ΚΥ­ΡΙΑ­ΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩ­ΤΩΝ. ΤΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

 

Ι­Ε­ΡΑ ΜΗ­ΤΡΟ­ΠΟ­ΛΙΣ ΠΑ­ΦΟΥ

Ι­Ε­ΡΟΣ ΝΑ­ΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΧΛΩΡΑΚΑΣ         

ΚΥ­ΡΙΑ­ΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩ­ΤΩΝ

 (2 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022)

 

Ο Α­ΠΟ­ΣΤΟ­ΛΟΣ (ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩ­ΤΩΝ)

Τέ­κνον Τι­μό­θε­ε, νῆ­φε ἐν πᾶ­σι, κα­κο­πά­θη­σον, ἔρ­γον πο­ί­η­σον εὐ­αγ­γε­λι­στοῦ, τὴν δι­α­κο­νί­αν σου πλη­ρο­φό­ρη­σον. ἐ­γὼ γὰρ ἤ­δη σπέν­δο­μαι, καὶ ὁ και­ρὸς τῆς ἐ­μῆς ἀ­να­λύ­σε­ως ἐ­φέ­στη­κε. τὸν κα­λὸν ἀ­γῶ­να ἠ­γώ­νι­σμαι, τὸν δρό­μον τε­τέ­λε­κα, τὴν πί­στιν τε­τή­ρη­κα· λοι­πὸν ἀ­πό­κει­ταί μοι ὁ τῆς δι­και­ο­σύ­νης στέ­φα­νος, ὃν ἀ­πο­δώ­σει μοι ὁ Κύ­ριος ἐν ἐ­κε­ί­νῃ τῇ ἡ­μέ­ρᾳ, ὁ δί­και­ος κρι­τής, οὐ μό­νον δὲ ἐ­μοὶ, ἀλ­λὰ καὶ πᾶ­σι τοῖς ἠ­γα­πη­κό­σι τὴν ἐ­πι­φά­νειαν αὐ­τοῦ.              

                (Β΄ Τιμ. δ΄[4] 5 – 8)                                                                                             

 

ΕΡ­ΜΗ­ΝΕΙΑ (Π.Ν.ΤΡΕΜ­ΠΕ­ΛΑ)

          Τέ­κνον Τι­μό­θε­ε, ἐσύ πρό­σε­χε ἄ­γρυ­πνα ὅ­λα ὅ­σα σοῦ πα­ρου­σιά­ζει τὸ ποι­μαν­τι­κό σου ἔρ­γο. Κο­πί­α­σε, κάνε ἔρ­γο εὐ­αγ­γε­λι­στοῦ, ὁ­λο­κλή­ρω­σε μὲ ἐ­πι­τυ­χί­α τὴ δι­α­κο­νί­α πού σοῦ ἀ­να­τέ­θη­κε στὴν Ἐκ­κλη­σί­α. Νὰ ἀ­γρυ­πνεῖς καὶ νὰ κο­πιά­ζεις, δι­ό­τι ἐγώ τώ­ρα χύ­νω τὸ αἷ­μα μου ὡς σπον­δὴ καὶ θυ­σί­α στὸ Θε­ό· καὶ ὁ και­ρὸς τῆς ἀ­να­χω­ρή­σε­ώς μου ἀ­πὸ τὸν κό­σμο αὐ­τὸ εἶ­ναι πο­λὺ κον­τά. Ἔ­χω ἀ­γω­νι­σθεῖ τὸν κα­λὸ ἀ­γώ­να γιὰ τὴ δι­ά­δο­ση τοῦ Εὐ­αγ­γε­λί­ου. Ἔ­χω φθά­σει στὸ τέ­λος τοῦ δρό­μου τῆς ἀ­ρε­τῆς καὶ τῆς τη­ρή­σε­ως τοῦ κα­θή­κον­τος. Ἔ­χω δι­α­φυ­λά­ξει τὴν πί­στη. Λοι­πὸν τώ­ρα πιὰ μὲ πε­ρι­μέ­νει τὸ στε­φά­νι πού ἀνήκει ὡς βραβεῖο στὴ δι­και­ο­σύ­νη καὶ τὴν ἀ­ρε­τή. Τὸ στε­φά­νι αὐ­τὸ θὰ μοῦ τὸ δώ­σει ὡς ἀν­τα­μοι­βὴ ὁ Κύ­ριος κα­τὰ τὴν ἔν­δο­ξη ἐ­κεί­νη ἡμέρα τῆς Κρί­σε­ως, ὁ δί­και­ος κρι­τής. Θὰ τὸ δώ­σει μά­λι­στα ὄ­χι μό­νο σὲ μέ­να, ἀλλά καὶ σ' ὅ­λους ὅ­σους ἔ­χουν ἀ­γα­πή­σει καὶ μὲ πό­θο πε­ρι­μέ­νουν τὴν ἔν­δο­ξη ἐμ­φά­νι­σή του.

 

ΤΟ Ι­Ε­ΡΟ ΕΥ­ΑΓ­ΓΕ­ΛΙΟ (ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩ­ΤΩΝ)

Ἀρ­χὴ τοῦ εὐ­αγ­γε­λί­ου Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ, υἱ­οῦ τοῦ Θε­οῦ. Ὡς γέ­γρα­πται ἐν τοῖς προ­φή­ταις, ἰ­δοὺ ἐ­γὼ ἀ­πο­στέλ­λω τὸν ἄγ­γε­λόν μου πρὸ προ­σώ­που σου, ὃς κα­τα­σκευ­ά­σει τὴν ὁ­δόν σου ἔμ­προ­σθέν σου· φω­νὴ βο­ῶν­τος ἐν τῇ ἐ­ρή­μῳ, Ἑ­τοι­μά­σα­τε τὴν ὁ­δὸν Κυ­ρί­ου, εὐ­θε­ί­ας ποι­εῖ­τε τὰς τρί­βους αὐ­τοῦ, ἐ­γέ­νε­το Ἰ­ω­άν­νης βα­πτί­ζων ἐν τῇ ἐ­ρή­μῳ καὶ κη­ρύσ­σων βά­πτι­σμα με­τα­νο­ί­ας εἰς ἄ­φε­σιν ἁ­μαρ­τι­ῶν. καὶ ἐ­ξε­πο­ρε­ύ­ε­το πρὸς αὐ­τὸν πᾶ­σα ἡ Ἰ­ου­δα­ί­α χώ­ρα καὶ οἱ Ἱ­ε­ρο­σο­λυ­μῖ­ται, καὶ ἐ­βα­πτί­ζον­το πάν­τες ἐν τῷ Ἰ­ορ­δά­νῃ πο­τα­μῷ ὑ­π' αὐ­τοῦ ἐ­ξο­μο­λο­γο­ύ­με­νοι τὰς ἁ­μαρ­τί­ας αὐ­τῶν. ἦν δὲ ὁ Ἰ­ω­άν­νης ἐν­δε­δυ­μέ­νος τρί­χας κα­μή­λου καὶ ζώ­νην δερ­μα­τί­νην πε­ρὶ τὴν ὀ­σφὺν αὐ­τοῦ, καὶ ἐ­σθί­ων ἀ­κρί­δας καὶ μέ­λι ἄ­γριον. καὶ ἐ­κή­ρυσ­σε λέ­γων· Ἔρ­χε­ται ὁ ἰ­σχυ­ρό­τε­ρός μου ὀ­πί­σω μου, οὗ οὐκ εἰ­μὶ ἱ­κα­νὸς κύ­ψας λῦ­σαι τὸν ἱ­μάν­τα τῶν ὑ­πο­δη­μά­των αὐ­τοῦ. ἐ­γὼ μὲν ἐ­βά­πτι­σα ὑ­μᾶς ἐν ὕ­δα­τι, αὐ­τὸς δὲ βα­πτί­σει ὑ­μᾶς ἐν Πνε­ύ­μα­τι ἁ­γί­ῳ.

                                              (Μαρκ. α΄[1]  1-8)                                                                               

 

ΕΡ­ΜΗ­ΝΕΙΑ (Π.Ν.ΤΡΕΜ­ΠΕ­ΛΑ)

Ὁ Ἰ­ω­άν­νης ὁ Πρό­δρο­μος ἔ­γι­νε ἡ ἀρ­χή τοῦ χα­ρο­ποι­οῦ μη­νύ­μα­τος γιὰ τὴν ἔ­λευ­ση στὸν κό­σμο τοῦ Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ, ὁ ὁ­ποῖ­ος εἶ­ναι ὁ Υἱ­ὸς τοῦ Θε­οῦ πού ἔ­γι­νε ἄν­θρω­πος. Καὶ ἔ­γι­νε ὁ Ἰ­ω­άν­νης ἡ ἀρ­χή τοῦ εὐ­αγ­γε­λί­ου, ὅ­πως ἔ­χει προ­φη­τευ­θεῖ καὶ εἶ­ναι γραμ­μέ­νο στοὺς προ­φῆ­τες. Στὸ βι­βλί­ο δη­λα­δὴ τοῦ προ­φή­τη Μα­λα­χί­α λέ­ει ὁ ἐ­που­ρά­νιος Πα­τέ­ρας στὸ Μεσ­σί­α: Ἰ­δού, ἐ­γώ ἀ­πο­στέλ­λω τὸν ἀγ­γε­λι­ο­φό­ρο μου πρὶν ἀ­πὸ σέ­να καὶ μπρο­στὰ ἀ­πὸ σέ­να. Αὐ­τὸς θὰ προ­ε­τοι­μά­σει τὶς ψυ­χὲς τῶν ἀν­θρώ­πων γιὰ νὰ σὲ ὑ­πο­δε­χθοῦν ὡς Σω­τή­ρα καὶ Λυ­τρω­τή. Κι ἔ­τσι θὰ προ­ε­τοι­μά­σει τὸν δρό­μο ἀ­πὸ τὸν ὁ­ποῖ­ο θὰ πλη­σιά­σεις ὡς δι­δά­σκα­λος καὶ Σω­τή­ρας τοὺς ἀν­θρώ­πους. Ὁ ἀγ­γε­λι­ο­φό­ρος αὐ­τὸς εἶ­ναι ἐ­κεῖ­νος γιὰ τὸν ὁ­ποῖ­ο προ­φή­τευ­σε ὁ προ­φή­της Ἡ­σα­ΐ­ας τὰ ἑ­ξῆς: Φω­νὴ ἀν­θρώ­που πού κραυ­γά­ζει στὴν ἔ­ρη­μο καὶ λέ­ει: Ἑ­τοι­μά­στε τὸν δρό­μο ἀ­π’ τόν ὁ­ποῖ­ο θὰ ἔλ­θει σὲ σᾶς ὁ Κύ­ριος· κά­νε­τε ἴ­σι­ες καὶ ὁ­μα­λὲς τὶς δι­α­βά­σεις ἀ­π' τὶς ὁ­ποῖ­ες θὰ πε­ρά­σει. Ξε­ρι­ζῶ­στε δη­λα­δὴ ἀ­π' τὶς ψυ­χὲς σας τὰ ἀγ­κά­θια τῶν ἁ­μαρ­τω­λῶν πα­θῶν καὶ ρίξ­τε μα­κριὰ τὶς πέ­τρες τοῦ ἐ­γω­ι­σμοῦ καὶ τῆς πω­ρώ­σε­ως· καὶ κα­θα­ρί­στε μὲ τὴ με­τά­νοι­α τὸ ἐ­σω­τε­ρι­κό σας, γιὰ νὰ δε­χθεῖ τὸν Κύ­ριο. Καὶ ἔ­γι­νε ὁ Ἰ­ω­άν­νης ἀρ­χή τοῦ εὐ­αγ­γε­λί­ου, μὲ τὸ νὰ βα­πτί­ζει στὴν ἔ­ρη­μο καὶ μὲ τὸ νὰ κη­ρύτ­τει βά­πτι­σμα πού ἔ­πρε­πε νὰ συ­νο­δεύ­ε­ται μὲ ἐ­σω­τε­ρι­κὴ με­τά­νοι­α, ἔ­τσι ὥ­στε οἱ βα­πτι­σμέ­νοι νὰ λά­βουν ἀρ­γό­τε­ρα τὴν ἄ­φε­ση τῶν ἁ­μαρ­τι­ῶν τους, τὴν ὁ­ποί­α θὰ τοὺς ἐ­ξα­σφά­λι­ζε ὁ Μεσ­σί­ας πού θὰ ἐρ­χό­ταν με­τὰ τὸν Ἰ­ω­άν­νη. Καὶ πή­γαι­ναν σ' αὐ­τὸν οἱ κά­τοι­κοι ὅ­λης τῆς Ἰ­ου­δαί­ας καὶ οἱ Ἱ­ε­ρο­σο­λυ­μί­τες. Καὶ βα­πτί­ζον­ταν ὅ­λοι ἀ­πὸ τὸν Ἰ­ω­άν­νη στὸν Ἰ­ορ­δά­νη πο­τα­μό, ἐ­νῶ συγ­χρό­νως ἐ­ξο­μο­λο­γοῦν­ταν φα­νε­ρὰ τὶς ἁ­μαρ­τί­ες τους. Ἀλ­λὰ καὶ ἡ ὅ­λη ζω­ὴ καὶ ἡ ἐμ­φά­νι­ση τοῦ Ἰ­ω­άν­νη ἦ­ταν σύμ­φω­νη μὲ τὸ κή­ρυγ­μά του σὲ ὅ­λα. Φο­ροῦ­σε δη­λα­δὴ ἔν­δυ­μα ὑ­φα­σμέ­νο ἀ­πὸ τρί­χες κα­μή­λας καὶ εἶ­χε δερ­μά­τι­νη ζώ­νη γύ­ρω ἀ­π' τὴ μέ­ση του, κι ἔ­τρω­γε ἀ­κρί­δες, ἀ­πὸ ἐ­κεῖ­νες πού ἔ­φερ­νε ὁ ἄ­νε­μος σὰν σύν­νε­φο ἀ­π' τὴν Ἀ­ρα­βί­α στὴν ἔ­ρη­μο, καὶ μέ­λι πού ἀ­πο­θή­κευ­αν τὰ ἄ­γρια με­λίσ­σια μέ­σα στὶς σχι­σμὲς τῶν βρά­χων. Καὶ κή­ρυτ­τε λέ­γον­τας: Ἔρ­χε­ται ὕ­στε­ρα ἀ­πὸ μέ­να ἐ­κεῖ­νος πού εἶ­ναι πιὸ δυ­να­τὸς ἀ­πὸ μέ­να λό­γῳ τοῦ ἀ­ξι­ώ­μα­τός του καὶ τῆς θεί­ας φύ­σε­ώς του. Μπρο­στά του ἐ­γώ δὲν εἶ­μαι ἄ­ξιος νὰ σκύ­ψω καὶ νὰ λύ­σω ὡς δοῦ­λος τὸ λου­ρὶ τῶν ὑ­πο­δη­μά­των του. Ἐ­γὼ σᾶς βά­πτι­σα μὲ νε­ρό, αὐ­τὸς ὅ­μως θὰ σᾶς βα­πτί­σει μὲ Πνεῦ­μα Ἅ­γιον, τὸ ὁ­ποῖ­ο θὰ κα­θα­ρί­σει καὶ τὶ­ς ψυ­χές σας.

 

ΟΙ ΕΠΤΑ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΒΑΠΤΙΣΤΗΚΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ

(κατὰ Ἰωάν. Δαμασκηνὸ)

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς ἀναφέρει ἑπτὰ λόγους για τοὺς ὁποίους βαπτίστηκε ὁ Χριστός:

Α. Ὁ Χριστὸς δὲν βαπτίστηκε γιατί εἶχε ἀνάγκη ἀπὸ ψυχικὴ κάθαρση, ἀλλὰ «πῆρε» ἐπάνω Του τὴν δική μας κάθαρση: «οὐχ ὡς αὐτὸς χρήζων καθάρσεως, ἀλλὰ τὴν ἐμὴν οἰκειούμενος κάθαρσιν»

Β. Για νὰ συντρίψει τὰ κεφάλια τῶν νοητῶν δρακόντων (δηλ. τῶν δαιμόνων) μέσα στὸ νερό, διότι οἱ δαίμονες μετὰ τήν πτώση τοῦ Ἀδὰμ ἔχουν κατακλύσει τὴν φύση. Ὁ Χριστὸς μὲ τὴν βάπτισή του τοὺς διώχνει ἀπὸ παντοῦ. (βλ. εἰκόνα τῆς βαπτίσεως τοῦ Χριστοῦ).

Γ. Για νὰ πνίξει τὴν ἁμαρτία καὶ ὅλον τὸν παλαιὸ Ἀδὰμ μέσα στὸ νερὸ τοῦ Χριστιανικοῦ βαπτίσματος.

Δ. Για νὰ ἁγιάσει τὸν Ἰωάννη τὸν Προδρόμο.

Ε. Για νὰ ἐκπληρώσει τὸν νόμο καὶ μὲ τὸ βάπτισμα.

Στ. Για νὰ ἀποκαλύψει στοὺς ἀνθρώπους τὸ μυστήριο τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Ζ. Για νὰ γίνει για μᾶς τύπος καὶ ὑπογραμμὸς σὲ ὅλα, ἀλλὰ καὶ στὸ βάπτισμα.

 

Ο ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ

Στοὺς ἑπτὰ παραπάνω λόγους τοῦ Ἁγ. Ἰωάννη τοῦ Δαμασκηνοῦ, ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης προσθέτει καὶ ἕνα ὄγδοο λόγο:

Για νὰ ἁγιάσει τὴν φύση τῶν ὑδάτων καὶ προσθέτει «:ὅθεν καὶ τὸ νερὸν ὅπου λάβη τις ἀπὸ πηγὴν ἢ ποταμόν, κατὰ τὴν ἡμέραν τῶν Θεοφανείων, μένει ἄσηπτον». Κατὰ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο, τὸ θαῦμα γίνεται φανερὸ μὲ τὸ ὅτι, ἀπὸ τὸ νερὸ ποὺ παίρνουμε τὰ Φῶτα, αὐτὸ δὲν ἀλλοιώνεται καὶ δὲν μυρίζει ὅσος καιρὸς καὶ ἄν περάσει.

 

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

Κατὰ τὴν βάπτιση τοῦ Χριστοῦ ἔχουμε ἐμφανῆ στὴν ἀνθρωπότητα τὴν πρώτη «Θεοφάνεια» ὑπὸ τὴν μορφὴν τῆς Ἁγίας Τριάδος. Τὰ χωρία στὰ ὁποῖα  ὑποδηλώνεται (Παλαιὰ Διαθήκη) ἢ ἐμφανίζεται (Καινὴ Διαθήκη) ἡ Ἁγία Τριάδα εἶναι τὰ ἑξῆς :

Α. ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ

Ὑπάρχουν χωρία ποὺ ὑποδηλώνουν τὴν ὕπαρξη τῶν τριῶν προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος ὅπως:

α. Στὴ Δημιουργία τοῦ ἀνθρώπου (Γεν α´[1] 26): «καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ’ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ’ ὁμοίωσιν». Χρησιμοποιεῖται πληθυντικὸς ἀριθμὸς (καὶ ὄχι ἑνικὸς) ὡς νὰ εἶναι περισσότερα τοῦ ἑνὸς πρόσωπα, πού συνεργάζονται για τὴν δημιουργία τοῦ ἀνθρώπου.

β. Μετὰ τὴν πτώση τῶν πρωτοπλάστων (Γεν. γ´[3] 22): «καὶ  εἶπεν ὁ Θεὸς ἰδοὺ ὁ Ἀδὰμ γέγονεν ὡς εἷς ἐξ ἡμῶν τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρὸν» Χρησιμοποιεῖται ἡ ἀντωνυμία «ἡμῶν» στὸν πληθυντικὸ ἀριθμό.

γ. Στὸ βιβλίο τῶν ἀριθμῶν (Ἀριθμ. στ´[6] 22-26):ὅταν δίνει παραγγελίες στὸν Μωϋσῆ ἀναφέρει τρεῖς φορὲς τὴν λέξη Κύριος: «Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων· λάλησον Ἀαρὼν καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ λέγων· οὕτως εὐλογήσετε τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, λέγοντες αὐτοῖς· εὐλογήσαι σε Κύριος καὶ φυλάξαι σε· ἐπιφάναι Κύριος τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ σὲ καὶ ἐλεήσαι σε· ἐπάραι Κύριος τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ σὲ καὶ δώῃ σοι εἰρήνην....»

δ. Στὸ προφητικὸ ὄραμα τοῦ Ἡσαΐου (Ἡσαΐας στ´[6] 2,3): ποὺ εἶδε τὸν Θεὸν «καθημένον ἐπὶ θρόνου ὑψηλοῦ καὶ ἐπηρμένου καὶ πλήρης ὁ οἶκος τῆς δόξης αὐτοῦ καὶ Σεραφεὶμ εἰστήκεισαν κύκλῳ αὐτοῦ ἕξ πτέρυγες τῷ ἑνί ... καὶ ἐκέκραγεν ἕτερον πρὸς τὸ ἕτερον καὶ ἔλεγον ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος Κύριος Σαβαὼθ (τῶν δυνάμεων) πλήρης πᾶσα ἡ γῆ τῆς δόξης αὐτοῦ». Ὁ τρισάγιος ὕμνος τῶν Σεραφεὶμ ἀναφέρεται στὰ τρία πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος.

ε. Οἱ τρεῖς ἄγγελοι (Γεν. ιη´[18] 9):ποὺ φιλοξενήθηκαν ἀπὸ τὸν Ἀβραὰμ καὶ ἀνήγγειλαν στὸν Ἀβραὰμ τὴν ἀπόκτηση τοῦ υἱοῦ του Ἰσαάκ, ἀποτελοῦν ἐπίσης προτύπωση τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Β. ΚΑΙΝΗ  ΔΙΑΘΗΚΗ

α. Στὴ βάπτιση τοῦ Χριστοῦ : χωρία Ματθ. γ’[3] 16-17, Μάρκ. α’[1] 10-11, Λουκ. γ’[3] 21-22, Ἰωὰν α’[1] 32-34, ὅπως προαναφέραμε.

β. Στὸ χωρίον Ματθ. κη’[28] 19 ὀλίγον πρὸ τῆς ἀναλήψεως Του ὁ Κύριος παραγγέλλει στοὺς μαθητές του νά βαπτίζουν στὸ ὄνομα τῆς Ἁγ. Τριάδος.

γ. Ὁ τύπος τῆς εὐλογίας πού καθιερώνει ὁ Ἀπ. Παῦλος εἶναι τριαδικὸς (Β´ Κορ. ιγ´[13] 13): «Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς καὶ ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγ. Πνεύματος μετά Πάντων ὑμῶν».

δ. Στὸ χωρίον (Ἀποκ. δ’[4] 8) : Ὁ τρισάγιος ὕμνος τῶν ἀγγέλων στὴν Ἀποκάλυψη.

ε. Τὸ ἔργο τῆς σωτηρίας εἶναι ἔργο καὶ τῶν τριῶν προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος (Α΄ Πέτρ. α´[1] 2).

ΠΗΓΗ: http://agiameteora.net/index.php/theofaneion/399-theofaneia-2.html