Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΓΩΝΙΑ, Βησσαρίωνα Ν. Μπακόλα

Ο μακαριστός π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος από το Νοσοκομειακό κρεβάτι στις τελευταίες μέρες της επιγείου ζωής του είχε μια επίμονη αγωνία, σχετική με τον διαλογισμό.
Έβλεπε να γεμίζουν οι εκκλησίες από πιστούς της σύγχυσης που η φαινομενική τους ευλάβεια δεν θα είχε καμία σχέση με την Ορθόδοξη Προσευχή, αλλά θα έκαναν πνευματική άσκηση διαλογισμού.
Έβλεπε εισαγωγή του διαλογισμού στα σχολεία, ως επέκταση του διαλογισμού που είχε μπει στην οικογένεια. Και ιδού η απόδειξη:

Ασκητισμός Νηπιακή γιόγκα τέχνη του ενεργειακού διαλογισμού είναι οι βασικές έννοιες ενός άρθρου του Πασχαλινού Βήματος του 2000, ανυπόγραφο, σε ένθετο αφιέρωμα του οποίου την επιμέλεια έχει ο Θανάσης Λάλας.
Δεν γνωρίζουμε τα κριτήρια παρουσίασης αυτήν την ημέρα ενός άρθρου που δεν έχει απολύτως καμιά σχέση με την Ανάσταση, την Λαμπρή, το Πάσχα των Ελλήνων. Σίγουρα όμως, όπως γράφεται στο κείμενο, έχει σχέση με τα αποκρυφιστικά της Ινδίας με δυτικό μανδύα, ως τελευταία τάση εκσυγχρονιστική του Λονδίνου.

Αφήνει την ελπίδα στους αναγνώστες του άρθρου ότι μεγαλώνοντας τα παιδιά τους από τα γεννοφάσκια με γιόγκα, έχουν ελπίδες να καταλάβουν θέσεις σε πολυεθνικές εταιρείες υψηλές.

Ίσως το άρθρο δημοσιεύεται καλοπροαίρετα, διότι οι συντάκτες δεν γνωρίζουν ότι: αυτές οι κινήσεις εντάσσονται στις λεγόμενες θρησκείες νεότητος του Μαχαρίσι, που στη Δύση παρουσιάζεται μετά από την δεκαετία του 1950 ως πολιτικό-θρησκεία.
Βάση έχει την λεγόμενη Επιστήμη της Δημιουργικής Διάνοιας. Είναι μια ψυχοτεχνική αλλαγής της προσωπικότητας που οδηγεί σε απόλυτες εξαρτήσεις μετά την πλήρη απελευθέρωση από το οικογενειακό περιβάλλον. Οι τεχνικές αυτές είναι προσαρμοσμένες στις ανάγκες της Δύσης από τον γκουρού Μαχαρίσι, ως πράξεις διαλογισμού και πολλά περιγράφονται στο βιβλίο του Η επιστήμη του είναι και η τέχνη της ζωής.

Στον πρόλογο του βιβλίου (γερμανική έκδοση) ο διαλογισμός χαρακτηρίζεται σαν διδασκαλία του Θεού με τον επί της Γης Μεσσία Μαχαρίσι. Περισσότερα και ακριβέστερα γράφονται για την Γιόγκα, για τον Διαλογισμό, για τις ψυχοτεχνικές και τα ψυχοναρκωτικά στα βιβλία του αείμνηστου π. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου. Ιδιαίτερα γίνεται λόγος για βαρείες ψυχικές διαταραχές στα θύματα που μαθαίνουν τις τεχνικές διαλογισμού και κατατίθενται πάρα πολλά στοιχεία στις πανορθόδοξες συνδιασκέψεις.
Δυστυχώς αυτές οι διδασκαλίες τεχνικές παρουσιάζονται με πολλά προσωπεία, με διαφορετικά ονόματα και κινούνται στις παρυφές ορολογιών διαφόρων επιστημών και ιδεολογικών ρευμάτων συνδέονται πάντοτε με σύγχρονα καυτά προβλήματα και εκμεταλλεύονται την τάση για λεξιλαγνεία και γλωσσική παραπλάνηση.

Και σε βιβλίο του Δημοτικού που πάντα στο παρελθόν άρχιζε με κάποια προσευχή, έχει ως πρώτο μάθημα, ποίημα εισαγωγής στον Διαλογισμό (βλέπε επίλογο άρθρου).
Ο π. Αντώνιος έβλεπε την οργανωμένη διάβρωση κατά της ελληνικής οικογένειας και με το έργο του, τα βιβλία του, την αγωνία του έχει ευαισθητοποιήσει την ελληνική κοινωνία και σε μεγάλο βαθμό και το Ελληνικό Κράτος. Η ίδια η εφημερίδα Βήμα επισημαίνει το βαρυφορτωμένο πρόγραμμα των νηπίων και αποκάλυψε τους στόχους ξενόφερτων οργανώσεων με την παραποίηση της έννοιας του ορθοδόξου ασκητισμού της θυσίας σε έννοια λατρείας της Δύναμης και της Αυτονομίας, σε λατρεία του εαυτού μας. Αυτά για άλλους ίσως ακούγονται ευχάριστα, αλλά η Ελλάδα και η Ορθοδοξία είναι έννοιες θυσίας και Ανάστασης.

Επίλογος

Ως επίλογος σε αυτή την Έρευνα παρατίθενται δύο κείμενα από βιβλία της Α Δημοτικού, τα οποία έφερε την 17- 1-97 ο π. Βαρνάβας Λαμπρόπουλος στην Π.Ε.Γ.
Το ένα είναι από τα νέα βιβλία με τον τίτλο Πριν κοιμηθώ (από το Β' τεύχος σελ. 81 του βιβλίου Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ της Α Δημοτικού).

ΠΡΙΝ ΚΟΙΜΗΘΩ

Το βράδυ που πέφτω στο κρεβάτι μου, θυμάμαι τι είδα, τι άκουσα, τι έκαμα τη μέρα που πέρασε.

Σκέφτομαι τι θα δω, τι θ' ακούσω, τι θα κάνω τη μέρα που θα' ρθει.
Λίγο πριν με πάρει ο ύπνος φτάνουν στ΄ αυτιά μου διάφοροι ήχοι:
Ακούω πέρα ένα σκυλί που γαβγίζει, ένα αυτοκίνητο που περνά γρήγορα, τα δέντρα που τα ταράζει ο αέρας.
Ακούω να χτυπούν πιάτα και ποτήρια, μια βρύση να τρέχει. Ακούω τους γονείς μου που μιλούν ακόμη.
Ακούω μια πόρτα που ανοίγει και κλείνει και ύστερα ελαφρά βήματα στο σαλόνι. Θα ναι της αδερφής μου, λέω.
Ακούω την ανάσα μου. Μού φαίνεται πως ακούω την καρδιά μου.
Κι ύστερα τίποτα.

Είπε ο π. Βαρνάβας: Αυτό αν το προσέξουμε λιγάκι είναι μια θαυμάσια ασκησούλα αυτο-ύπνωσης και μια θαυμάσια προπόνηση για τα πρώτα στάδια Διαλογισμού.
Μαθαίνει το παιδί την πορεία ψυχικής απονέκρωσης, ν' αδειάζει από μέσα του όλους τους λογισμούς, ώστε σιγά σιγά ν' αρχίσει το μάντρα και ν' αρχίσουν να μπαίνουν μέσα του τα δαιμόνια.
Το άλλο κείμενο που γνώρισαν πολλές γενεές Ελληνόπουλων είναι το Καλή νύχτα.

Καλή νύχτα
Τικ-τάκ, τίκ-τάκ Χτυπά το ωρολόγι Χτυπά σαν να λέει, ώρα 8, καλή νύχτα.
Τα παιδιά γονατίζουν στην εικόνα
λένε την προσευχή τους.
Σε παρακαλώ Θεέ μου
να φυλάς την γιαγιά
τον πατέρα, την μητέρα,
κι όλα τα καλά παιδιά.
Έχει και μια εικόνα: τρία παιδιά γονατιστά.

Από εδώ αρχίζει η επανάσταση της Ετερονομίας, από εδώ σπάζει το δαιμονικό πνεύμα της Αυτονομίας. Το να μάθει ο άνθρωπος να γονατίζει και να λέει το Κύριε ελέησον. Από αυτή την ηλικία αρχίζει όμως σήμερα (βλέπε α' κείμενο) η βάση του παγόβουνου που δημιουργεί αυτές τις σημερινές τραγωδίες. Μαθήματα γιόγκα προστίθενται τώρα στα ήδη βαρυφορτωμένο πρόγραμμα των νηπίων ατό εξωτερικό. Τα οποία αρχίζουν να πραγματοποιούνται και στη χώρα μας (Εφημ. ΒΗΜΑ, 30/4/2000).