Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΑΚΙΠΟΥΛΟΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΙΑ ΣΚΟΠΙΑ [1]

Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΑΚΙΠΟΥΛΟΣ

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΙΑ ΣΚΟΠΙΑ

[1]

Αγαπητοί φίλοι, πρόσφατα γίναμε κάτοχοι του σπάνιου βιβλίου «Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ Η ΠΟΡΝΗ» του επί 22 έτη «Μάρτυρα του Ιεχωβά» κ. Χρήστου Βακίπουλου το οποίο περιέχει σπουδαία ντοκουμέντα για την εταιρία Σκοπιά. Το Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον ξεκινάει από σήμερα να δημοσιεύει επιλεγμένα αποσπάσματα από το βιβλίο με την ελπίδα οι μάρτυρες της Σκοπιάς να αντιληφθούν το μέγεθος της πλάνης στην οποία βρίσκονται, αλλά και οι Ορθόδοξοι απολογητές της πίστης να βρουν νέα όπλα ενάντια στην αίρεση με το όνομα «Μάρτυρες του Ιεχωβά». Ευχαριστούμε τον κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΣΑΛΑΜΣΑ και το ιστολόγιό του ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ για την παραχώρηση του βιβλίου.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ & ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Στο βιβλίο αυτό γίνεται μια συνοπτική εξιστόρηση γεγονό­των με έντονες αναμνήσεις του συγγραφέα και εκδότη.

Σ' αυτή την Άγια πολυεθνική, εκδοτική, βιβλική και Φυλλαδική Εταιρεία Σκοπιά, δαπανήθηκαν τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου. Καταγγέλλοντας αυτή την οργάνωση, κάνω γνωστό σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα σ' αυτούς που δεν το γνωρίζουν, ότι: Αυ­τό το πνευματικό τέλμα, με το γλοιώδες κυβερνών Σώμα, που σήμερα είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο σαν Μάρτυρες του Ιε­χωβά, είναι οι παλαιοί Ρωσσελλίστες, Σιωνιστές, με την επω­νυμία Σπουδαστές των Γραφών, και την προσωνυμία Χιλιαστές.

Στις συνεχόμενες αλλαγές της επωνυμίας αυτού του συν­δικάτου, υπήρχε πάντοτε η σκοπιμότητα της προβολής των α­τόμων που κυβερνούσαν αυτή την οργάνωση, και η υπεροχή του «αδιάβλητου» στο χαρακτήρα τους.

Στην πολυκύμαντη ιστορία της απάτης που ασκούσαν επά­νω σε άτομα, που το μόνο τους λάθος ήταν ότι αγαπούσαν το Θεό, άλλαζαν τακτικά τις προσωνυμίες της οργάνωσης για να φαίνονται ανανεωμένοι, σαν το ιερό πουλί, το Φοίνικα.

Η ιστορία αυτής της οργάνωσης, αρχίζει με τον πυρήνα που δημιούργησε ο Ρώσσελλ το έτος 1877. (Βλέπε φωτοτυπία βιβλίου Άγγελος της Λαοδικείας, σελ. 12).

Αυτή η χρονολογία, ήταν η δραστηριοποίηση του Ρώσσελλ, όταν συνέπραξε με τον προηγούμενο ψευδοπροφήτη Ν. Μπάρμουρ, του «Εωθινού Κήρυκα».

Η προοδευτική συνεργασία τους, που κατέληξε σε ιλαρο­τραγωδία, έφερε ανάγκες καινούργιων συνεργατών.

Έτσι, στο έτος 1879 παρουσιάζεται στο προσκήνιο το νέο δημοσιογραφικό όργανο ΣΚΟΠΙΑ του ΠΥΡΓΟΥ, που εκδότης ή­ταν πια, μόνο ο Κάρολος Τέιτζ Ρώσσελλ.

Εξουσιοδοτημένος στην προεδρία, για την καινούργια αυ­τή εκστρατεία, από τους ίδια με αυτόν εβραϊκής καταγωγής μετόχους, ίδρυσε τη Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρεία Σκοπιά.

Ο πύρινος διωγμός του εβραϊκού στοιχείου στην Ευρώπη κατά το έτος 1878, έδωσε ανάγκες τέτοιες, στους ομογενείς του εβραϊκού στοιχείου διεθνώς, που δραστηριοποίησαν αυτούς που κρατούσαν στα χέρια τους τον πλούτο του χρυσού.

Στην προσπάθειά τους να στελεχώσουν μια οργάνωση που να ανταποκρίνεται στις επιδιώξεις τους, έκαναν ένα συνέδριο στη Βασιλεία της Ελβετίας το έτος 1897, διακηρύττοντας το σκοπό και τις επιδιώξεις τους.

Χαρακτήρισαν αυτή την οργάνωση Σιωνιστική και διακήρυ­ξαν τους σκοπούς του Σιωνισμού με τέσσερα άρθρα. (Βλέπε φωτοτυπίες από το βιβλίο Ζωή, σελίδες 159, 160, 161, 180, 181 του Δικαστή Ιωσήφ Ρόδερφορδ).

Τα 206 μέλη των Μετόχων αυτής της Εταρείας παραλληλέσθηκαν με τα 206 κόκκαλα του ανθρώπινου σώματος.

Έτσι, από τότε μέχρι σήμερα, αποτελούν το ΚΥΒΕΡΝΩΝ ΣΩΜΑ, οι κατά καιρούς διορισμένοι ΜΕΤΟΧΟΙ της Εταιρείας Σκοπιά.

Βιβλίον ΖΩΗ του Ρόδερφορδ, σελίς 159.

Διά το 1925

Εις το βιβλίον Παράδεισος, σελ. 188 λέει ότι η προφητεία εκπληρώθηκε το 1918.

Από το έτος λοιπόν 1877, που δημιουργήθηκε αυτός ο πυ­ρήνας, μέχρι το έτος 1931, με την πολυποίκιλη δραστηριότητα, απέδειξαν στον εαυτό τους, και στον κόσμο όπως ισχυρίζονται, ότι:

Ο Θεός τοποθέτησε αυτούς, σαν τον πιστό και φρόνιμο δού­λο, να διαχειρίζονται τα επουράνια συμφέροντα στη γη, και να κυβερνήσουν τον κόσμο που θα προσηλύτιζαν.

Όλοι οι άλλοι άνθρωποι, που θα αντιδρούσαν ενεργά ή παθητικά στον πιστό και φρόνιμο δούλο, θα καταστρέφονταν στον Αρμαγεδώνα.

Στην προσπάθεια τους να επιβληθούν στην κοινή γνώμη σαν θρησκεία της Αγίας Γραφής, στις 30 Ιουλίου του έτους 1931 στο Κολόμπους του Οχάιο της Αμερικής, έκαναν πάλι τη στρο­φή στην αλλαγή προσωνυμίας.

Με μια συνέλευση δημαγωγίας, πληροφόρησαν τους προσήλυτους ότι κατόπιν προσευχής στο Θεό, αποφάσισαν να ονομά­ζονται Μάρτυρες του Ιεχωβά, σύμφωνα με το εδάφιο της Α­γίας Γραφής Ησαΐας μγ' 12.

Όπως πάντοτε, η απόφαση του Φρόνιμου δούλου έγινε α­ποδεκτή από τους προσήλυτους δια ανατάσεως της χειρός, και έτσι το ψήφισμα γέννησε το αποτέλεσμα, επειδή δεν υπήρχε περιθώριο εκλογής στους προσήλυτους.

Έτσι, από Σιωνιστική οργάνωση, έγιναν Μάρτυρες Ιεχωβά. Από τότε, και μέχρι σήμερα, αυτό το πολυεθνικό όργανο, ονο­μάζεται Μάρτυρες του Ιεχωβά.

Επειδή η διδασκαλία της ιλαροτραγωδίας, μαζί με το δο­γματισμό της εμπάθειας, συναντά διάφορες αντιδράσεις από το πλατύ κοινό, η εξουσία στους προσήλυτους ασκείται με αυ­στηρότητα.

Με Ταλμουδικές διατάξεις, συνιστά στους προσήλυτους κοι­νωνικές μεταβολές και προβολές εκ διαμέτρου αντίθετες με το κοινωνικό σύνολο και τις δραστηριότητές του.

Απειλεί τους ανυπότακτους και τους παραβάτες του Ταλμουδικού κανόνα με αποκοπή και επιδεικνύοντας το σπαθί του Αρμαγεδώνα, υποβάλλει χαρακτήρες.

Πολλοί φιλόσοφοι τυραννοκτόνοι, όπως ο Κάσιος και ο Κάσκας, φιλοσόφησαν την ανθρώπινη νοημοσύνη με τα αποφθέ­γματα: «Ο κάθε σκλάβος έχει στο χέρι του τη δύναμη να λύσει τα δεσμά του».

Ο δούλος Επίκτητος, αναφερόμενος στη ζωή του δούλου, λέγει: «Κανένας δε μπορεί να μ' εμποδίσει, κανένας δε μπορεί να με βιάσει να χρησιμοποιώ τις σκέψεις μου, παρά όπως εγώ θέλω».

Σε άλλες άκρες των καιρών, με διαφορετικές κοινωνικές αντιλήψεις της ζωής, ο Αϊνστάιν θα συνομολογήσει λέγοντας:

«Ένας έμφυτα ελεύθερος και συνειδητός άνθρωπος, μπο­ρεί να καταστραφεί σαν άτομο, αλλά δεν μπορεί ποτέ να υποδουλωθεί ή να χρησιμοποιηθεί σαν τυφλό όργανο».

Σ' αυτή όμως την οργάνωση του κυβερνώντος σώματος, παράλληλα με τη σωματική κατά γράμμα δουλεία που χρησιμο­ποιείται όπως στους αρχαίους χρόνους, γίνεται και επιμελημέ­νη χειρουργική επέμβαση στον εγκέφαλο των ατόμων, που προσηλυτίζονται.

Με το δογματικό νυστέρι που χρησιμοποιεί για τις επεμβά­σεις στον εγκέφαλο, κάνει απόξεση της διανοητικής λειτουρ­γίας των ατόμων.

Έτσι το άτομο που θα δεχθεί να υποβληθεί σ' αυτή την εγχείρηση της ανακαίνισης του μυαλού του, παθαίνει ανεπα­νόρθωτη ζημιά. Παύει πια να έχει επαφή με το περιβάλλον. Κα­ταντά ένα απόκοσμο άτομο, που από τις πολλές Ταλμουδικές οδηγίες, έχασε τον προσανατολισμό του. Έτσι για να περάσει στο απέναντι πεζοδρόμιο της ζωής, χρειάζεται τη χειραγωγία του Πιστού και φρόνιμου Δούλου.

Μολονότι, λοιπόν, οι ανθρώπινες απόψεις των φιλοσόφων για την ανθρώπινη νοημοσύνη μπορεί να είναι τοποθετημένες σε σχετικό βαθμό, η άποψη του Θεού επάνω στο ζήτημα αυτό διαφέρει κατά το ότι διαβάζουμε γι' αυτούς που δημιουργούν οργανωμένες απάτες σε απλοϊκούς.

«Επειδή η κατά του πονηρού έργου απόφασις δεν εκτε­λείται ταχέως, δια τούτο η καρδία των υιών των ανθρώ­πων είναι όλη έκδοτος εις το να πράττη το κακόν, Εκκλη­σιαστής η' 11».

Και σ' αυτούς, που παράλληλα με τις προειδοποιήσεις, ε­ξακολουθούν να υποστηρίζουν τέτοιους πιστούς και φρόνιμους δούλους οργανωμένης απάτης, σε βάρος άλλων, λέγει: «Και καθώς απεδοκίμασαν το να έχωσιν επίγνωσιν του Θεού, παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εις αδόκιμον νουν, ώστε να πράττωσι τα μη πρέποντα».

«Οίτινες, ενώ γνωρίζουσι την δικαιοσύνην του Θεού, ότι οι πράττοντες τα τοιαύτα είναι άξιοι θανάτου, ουχί μόνο πράττουσιν αυτά, αλλά και συνευδοκούσιν εις τους πράτ­τοντας. Ρωμαίους α' 28, 32».

Ο Αϊνστάιν ομιλεί για έμφυτα ελεύθερους και συνειδητούς ανθρώπους και συμφωνεί μαζί του και η Αγία Γραφή με τα ανω­τέρω εδάφια. Και οι αρχαίοι φιλόσοφοι που αναφέραμε, μιλούν για ελεύ­θερες σκέψεις, που προέρχονται από φυσικές, ελεύθερες συ­νειδήσεις. Εάν όμως ένας άνθρωπος, διαβρώσει με ιδιοτελή σκοπιμό­τητα τη συνείδησή του, και πάνω σ' αυτή τη διαβρωμένη συνεί­δηση, δημιουργεί σκάνδαλα πνευματικά, διανοητικά, κοινωνι­κά και ηθικά, τότε για ποιά συνείδηση μιλούμε;

Ποιά είναι αυτή η συνείδηση, που μπορεί το κοινωνικό σύ­νολο να αποδέχεται χωρίς να αντιδρά, και ανάλογα με τα άτο­μα, να γίνονται και ανάλογες αντιδράσεις;

Ποιοι, λοιπόν, έχουν την ευθύνη για τις αντιδράσεις, που προέρχονται από άτομα που κινούνται είτε παθητικά είτε ενερ­γητικά ;

Ποιες είναι αυτές οι συνειδήσεις, που παρ' όλη τη δημα­γωγική δραστηριότητά τους, αξιούν μεταχείριση, ίση, και προ­στασία από το κοινωνικό σύνολο που σκανδαλίζουν και το προ­καλούν συνεχώς;

Θα καταβληθεί προσπάθεια αντικειμενικότητας στην εξιστόριση των γεγονότων, για τις δραστηριότητες αυτής της ω­ραίας κυρίας που λέγεται «Μάρτυρες του Ιεχωβά». Με τις υ­στερικές φωνασκίες της, τώρα που έγινε μεγάλη και δυνατή, ασεβεί, υβρίζει και λασπολογεί εναντίον των πάντων, και αυ­τών που την εγκαταλείπουν.

Επειδή δεν συμφωνούν στην απατηλή δοξασία της, απαγο­ρεύουν τους προσηλυτισμένους να επικοινωνούν με αυτούς που αποκόπτει. Απειλεί όλο τον κόσμο με Αρμαγεδώνειο Θάνατο, και όταν όλα αυτά δεν συμβάλλουν στην προώθηση του χρημα­τισμού, αρνείται οποιονδήποτε διάλογο, με το πρόσχημα: Δεν μιλάω με αντίχριστους.

Μέσα σ' αυτή την οργάνωση της απάτης, ανέβηκα όλα τα σκαλοπάτια στις «πνευματικές» σκάλες της ιεραρχίας, σε όλες τις θέσεις υπηρεσίας.

Κατά τη μακρά παραμονή μου, χόρτασα από αντιγραφική διδασκαλία και απέκαμα από φανατισμό μέχρι το 1981, όταν ήλ­θα σε ανοικτή ρήξη με το προεδρείο του τμήματος της Ελλά­δας και τους πληρωμένους μισθοφόρους και φονιάδες του πνεύ­ματος. Αφού πέταξα στα μούτρα τους το προσωπείο της απάτης που μου είχαν φορέσει, τους εγκατέλειψα.

Μετά από τη θέση που διατήρησα στο να μελετάω μόνο την Αγία Γραφή, απόρριψα όλα τα συγγράμματα της Εταιρείας Σκοπιά σαν περιττώματα. Έτσι με απέκοψαν από την επικοινωνία τους και λασπολόγησαν την προσωπικότητά μου με τους πιο χυδαίους χαρακτηρισμούς. Αυτό βέβαια ήταν επόμενο, γιατί το πολίτευμα και η συνήθεια αυτής της οργάνωσης είναι η λά­σπη.

Εάν ο αναγνώστης είναι προσήλυτος, παρακαλείται να μη βγάλει συμπεράσματα αν δεν διαβάσει όλο το βιβλίο. «Υποφέρετε με να λαλήσω· και αφού λαλήσω, εμπαίζετε». ΙΩΒ ΚΑ' 3.

Αυτά που θα διαβάζετε προοδευτικά, θα βλέπετε με στοι­χεία και αριθμούς όλη την απατηλή δραστηριότητα αυτής της Νεβρωδικής οργάνωσης.

Μερικοί - μερικοί φανατικοί, θρησκόληπτοι, ίσως στεναχω­ρηθούν, και οι μισθοφόροι να πεισμώσουν περισσότερο. Εάν ό­μως δεν παραδεχθούν τα στοιχεία, εξ αιτίας της άγνοιας του φανατισμού, ας παραμερίσουν τουλάχιστον την προκατάληψη και τη μισαλλοδοξία, για να διακρίνουν την απάτη αυτής της εκδοτικής Εταιρείας Σκοπιά. Οι μισθοφόροι για να αποπροσανα­τολίσουν τους ανωτέρω, θα κοροϊδέψουν προκλητικά για τα παρατιθέμενα στοιχεία του βιβλίου, και θα απαγορεύσουν με ποι­νές αποκοπής, αυτούς που θα αγοράσουν το βιβλίο για να το διαβάσουν. Γι’ αυτούς όμως και την προσωπικότητά τους, θα α­σχοληθούμε και θα τα πούμε εκτενέστερα.

[...] Ξέρουμε τώρα μ' αυτά που γράφονται, οι οργανωτικά σκε­πτόμενοι θα πουν:

Τόσον καιρό δεν τα έλεγε αυτά. Τώρα που τον έδιωξαν τα λέει; Δυο εκατομμύρια μάρτυρες δεν τα είδαν και τα είδε αυ­τός ο έξυπνος;

Απαντούμε μ' αυτό το σύγγραμμα σ' αυτούς και σ' άλλους απληροφόρητους:

1^ον Δεν με έδιωξαν, έφυγα μόνος μου, αηδίασα και εγκα­τέλειψα, αφού πρώτα κατάγγειλα την απάτη.

2^ον Πληροφορούμε τον κάθε τέτοιου είδους ετεροκίνητο αναγνώστη ότι: Στην εκατό ετών ιστορία αυτής της οργάνω­σης, πάνω από δέκα εκατομμύρια προσήλυτοι τα είδαν και εκ­θέτοντας την απάτη εγκατέλειψαν.

Αυτοί χαρακτηρίσθηκαν πονηροί δούλοι, αποστάτες και λασπολογήθηκαν οι προσωπικότητές τους με χυδαίους χαρακτηρι­σμούς. Μετά ρίχθηκε το σύνθημα στους πιστούς προσήλυτους που απόμειναν, ότι:

«Ο Θεός κοσκινίζει τους πιστούς». (Βλέπε φωτοτυπία βιβλίου, έτους 1982, σελίς 63).

Εάν αυτά που γράφονται είναι υπερβολές ή ψέματα, είμαι εγκαλούμενος. Είμαι υποκείμενος σε ποινικές κυρώσεις. Και μια και τώρα, αυτή η Νεβρωδική Εταιρεία ΣΚΟΠΙΑ, θα πάρει και άδεια ευκτήριων οίκων στην Ελλάδα, όπως ελπίζει, θα χαρώ πο­λύ να βρεθώ σε διάλογο αρμοδίως.

Όταν θα έλθω αντιμέτωπος με αυτόν τον Γολιάθ, δεν θα έλθω με θυρεούς κοινωνικής υπόστασης, και δεν θα χρησιμο­ποιήσω καλοταϊσμένες ασπίδες, πολιτικής δικολαβίας. Δεν έχω πίσω μου οργανωμένο Φιλιστιακό στράτευμα, ούτε πρόκειται να με υπερασπίσουν δορυφόροι ψευδομάρτυρες.

Είμαι μόνος και έρχομαι εν τω ονόματι του Θεού μου, που αυτός ο Θεός είναι Πνεύμα. Του Θεού του Πνεύματος της Αγίας Γραφής. Που αυτή η Πολυεθνική εκδοτική Εταιρεία, του Πιστού και Φρόνιμου Δούλου, με το σχήμα Μάρτυρες του Ιεχωβά, το καπήλευσαν.

Αυτά τα 206 κόκαλα του ανθρώπινου σώματος, που όπως λέγουν οι ίδιοι, αντιπροσωπεύουν τα 206 μέλη του ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΟΣ ΣΩΜΑΤΟΣ της Εταιρείας, σκύλευσαν πολλά πρόσωπα, ε­πειδή δεν τους αντιστάθηκαν.

Γιατί όπως λέγει και ο απόστολος Ιάκωβος στην επιστολή του Ε' 5, 6: «Εντρύφησαν επί της γης και εσπατάλησαν έθρεψαν τις καρδιές τους για την ημέρα της σφαγής. Καταδίκασαν και εφόνευσαν τον δίκαιον, ενώ αυτός δεν τους αντιστάθηκε».

Φεύγοντας μέσα από αυτόν τον εφιάλτη, είπα να μην ασχο­ληθώ πλέον με αυτό το άθλιο κατασκεύασμα, που λέγεται Πι­στός και Φρόνιμος Δούλος.

Είδα όμως πολλούς που εγκατέλειψαν αυτή την οργάνωση, να χάνονται μέσα στον κόσμο, βλασφημώντας και αρνούμενοι το Θεό. Είδα αυτό το άθλιο συλλογικό όργανο να περιέρχεται την ξηρά και τη θάλασσα για να βρει έναν, να τον κάνει προσήλυτο. Και αφού τον ψαρεύει να τον κάνει τελικά «Υιόν της γεέννης διπλά από αυτούς. ΟΥΑΙ λοιπόν εις αυτούς. Ματθαίος ΚΓ' 15».

Γι’ αυτό είπα: να φωνάζω, να γράψω, για να μάθουν όλοι, προσήλυτοι και άλλοι. Να μάθει ο κόσμος όλα όσα συμβαίνουν μέσα σ' αυτή την οργάνωση, που με την ευσεβοφανή συμπερι­φορά αυτού του συλλογικού οργάνου της ΣΚΟΠΙΑΣ, παγιδεύον­ται άνθρωποι. Αφού τους ναρκώσουν, τους φορτώνουν στις γα­λέρες της εκδοτικής Εταιρείας Σκοπιά. Τότε κωπηλατούν σε ό­λη τη ζωή τους, με το ρυθμό του γκογκ του Πιστού και Φρόνι­μου Δούλου.

Κατά καιρούς, μέσα στα σκοτεινά και ανήλια αμπάρια αυ­τής της γαλέρας ακούγεται και μια φωνή της ενθάρρυνσης. Για την ανανέωση του ηθικού, στους δεμένους σκλάβους κωπηλάτες, της εκδοτικής Εταιρείας Σκοπιά, ακούγεται η παρη­γοριά.

— «Φτάνουμε στο νησί του παραδείσου με τη χιλιετή βα­σιλεία».

— «Εκεί θα ξεκουραστείτε ελευθερωμένοι».

— «Εκεί θα ζήσετε αιωνίως, τρώγοντας χόρτα και καρπούς, και μπιφτέκια συνελεύσεων χωρίς κρέας».

— «Εκεί τα θηρία δεν θα σας επιτίθενται».

— «Εκεί θα αλλάζουμε τις μασέλες του λύκου και του λεον­ταριού».

— «Εκεί θα βρούμε τον αναστημένο Αβραάμ».

— «Εκεί θα βρούμε το ληστή του σταυρού που είχε πει: μνήσθητί μου Κύριε όταν έρθεις στην βασιλεία σου».

— «Εκεί θα, θα, θα, θα, θα, θα,...

Τώρα τραβάτε κουπί στο «έργο του Κυρίου», «πουλάτε βι­βλία, περιοδικά, διαφημιστικά φυλλάδια, κάντε συνδρομητές, δί­νετε την εισφορά σας στα κουτιά καλές ελπίδες». Στο κουτί για τους ιεραποστόλους, στο κουτί της συνέλευσης, στο κουτί της περιοχής και στο κουτί για τα στραβά σας τα μάτια, που εμείς θα σας τα ανοίξουμε, για να δείτε το νησί του παραδείσου.

«Διότι αφού ήνοιξα στόμα, βοώ, φωνάζω βίαν και αρπαγήν όθεν ο λόγος του Κυρίου, έγινεν εις εμέ προς ονειδισμόν και προς χλευασμόν όλην την ημέραν. Και είπα, δεν θέλω αναφέρει περί αυτού, ουδέ θέλω λα­λήσει πλέον εν τω ονόματι αυτού.

Όμως ο λόγος αυτού ήτο εν τη καρδία μου ως καιόμενον πυρ περικεκλεισμένον εν τοις οστέοις μου, και απέκαμον χαλινόνων εμαυτόν, και δεν ηδυνάμην πλέον. Ιερεμίας Κ' 8, 9».

«Διότι ήκουσα ύβριν παρά πολλών τρόμος πανταχόθεν. Κατηγορήσατε, λέγουαι, και θέλομεν κατηγορήση αυτόν... Ιερεμίας Κ' 10».

Αλλά με την έρευνα του λόγου του Θεού και όχι της Σκο­πιάς, μάθαμε την κατοικία αυτής της Πολυώνυμης Εταιρείας του Σεναχειρείμ, μάθαμε την έξοδόν του και την είσοδόν του, και την κατά του Θεού και του Χριστού λύσσα του. Το όνομα Σεναχειρείμ σημαίνει: ο Θεός Σιν, έχει πολλαπλασιάσει τους αδελ­φούς.

Σ' αυτό το βιβλίο δεν υπάρχει καμιά πρόθεση, ούτε εμπά­θεια του συγγραφέα για να κατηγορηθούν άτομα που με «ελα­φρά τη καρδία» πίστεψαν στα κελεύσματα αυτής της πολυώνυμης ωραίας Κυρίας, και κατεστάθησαν «εν αγνοία» τους ίσως, θύματα για εκμετάλλευση.

Ο συγγραφέας στο βιβλίο του αυτό, στρέφεται εναντίον της οργάνωσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά.

Εναντίον αυτής της πολυεθνικής εκδοτικής Εταιρείας του κυβερνώντος σώματος, του πιστού και φρόνιμου δούλου και των δορυφόρων μισθωτών Μανδαρίνων της.

Καταγγέλλει αυτό το συλλογικό όργανο σαν άκρως επιχει­ρησιακό, εμπορικό και αποκαλεί κάπηλους όλους τους ιεροφάντες της Εταιρείας.

Μόνοι τους ομολογούν, στο βιβλίο του έτους 1983, σελίς 79, ότι η Εταιρεία αυτή χρειάζεται άτομα με πολλές επιχειρη­ματικές ικανότητες.

(Βλέπε φωτοτυπία βιβλίο).

Το σύγγραμμα αυτό δεν διακατέχεται από μισαλλοδοξία και φανατισμό.

Αυτά που γράφονται και οι χαρακτηρισμοί που δίδονται μέ­σα από την Αγία Γραφή, δεν προσάπτονται σε πρόσωπα, που παρά την ανάμιξή τους ενεργά στο απατηλό κύκλωμα της «Α­γίας» οργάνωσης, ενήργησαν ή ενεργούν ακούσια.

Ο αναγνώστης, που στα χέρια του θα πέσει αυτό το σύγ­γραμμα, παρακαλείται να δείξει μακροθυμία. Αφού διαβάσει ό­λο το κείμενο και βγάλει το δικό του συμπέρασμα, ας πάρει μό­νος του την απόφαση, ποιά θέση θα κρατήσει στην κοινωνία, σαν άνθρωπος με αξιοπρέπεια. Ας πάρει μόνος του την απόφαση, ποιά θέση θα κρατήσει απέναντι στο Θεό, και το πνεύμα της Αγίας Γραφής, γιατί ο λό­γος του Χριστού, «πνεύμα είναι και ζωή».

«Διότι υπάρχουσι πολλοί και ανυπότακτοι ματαιολόγοι και φρενοπλάνοι, μάλιστα οι εκ της περιτομής τους οποίους πρέπει να αποστομώνομε· οίτινες ανατρέπουsι ολόκληρους οίκους, διδάσκοντας όσα δεν πρέπει, χάριν αισχρού κέρ­δους, Τίτον Α' 10».

Η λέξη Φανατισμός, θυμίζει εικόνες της ιστορικής περιόδου σκοτεινού μεσαίωνα. Η ρίζα της σημαίνει:

1) Υπέρμετρος και τυφλός ζήλος.

2) Ο μετά πάθους ενθουσιασμός υπέρ της θρησκείας.

3) Ο αναπτύσσων το μίσος κατά των άλλα ασπαζομένων. Επί είκοσι δύο χρόνια, υπήρξα ένα τέτοιο φανατικό θρη­σκόληπτο και μισαλλόδοξο άτομο, υπηρετώντας μια οργάνωση που σκλαβώνει το πνεύμα των ανθρώπων και τους χρησιμοποιεί όργανά της, να προωθούν τα οικονομικά συμφέροντα μιας Εκδοτικής Εταιρείας.

Σκεπασμένη με προβιά προβάτου, κρατεί στα χέρια σαν Μεσσίας Σωτηρίας, την Αγία Γραφή και την καπηλεύεται σε α­μαθείς και αστήρικτους που διψούν για λίγο πνευματικό νερό.

ΤΕΛΟΣ ΠΡΟΛΟΓΟΥ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΑΚΙΠΟΥΛΟΣ

«Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ Η ΠΟΡΝΗ»

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1984

Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον www.egolpion.com

12 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2012