­αν» (Ματθ.16,18).

Α­ξι­ώ­θη­κε να δει α­πό τους πρώ­τους το κε­νό μνη­μεί­ο και να δι­α­πι­στώ­σει την Α­νά­στα­ση του Χρι­στού. Το συγ­κλο­νι­στι­κό αυ­τό το γε­γο­νός τον με­τα­μόρ­φω­σε κυ­ρι­ο­λε­κτι­κά.  Η ζω­ή και η δρά­ση του υ­πήρ­ξε θαυ­μα­στή. Κή­ρυ­ξε με ζή­λο και θάρ­ρος στην Πα­λαι­στί­νη και ε­δραί­ω­σε την Εκ­κλη­σί­α. Ά­πει­ρα ε­πί­σης θαύ­μα­τα έ­κα­νε για τη δό­ξα του Χρι­στού.  Σύμ­φω­να με την πα­ρά­δο­ση, ο Πέ­τρος ί­δρυ­σε την εκ­κλη­σί­α της Ρώ­μης και έ­γι­νε ο πρώ­τος ε­πί­σκο­πός της. Κή­ρυτ­τε νυ­χθη­με­ρόν στη με­γά­λη πό­λη και κα­τόρ­θω­σε να με­τα­στρέ­ψει πλή­θος κα­τοί­κων στον Χρι­στι­α­νι­σμό.  Στα χρό­νια ε­κεί­να βα­σί­λευ­ε στη Ρώ­μη ο πα­ρά­φρο­νας Νέ­ρων, ο­ποί­ος κή­ρυ­ξε σκλη­ρό δι­ωγ­μό κα­τά της νέ­ας πί­στε­ως.    Ο Πέ­τρος έ­γι­νε ο κυ­ρι­ό­τε­ρος στό­χος των δι­ω­κτών. Γι' αυ­τό και έ­κρι­νε σκό­πι­μο να φύ­γει κρυ­φά α­πό την πό­λη και να γλι­τώ­σει. Κα­θώς βά­δι­ζε βι­α­στι­κά την πε­ρί­φη­μη Α­πί­α ο­δό εί­δε μπρο­στά του τον Κύ­ριο, ο Ο­ποί­ος τον ρώ­τη­σε «QuoVadis?» δη­λα­δή «που πη­γαί­νεις;». Τό­τε ο έν­θερ­μος Α­πό­στο­λος κα­τά­λα­βε πως η φυ­γή του αυ­τή ι­σο­δυ­να­μού­σε με νέ­α άρ­νη­ση του Χρι­στού. Γι' αυ­τό με δά­κρυ­α στα μά­τια γύ­ρι­σε πί­σω και συ­νε­λή­φθη και κα­τα­δι­κά­στη­κε σε σταυ­ρι­κό θά­να­το. Ό­ταν ο­δη­γή­θη­κε στο μαρ­τύ­ριο πα­ρα­κά­λε­σε τους δη­μί­ους του να τον σταυ­ρώ­σουν α­νά­πο­δα, με το κε­φά­λι προς τα κά­τω, δι­ό­τι ό­πως εί­πε δεν θε­ω­ρού­σε τον ε­αυ­τό ά­ξιο να σταυ­ρω­θεί σαν τον α­γα­πη­μέ­νο Δά­σκα­λο και Θε­ό του! Η σε­πτή του μνή­μη ε­ορ­τά­ζε­ται στις 29 Ι­ου­νί­ου, μα­ζί με τον κο­ρυ­φαί­ο α­πό­στο­λο Παύ­λο. 

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

Ο Απ. Παύ­λος, ι­δρυ­τής της Εκ­κλη­σί­ας της Ελ­λά­δος - Ί­δρυ­σε την  πρώ­τη χρι­στι­α­νι­κή Εκ­κλη­σί­α της Ευ­ρώ­πης στους Φι­λίπ­πους το 50 μ.Χ. - ο­νο­μά­ζε­ται Α­πό­στο­λος των Ε­θνών, για­τί έ­φε­ρε το φως του Ευ­αγ­γε­λί­ου στους ει­δω­λο­λά­τρες (ε­θνι­κούς), κα­τά τις τέσ­σε­ρις ι­ε­ρα­πο­στο­λι­κές του πε­ρι­ο­δεί­ες, α­πό την Α­να­το­λή στη Δύ­ση, ε­νώ οι άλ­λοι Α­πό­στο­λοι α­νά­λα­βαν να κη­ρύ­ξουν στους Ι­ου­δαί­ους.

Ά­ρι­στος γνώ­στης της ελ­λη­νι­κής γλώσ­σας και παι­δεί­ας, ο Απ. Παύ­λος υ­πήρ­ξε ο σπου­δαι­ό­τε­ρος παι­δα­γω­γός της Οι­κου­μέ­νης και πρω­το­πό­ρος τής δι­ε­θνούς συμ­φι­λί­ω­σης με το πρω­τά­κου­στο κή­ρυγ­μα τής ε­νό­τη­τας τών λα­ών και της ι­σό­τη­τας τών αν­θρώ­πων. (Γαλ. 3,28) Ο Ά­γιος Ι­ω­άν­νης ο Χρυ­σό­στο­μος τον χα­ρα­κτη­ρί­ζει ως “τον πρώ­τον με­τά τον Έ­να”.

Γεν­νή­θη­κε γύ­ρω στο 15 μ.Χ. στην Ταρ­σό της Κι­λι­κί­ας α­πό ευ­σε­βείς Ι­ου­δαί­ους γο­νείς. Σπού­δα­σε ε­βρα­ϊ­κή θε­ο­λο­γί­α στα Ι­ε­ρο­σό­λυ­μα κον­τά στο σο­φό Γα­μα­λι­ήλ. Η φα­ρι­σα­ϊ­κή του ευ­σέ­βεια και ο ζή­λος του για την τή­ρη­ση του Μω­σα­ϊ­κού Νό­μου τον έ­κα­ναν φα­να­τι­κό δι­ώ­κτη των Χρι­στια­νών. Στον λι­θο­βο­λι­σμό του Στε­φά­νου, ο νε­α­ρός Σα­ούλ φύ­λα­γε τα ι­μά­τια που ά­φη­σαν οι Ι­ου­δαί­οι, οι ο­ποί­οι λι­θο­βο­λού­σαν τον Πρω­το­μάρ­τυ­ρα Στέ­φα­νο. Το 36 μ.Χ. γί­νε­ται η με­τα­στρο­φή του Παύ­λου. Με το ό­ρα­μα τής Δα­μα­σκού, κα­τά υ­περ­φυ­σι­κό τρό­πο, ο Χρι­στός τον κά­λε­σε να γί­νει α­πό­στο­λός Του και να φέ­ρει το φως του Ευ­αγ­γε­λί­ου στα πέ­ρα­τα τής οι­κου­μέ­νης.

Το πρώ­το ι­ε­ρα­πο­στο­λι­κό τα­ξί­δι του Παύ­λου ξε­κί­νη­σε το 48 μ.Χ. με υ­πεύ­θυ­νο τον αρ­χαι­ό­τε­ρο α­πό­στο­λο, τον Βαρ­νά­βα και τον νε­α­ρό α­νε­ψιό του, Ι­ω­άν­νη Μάρ­κο και με­τέ­πει­τα Ευ­αγ­γε­λι­στή. Ο Βαρ­νά­βας, που γνώ­ρι­ζε την δε­κτι­κό­τη­τά των συμ­πα­τρι­ω­τών του στα νέ­α μη­νύ­μα­τα, ως πρώ­το σταθ­μό της ι­ε­ρα­πο­στο­λής τους, πρό­τει­νε την πα­τρί­δα του, την Κύ­προ. Η α­πο­βί­βα­ση έ­γι­νε στη Σα­λα­μί­να, που έ­γι­νε η “πύ­λη” προς τα Έ­θνη. Ε­κεί κή­ρυ­ξαν τον λό­γο του Θε­ού στις συ­να­γω­γές των Ι­ου­δαί­ων.

Δι­α­σχί­ζον­τας την Κύ­προ, έ­φτα­σαν στην Νέ­α Πά­φο, την τό­τε πρω­τεύ­ου­σα της Κύ­πρου, ό­που έ­με­νε ο ρω­μαί­ος δι­οι­κη­τής τής Κύ­πρου, ο Σέρ­γιος Παύ­λος, ο ο­ποί­ος ή­ταν πο­λύ μορ­φω­μέ­νος, με φι­λο­σο­φι­κά και θρη­σκευ­τι­κά εν­δι­α­φέ­ρον­τα. Ο αν­θύ­πα­τος εν­τυ­πω­σι­ά­στη­κε α­πό την δι­δα­σκα­λί­α του Απ. Παύ­λου και α­σπά­ζε­ται την χρι­στι­α­νι­κή πί­στη κι έ­τσι η Κύ­προς γί­νε­ται η πρώ­τη χώ­ρα στον κό­σμο με χρι­στια­νό κυ­βερ­νή­τη.

Στον πε­ρί­βο­λο της εκ­κλη­σί­ας της Πα­να­γί­ας Χρυ­σο­πο­λί­τισ­σας στην Κ. Πά­φο, βρί­σκε­ται η Στή­λη του Απ. Παύ­λου, στην ο­ποί­α, σύμ­φω­να με την πα­ρά­δο­ση,  δέ­θη­κε και ει­σέ­πρα­ξε σα­ράν­τα πα­ρά μί­αν, δηλ. 39 μα­στι­γώ­σεις, πριν να μυ­η­θεί στο χρι­στι­α­νι­σμό ο Σέρ­γιος Παύ­λος. Η Στή­λη α­πο­τε­λεί έ­να α­πό τα θρη­σκευ­τι­κά α­ξι­ο­θέ­α­τα τής Πά­φου, ως το πρώ­το προ­πύρ­γιο της χρι­στι­α­νι­κής πί­στης. Ε­δώ κά­θε χρό­νο στις 29 Ι­ου­νί­ου τε­λεί­ται πα­νη­γυ­ρι­κός Ε­σπε­ρι­νός και λι­τά­νευ­ση της ει­κό­νας των Απ. Παύ­λου και Βαρ­νά­βα.  Το 49-52 μ.Χ. με συ­νερ­γά­τη του τον Σί­λα ο Απ. Παύ­λος α­να­χώ­ρη­σε για την δεύ­τε­ρη α­πο­στο­λι­κή πε­ρι­ο­δεί­α του.  Ί­δρυ­σαν εκ­κλη­σί­ες στους Φι­λίπ­πους, την Θεσ­σα­λο­νί­κη, την Βέ­ροι­α, την Α­θή­να και την Κό­ριν­θο, στην ο­ποί­α έ­μει­ναν πε­ρί­που ε­νά­μι­σι χρό­νο στο σπί­τι του Α­κύ­λα και της Πρί­σκι­λα. Στην Α­θή­να οι στω­ϊ­κοί και ε­πι­κού­ρει­οι φι­λό­σο­φοι τον κά­λε­σαν να έρ­θει κά­τω α­πό την Α­κρό­πο­λη, στον Ά­ρει­ο Πά­γο, να τους α­να­πτύ­ξει τις ι­δέ­ες του. Λί­γοι συγ­κι­νή­θη­καν α­πό την ο­μι­λί­α του Παύ­λου και α­πο­τέ­λε­σαν την πρώ­τη Χρι­στι­α­νι­κή Εκ­κλη­σί­α των Α­θη­νών. Α­νά­με­σά τους και ο Δι­ο­νύ­σιος ο Α­ρε­ο­πα­γί­της, ο ο­ποί­ος α­να­δεί­κτη­κε έ­νας α­πό τους πρώ­τους υ­πε­ρα­σπι­στές της χρι­στι­α­νι­κής πί­στης και ε­πί­σκο­πος τών Α­θη­νών.

Γύ­ρω στο 67 μ. Χ. α­πο­κε­φα­λί­σθη­κε, σφρα­γί­ζον­τας έ­τσι το τι­τά­νιο ι­ε­ρα­πο­στο­λι­κό του έρ­γο με το μαρ­τύ­ριό του. Η μνή­μη του ε­ορ­τά­ζε­ται μα­ζί με τον κο­ρυ­φαί­ο Α­πό­στο­λο Πέ­τρο στις 29  Ι­ου­νί­ου.

Ο Απ. Παύ­λος, α­να­φε­ρό­με­νος στην προ­σευ­χή, μας προ­τρέ­πει “α­δι­α­λεί­πτως προ­σεύ­χε­σθε, εν παν­τί ευ­χα­ρι­στεί­τε”. Ό­που κι αν βρι­σκό­μα­στε να προ­σευ­χό­μα­στε νο­ε­ρά “Κύ­ρι­ε, Ι­η­σού Χρι­στέ, ε­λέ­η­σόν με”. Και μέ­σα α­πό το α­πο­λυ­τί­κιον τού Απ. Παύ­λου φαί­νε­ται πό­σο ση­μαν­τι­κό ή­ταν το έρ­γον του:

   “Ε­θνών σε κή­ρυ­κα και φω­στή­ρα τρι­σμέ­γι­στον Παφίων (ή Α­θη­ναί­ων) Δι­δά­σκα­λον, οι­κου­μέ­νης α­γλά­ϊ­σμα (στο­λί­δι) ευ­φρο­σύ­νως γε­ραί­ρο­μεν (τι­μού­με). Τους α­γώ­νας τι­μώ­μεν και τας βα­σά­νους δια Χρι­στόν το σε­πτόν σου μαρ­τύ­ριον Ά­γι­ε Παύ­λε Α­πό­στο­λε πρέ­σβευ­ε Χρι­στώ τω Θε­ώ σω­θή­ναι τας ψυ­χάς η­μών”.

Πη­γές:1. Λ. Σκόν­τζος, Θε­ο­λό­γος – Κα­θη­γη­τής 2. Μέ­γας Συ­να­ξα­ρι­στής 3. Βή­μα Ορ­θο­δο­ξί­ας 4. Σω­τη­ρί­ου­ Μη­τρο­πο­λί­του Πι­σι­δί­ας, «Παύ­λος ο Α­πό­στο­λος των Ε­θνών»

Ε­πι­μέ­λεια – Δι­α­σκευ­ή: Χρυ­σό­στο­μος Ρου­σής, εκ­παι­δευ­τι­κός (2018)