ΚΑΤΑΝΟΩΝΤΑΣ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ
ΠΙΣΤΕΩΣ
(ἄρθρα 1-12)
(ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΡΟΥΣΗ)
Τὸ Σύμβολο
τῆς Πίστεως εἶναι σύντομη ὁμολογία τῆς πίστης μας μέσα στὴν ὁποία
παρουσιάζονται περιληπτικά, μὲ σαφήνεια καὶ αὐθεντικὰ αὐτὰ ποὺ πρέπει
νὰ πιστεύει κάθε ὀρθόδοξος χριστιανός.
Τὸ λέμε κυρίως στὸ Μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος, στὴ Θεία Λειτουργία
πρὸ τῆς Θείας Κοινωνίας, ἀλλὰ καὶ στὶς ἄλλες ἀκολουθίες. Θεσπίστηκε
στὶς Α΄ καὶ Β΄ Οἰκουμενικὲς Συνόδους καὶ εἶναι τὸ μοναδικὸ ποὺ χρησιμοποιοῦν
ὅλες οἱ χριστιανικὲς ὀρθόδοξες ὁμολογίες. Ἀποτελεῖται ἀπὸ 12 ἄρθρα
(στίχους). Τὸ 1ο ἄρθρο ἀναφέρεται στὸν Πατέρα. Τὰ ἄρθρα ἀπὸ τὸ 2ο μέχρι
τὸ 7ο στὸν Υἱό. Τὸ 8ο στὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Τὸ 9ο στὴν Ἐκκλησία. Τὸ 10ο στὸ Βάπτισμα.
Τὸ 11ο στὴν Ἀνάσταση τῶν νεκρῶν. Τὸ
12ο στὴν Δευτέρα Παρουσία. (Ἱερὰ Μητρόπολη Ἠλείας)
1. «Πιστεύω
εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα, ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ γής, ὁρατῶν
τὲ πάντων καὶ ἀοράτων». [Ἡ λέξη
‘Πιστεύω’ δηλώνει τὴν ἐμπιστοσύνη πρὸς τὸν Θεό. Ὁ Θεὸς εἶναι ἀκόμη
Παντοκράτορας καὶ ποιητὴς-δημιουργὸς οὐρανοῦ καὶ γῆς.]
2. «Καὶ
εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὸν μονογενῆ, τὸν ἐκ
τοῦ Πατρὸς γεννηθέντα πρὸ πάντων τῶν αἰώνων· φῶς ἐκ φωτός, Θεὸν ἀληθινὸν
ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθέντα οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, δι᾿
οὗ τὰ πάντα ἐγένετο». [Πιστεύουμε καὶ στὸν Ἰησοῦ Χριστό, τὸν Υἱὸ
τοῦ Θεοῦ, ποὺ εἶναι Κύριος καὶ μονογενής, γεννήθηκε δὲ ἀπὸ τὸν Πατέρα
Του προαιώνια. Ἔχει δὲ τὴν ἴδια οὐσία μὲ τὸν Πατέρα Θεό, ἐνῶ μέσῳ αὐτοῦ
πλάστηκαν τὰ πάντα.] - Ἱερὰ Μητρόπολη Θεσσαλονίκης.
3. «Τὸν
δι᾿ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ
τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου
καὶ ἐνανθρωπήσαντα». [Ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, γιὰ τὴ δική μας σωτηρία, κατέβηκε
ἀπὸ τὴν οὐράνια δόξα Του στὴ γῆ καὶ ἔλαβε σάρκα, ὅμοια μὲ τὴ δική μας,
ἀπὸ τὴν Παρθένο Μαρία μὲ τὴν ἐνέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος].
4. «Σταυρωθέντα
τε ὑπὲρ ἡμῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου, καὶ παθόντα καὶ ταφέντα». [Μὲ
τὴ σταύρωσή του ὁ Χριστὸς ἕνωσε οὐρανὸ καὶ γῆ καὶ συμφιλίωσε Θεὸ καὶ
ἀνθρωπότητα].
5. «Καὶ
ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ κατὰ τὰς Γραφάς». [Ὁ Χριστὸς ἀρκετὲς φορὲς
προεῖπε τὴ ζωηφόρα ἀνάστασή Του καὶ ἔγινε πραγματικά].
6.«Καὶ
ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν του Πατρός».
[Μετὰ τὴν Ἀνάστασή Του ἀνέβηκε στὸν οὐρανὸ καὶ κάθισε στὰ δεξιὰ τοῦ
Πατέρα Του. Ἐπιτεύχθηκε πλήρως ὁ σκοπὸς τῆς Θείας Ἐνανθρώπησης ποὺ
ἦταν ἡ ἕνωση θείας καὶ ἀνθρώπινης φύσεως στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ].
7. «Καὶ
πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρίναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ τῆς βασιλείας
οὐκ ἔσται τέλος». [Θὰ ἔρθει καὶ πάλι
στὸν κόσμο μὲ δόξα, σὲ χρόνο ποὺ τὸν γνωρίζει μόνο ὁ Θεός, γιὰ νὰ κρίνει
τοὺς ζωντανοὺς καὶ τοὺς νεκρούς. Καὶ ἡ Βασιλεία Του δὲν θὰ ἔχει τέλος].
8.
«Καὶ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ Κύριον,
τὸ Ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ Πατρός ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ
συμπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν προφητῶν».
[Πιστεύω καὶ στὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τὸ τρίτο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ποὺ
ζωοποιεῖ ὅλη τὴν κτίση καὶ ἐκπορεύεται ἀπὸ τὸν Πατέρα. Προσκυνεῖται
καὶ δοξάζεται ἰσότιμα μὲ τὸν Πατέρα καὶ τὸν Υἱό. Καθοδήγησε τοὺς Προφῆτες
τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ποὺ προεῖπαν γιὰ τὸν ἐρχομὸ τοῦ Σωτήρα].
9. «Εἰς
μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν». [Πιστεύω καὶ
στὴν Ἐκκλησία. Εἶναι μία, ἐπειδὴ μία εἶναι ἡ κεφαλή της, ὁ Χριστός.
Εἶναι ἁγία, εἶναι καθολική, ἐπειδὴ κατέχει ὅλη τὴν ἀλήθεια καὶ θέλει
νὰ συμπεριλάβει ὅλους τους ἀνθρώπους. Εἶναι ἀποστολική, ἐπειδὴ διατηρεῖ
ἀνόθευτη τὴ διδασκαλία τῶν Ἀποστόλων].
10. «Ὁμολογῶ
ἐν βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν». [Ὁμολογῶ ἕνα βάπτισμα στὸ ὄνομα
τῆς Ἁγίας Τριάδος. Μ᾿ αὐτὸ ἀρχίζουμε τὴν καινούρια ζωὴ μέσα στὴν Ἐκκλησία.
Μὲ αὐτὸ συγχωρεῖται τὸ προπατορικὸ ἁμάρτημα καὶ ὅλες οἱ προσωπικὲς
ἁμαρτίες.]
11. «Προσδοκῶ
ἀνάστασιν νεκρῶν». [Πιστεύω καὶ περιμένω τὴν κοινὴ ἀνάσταση ὅλων
τῶν νεκρῶν. Θὰ ἀναστηθεῖ κάθε σῶμα γιὰ νὰ ἑνωθεῖ μὲ τὴν ἀθάνατη ψυχή
του. Ἡ ἀνάσταση ὅλων θὰ γίνει μὲ τὴ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου].
12. «Καὶ
ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. Ἀμήν». [Προσδοκῶ ὅτι, μετὰ τὴν ἀνάσταση
καὶ τὴν τελικὴ κρίση ὅλων τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὸν Χριστό, θὰ ἀξιωθῶ νὰ ἀπολαύσω τὴν αἰώνια
ζωή, μαζὶ μὲ ὅλους τους ἁγίους. Ἀμήν]. (Ἀμήν: ἐβραϊκήλεξη (=
ναί, βέβαια)
Πηγή:
Ἔκδοση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἠλείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου