ΙΕΡΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ. ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ

ΣΤΗΝ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

ΙΕΡΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

Τῷ και­ρῷ ἐ­κεί­νῳ, κα­θη­μέ­νου τοῦ Ἰ­η­σοῦ ἐ­πὶ τοῦ ὄ­ρους τῶν ἐ­λαι­ῶν προ­σῆλ­θον αὐ­τῷ οἱ μα­θη­ταὶ κα­τ' ἰ­δί­αν λέ­γον­τες· Εἰ­πὲ ἡ­μῖν πό­τε ταῦ­τα ἔ­σται, καὶ τί τὸ ση­μεῖ­ον τῆς σῆς πα­ρου­σί­ας καὶ τῆς συν­τε­λε­ί­ας τοῦ αἰ­ῶ­νος; ⁴καὶ ἀ­πο­κρι­θεὶς ὁ Ἰ­η­σοῦς εἶ­πεν αὐ­τοῖς· Βλέ­πε­τε μή τις ὑ­μᾶς πλα­νή­σῃ. ⁵πολλοὶ γὰρ ἐ­λε­ύ­σον­ται ἐ­πὶ τῷ ὀ­νό­μα­τί μου λέ­γον­τες, ἐ­γώ εἰ­μι ὁ Χρι­στός, καὶ πολ­λοὺς πλα­νή­σου­σι. ⁶μελλήσετε δὲ ἀ­κο­ύ­ειν πο­λέ­μους καὶ ἀ­κο­ὰς πο­λέ­μων· ὁ­ρᾶ­τε, μὴ θρο­εῖ­σθε· δεῖ γὰρ πάν­τα γε­νέ­σθαι, ἀλ­λ' οὔ­πω ἐ­στὶ τὸ τέ­λος. ⁷ἐγερθήσεται γὰρ ἔ­θνος ἐ­πὶ ἔ­θνος καὶ βα­σι­λε­ί­α ἐ­πὶ βα­σι­λε­ί­αν, καὶ ἔ­σον­ται λι­μοὶ καὶ σει­σμοὶ κα­τὰ τό­πους· ⁸πάντα δὲ ταῦ­τα ἀρ­χὴ ὠ­δί­νων. ⁹τότε πα­ρα­δώ­σου­σιν ὑ­μᾶς εἰς θλῖ­ψιν καὶ ἀ­πο­κτε­νοῦ­σιν ὑ­μᾶς, καὶ ἔ­σε­σθε μι­σο­ύ­με­νοι ὑ­πὸ πάν­των τῶν ἐ­θνῶν διὰ τὸ ὄ­νο­μά μου. ¹⁰καὶ τό­τε σκαν­δα­λι­σθή­σον­ται πολ­λοὶ καὶ ἀλ­λή­λους πα­ρα­δώ­σου­σι καὶ μι­σή­σου­σιν ἀλ­λή­λους. ¹¹καὶ πολ­λοὶ ψευ­δο­προ­φῆ­ται ἐ­γερ­θή­σον­ται καὶ πλα­νή­σου­σι πολ­λο­ύς, ¹²καὶ διὰ τὸ πλη­θυν­θῆ­ναι τὴν ἀ­νο­μί­αν ψυ­γή­σε­ται ἡ ἀ­γά­πη τῶν πολ­λῶν. ¹³ὁ δὲ ὑ­πο­με­ί­νας εἰς τέ­λος, οὗ­τος σω­θή­σε­ται. ¹⁴καὶ κη­ρυ­χθή­σε­ται τοῦ­το τὸ εὐ­αγ­γέ­λιον τῆς βα­σι­λε­ί­ας ἐν ὅ­λῃ τῇ οἰ­κου­μέ­νῃ εἰς μαρ­τύ­ριον πᾶ­σιν τοῖς ἔ­θνε­σι, καὶ τό­τε ἥ­ξει τὸ τέ­λος. ¹⁵Ὅταν οὖν ἴ­δη­τε τὸ βδέ­λυγ­μα τῆς ἐ­ρη­μώ­σε­ως τὸ ῥη­θὲν διὰ Δα­νι­ὴλ τοῦ προ­φή­του ἑ­στὼς ἐν τό­πῳ ἁ­γί­ῳ - ὁ ἀ­να­γι­νώ­σκων νο­ε­ί­τω - ¹⁶τότε οἱ ἐν τῇ Ἰ­ου­δα­ί­ᾳ φευ­γέ­τω­σαν ἐ­πὶ τὰ ὄ­ρη, ¹⁷ὁ ἐ­πὶ τοῦ δώ­μα­τος μὴ κα­τα­βαι­νέ­τω ἆ­ραι τὰ ἐκ τῆς οἰ­κί­ας αὐ­τοῦ, ¹⁸καὶ ὁ ἐν τῷ ἀ­γρῷ μὴ ἐ­πι­στρε­ψά­τω ὀ­πί­σω ἆ­ραι τὰ ἱ­μά­τια αὐ­τοῦ. ¹⁹οὐαὶ δὲ ταῖς ἐν γα­στρὶ ἐ­χο­ύ­σαις καὶ ταῖς θη­λα­ζο­ύ­σαις ἐν ἐ­κε­ί­ναις ταῖς ἡ­μέ­ραις. ²⁰προσεύχεσθε δὲ ἵ­να μὴ γέ­νη­ται ἡ φυ­γὴ ὑ­μῶν χει­μῶ­νος μη­δὲ σαβ­βά­τῳ. ²¹ἔσται γὰρ τό­τε θλῖ­ψις με­γά­λη, οἵ­α οὐ γέ­γο­νεν ἀ­π' ἀρ­χῆς κό­σμου ἕ­ως τοῦ νῦν οὐ­δ' οὐ μὴ γέ­νη­ται. ²²καὶ εἰ μὴ ἐ­κο­λο­βώ­θη­σαν αἱ ἡ­μέ­ραι ἐ­κεῖ­ναι, οὐκ ἂν ἐ­σώ­θη πᾶ­σα σάρξ· διὰ δὲ τοὺς ἐ­κλε­κτοὺς κο­λο­βω­θή­σον­ται αἱ ἡ­μέ­ραι ἐ­κεῖ­ναι. ²³τότε ἐ­άν τις ὑ­μῖν εἴ­πῃ, ἰ­δοὺ ὧ­δε ὁ Χρι­στός ἤ ὧ­δε, μὴ πι­στε­ύ­ση­τε· ²⁴ἐγερθήσονται γὰρ ψευ­δό­χρι­στοι καὶ ψευ­δο­προ­φῆ­ται καὶ δώ­σου­σι ση­μεῖ­α με­γά­λα καὶ τέ­ρα­τα, ὥ­στε πλα­νῆ­σαι, εἰ δυ­να­τόν, καὶ τοὺς ἐ­κλε­κτο­ύς. ²⁵ἰδοὺ προ­ε­ί­ρη­κα ὑ­μῖν. ²⁶ἐὰν οὖν εἴ­πω­σιν ὑ­μῖν, ἰ­δοὺ ἐν τῇ ἐ­ρή­μῳ ἐ­στί, μὴ ἐ­ξέλ­θη­τε, ἰ­δοὺ ἐν τοῖς τα­με­ί­οις, μὴ πι­στε­ύ­ση­τε· ²⁷ὥσπερ γὰρ ἡ ἀ­στρα­πὴ ἐ­ξέρ­χε­ται ἀ­πὸ ἀ­να­το­λῶν καὶ φα­ί­νε­ται ἕ­ως δυ­σμῶν, οὕ­τως ἔ­σται καὶ ἡ πα­ρου­σί­α τοῦ υἱ­οῦ τοῦ ἀν­θρώ­που· ²⁸ὅπου γὰρ ἐ­ὰν ᾖ τὸ πτῶ­μα, ἐ­κεῖ συ­να­χθή­σον­ται οἱ ἀ­ε­τοί. ²⁹Εὐθέως δὲ με­τὰ τὴν θλῖ­ψιν τῶν ἡ­με­ρῶν ἐ­κε­ί­νων ὁ ἥ­λιος σκο­τι­σθή­σε­ται καὶ ἡ σε­λή­νη οὐ δώ­σει τὸ φέγ­γος αὐ­τῆς, καὶ οἱ ἀ­στέ­ρες πε­σοῦν­ται ἀ­πὸ τοῦ οὐ­ρα­νοῦ, καὶ αἱ δυ­νά­μεις τῶν οὐ­ρα­νῶν σα­λευ­θή­σον­ται. ³⁰καὶ τό­τε φα­νή­σε­ται τὸ ση­μεῖ­ον τοῦ υἱ­οῦ τοῦ ἀν­θρώ­που ἐν τῷ οὐ­ρα­νῷ, καὶ τό­τε κό­ψον­ται πᾶ­σαι αἱ φυ­λαὶ τῆς γῆς καὶ ὄ­ψον­ται τὸν υἱ­ὸν τοῦ ἀν­θρώ­που ἐρ­χό­με­νον ἐ­πὶ τῶν νε­φε­λῶν τοῦ οὐ­ρα­νοῦ με­τὰ δυ­νά­με­ως καὶ δό­ξης πολ­λῆς. ³¹καὶ ἀ­πο­στε­λεῖ τοὺς ἀγ­γέ­λους αὐ­τοῦ με­τὰ σάλ­πιγ­γος φω­νῆς με­γά­λης, καὶ ἐ­πι­συ­νά­ξου­σι τοὺς ἐ­κλε­κτοὺς αὐ­τοῦ ἐκ τῶν τεσ­σά­ρων ἀ­νέ­μων ἀ­π' ἄ­κρων οὐ­ρα­νῶν ἕ­ως ἄ­κρων αὐ­τῶν. ³²Ἀπὸ δὲ τῆς συ­κῆς μά­θε­τε τὴν πα­ρα­βο­λήν. ὅ­ταν ἤ­δη ὁ κλά­δος αὐ­τῆς γέ­νη­ται ἁ­πα­λὸς καὶ τὰ φύλ­λα ἐκ­φύ­ῃ, γι­νώ­σκε­τε ὅ­τι ἐγ­γὺς τὸ θέ­ρος· ³³οὕτω καὶ ὑ­μεῖς ὅ­ταν ἴ­δη­τε ταῦ­τα πάν­τα, γι­νώ­σκε­τε ὅ­τι ἐγ­γύς ἐ­στιν ἐ­πὶ θύ­ραις. ³⁴ἀμὴν λέ­γω ὑ­μῖν, οὐ μὴ πα­ρέλ­θῃ ἡ γε­νε­ὰ αὕ­τη ἕ­ως ἂν πάν­τα ταῦ­τα γέ­νη­ται. ³⁵ὁ οὐ­ρα­νὸς καὶ ἡ γῆ πα­ρε­λε­ύ­σον­ται, οἱ δὲ λό­γοι μου οὐ μὴ πα­ρέλ­θω­σι.

(Ματθ. κδ΄[24] 3 – 35)

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

Ἐκεῖνο τὸν καιρὸ, ἐ­νῶ ὁ Ἰησοῦς κα­θό­ταν στό ὄ­ρος τῶν ἐ­λαι­ῶν, τόν πλη­σί­α­σαν οἱ μα­θη­τές ἰ­δι­αι­τέ­ρως καί τοῦ εἶ­παν: Πές μας, πό­τε θά γί­νουν ὅ­λα αὐ­τά καί ποι­ό εἶ­ναι τό ση­μά­δι πού θά προ­α­ναγ­γέλ­λει τήν ἔν­δο­ξή σου πα­ρου­σί­α καί τό ὁ­ρι­στι­κό τέ­λος τοῦ κό­σμου αὐ­τοῦ; 5 Δι­ό­τι θά ἔλ­θουν πολ­λοί πού θά δι­εκ­δι­κοῦν καί θά οἰ­κει­ο­ποι­οῦν­ται τό ὄ­νο­μα τοῦ Μεσ­σί­α, τό ὁ­ποῖ­ο εἶ­ναι δι­κό μου, καί θά λέ­νε: Ἐ­γώ εἶ­μαι ὁ Χρι­στός. Καί θά πα­ρα­πλα­νή­σουν πολ­λούς. 6 Πρό­κει­ται λοι­πόν νά ἀ­κοῦ­τε πο­λέ­μους καί εἰ­δή­σεις γιά πο­λέ­μους πού θά γί­νον­ται σέ ἄλ­λες χῶ­ρες. Προ­σέ­χε­τε, μήν ἀ­να­στα­τώ­νε­στε νο­μί­ζον­τας ὅ­τι αὐ­τά εἶ­ναι ση­μά­δια πού προ­α­ναγ­γέλ­λουν τό τέ­λος· δι­ό­τι σύμ­φω­να μέ τίς βου­λές τῆς θεί­ας πρό­νοι­ας πρέ­πει ὅ­λα αὐ­τά νά γί­νουν, ἀλ­λά ἀ­κό­μη δέν εἶ­ναι οὔ­τε τό τέ­λος τοῦ κό­σμου οὔ­τε ἡ κα­τα­στρο­φή τῆς Ἱ­ε­ρου­σα­λήμ καί τοῦ να­οῦ της, πού προ­ει­κο­νί­ζει καί προ­τυ­πώ­νει τή συν­τέ­λεια τοῦ κό­σμου. 7 Δι­ό­τι θά ξε­ση­κω­θεῖ τό ἕ­να ἔ­θνος ἐ­ναν­τί­ον τοῦ ἄλ­λου ἔ­θνους, καί τό ἕ­να βα­σί­λει­ο ἐ­ναν­τί­ον τοῦ ἄλ­λου βα­σι­λεί­ου, καί θά ἔλ­θουν πεῖ­νες καί μο­λυ­σμα­τι­κές ἐ­πι­δη­μί­ες καί σει­σμοί ἐ­δῶ κι ἐ­κεῖ. 8 Ὅ­λα λοι­πόν αὐ­τά εἶ­ναι ἀρ­χή πό­νων καί δει­νῶν.  9 Τό­τε θά σᾶς πα­ρα­δώ­σουν σέ θλί­ψεις καί δο­κι­μα­σί­ες.­ Καί θά θα­να­τώ­σουν με­ρι­κούς ἀ­πό σᾶς, καί θά σᾶς μι­σοῦν ὅ­λα τά ἔ­θνη γιά μέ­να, ἐ­πει­δή θά πι­στεύ­ε­τε στό ὄ­νο­μά μου. 10 Καί τό­τε πολ­λοί θά σκαν­δα­λι­σθοῦν καί θά κλο­νι­σθοῦν στήν πί­στη. Καί θά πα­ρα­δώ­σουν ὁ ἕ­νας τόν ἄλ­λο στούς ἄ­πι­στους ἄρ­χον­τες, καί θά μι­σή­σουν ὁ ἕ­νας τόν ἄλ­λο. 11 Θά ἐμ­φα­νι­σθοῦν ἐ­πί­σης πολ­λοί ψευ­δο­προ­φῆ­τες καί θά πα­ρα­σύ­ρουν πολ­λούς στίς πλα­νε­μέ­νες δι­δα­σκα­λί­ες τους. 12 Κι ἐ­πει­δή θά πλη­θυν­θεῖ ἡ κα­κί­α καί ἡ ἀ­νη­θι­κό­τη­τα, θά ψυ­χραν­θεῖ ἡ ἀ­γά­πη τῶν πολ­λῶν πρός τόν Θε­ό καί τόν συ­νάν­θρω­πο, αὐ­τῶν δη­λα­δή πού στό ὄ­νο­μα μό­νο εἶ­ναι χρι­στια­νοί κι ἔ­χουν μιά τυ­πι­κή θρη­σκευ­τι­κό­τη­τα. 13 Ἐ­κεῖ­νος ὅ­μως πού θά δεί­ξει ὑ­πο­μο­νή μέ­χρι τό τέ­λος τῶν δο­κι­μα­σι­ῶν αὐ­τῶν, αὐ­τός καί μό­νο θά σω­θεῖ. 14 Καὶ θὰ κη­ρυ­χθεῖ τὸ εὐ­αγ­γέ­λιο αὐ­τὸ τῆς βα­σι­λεί­ας σ᾿ ὅ­λη τὴν οἰ­κου­μέ­νη, γιὰ νὰ εἶ­ναι τὸ κή­ρυγ­μα αὐ­τὸ ἔ­λεγ­χος γιὰ ὅ­λα τὰ ἔ­θνη, ὅ­σα δὲν θὰ πι­στέ­ψουν, ὥ­στε νὰ μὴν μπο­ροῦν νὰ προ­φα­σι­σθοῦν ὅ­τι δὲν προ­σφέρ­θη­κε καὶ σ᾿ αὐ­τοὺς τὸ εὐ­αγ­γέ­λιο. Καὶ τό­τε θὰ ἔλ­θει τὸ τέ­λος τοῦ κό­σμου, τοῦ ὁ­ποί­ου εἰ­κό­να καὶ προ­τύ­πω­ση θὰ εἶ­ναι τὸ ἐ­πι­κεί­με­νο τέ­λος τῶν Ἱ­ε­ρο­σο­λύ­μων. 15 Ἀλ­λὰ τὸ τέ­λος τοῦ κό­σμου θὰ ἀρ­γή­σει ἀ­κό­μη. Ἡ εἰ­κό­να ὅ­μως καὶ ἡ προ­τύ­πω­ση τοῦ τέ­λους αὐ­τοῦ, δη­λα­δὴ ἡ κα­τα­στρο­φὴ τῶν Ἱ­ε­ρο­σο­λύ­μων, πλη­σιά­ζει. Σᾶς δί­νω λοι­πὸν τὰ ση­μεῖ­α ποὺ θὰ προ­α­ναγ­γέλ­λουν τὸν σύν­το­μο ἐρ­χο­μὸ τῆς κα­τα­στρο­φῆς αὐ­τῆς. Θὰ δεῖ­τε πρῶ­τα τὸ μι­ση­τὸ καὶ βέ­βη­λο σί­χα­μα τὸ ὁ­ποῖ­ο προ­φη­τεύ­θη­κε ἀ­πὸ τὸν προ­φή­τη Δα­νι­ήλ, νὰ στέ­κε­ται σὲ ἅ­γιο τό­πο. Αὐ­τὸ θὰ προ­κα­λέ­σει τὴν ἐ­ρή­μω­ση καὶ τὴν κα­τα­στρο­φὴ τῆς Ἱ­ε­ρου­σα­λήμ. Κά­θε ἀ­να­γνώ­στης ἂς τὸ κα­τα­λά­βει κι ἂς πά­ρει τὰ μέ­τρα του. Ἂς κα­τα­νο­ή­σει δη­λα­δὴ ὅ­τι τὸ σί­χα­μα αὐ­τὸ θὰ εἶ­ναι πρῶ­τα μὲν οἱ ζη­λω­τὲς καὶ οἱ ξι­φο­φό­ροι ποὺ θὰ κα­τα­λά­βουν τὸ ἱ­ε­ρὸ καὶ θὰ τὸ βε­βη­λώ­σουν μὲ τὶς δο­λο­φο­νί­ες τους καὶ τὰ ἄλ­λα κα­κουρ­γή­μα­τά τους, καὶ ὕ­στε­ρα τὰ ρω­μα­ϊ­κὰ στρα­τεύ­μα­τα ποὺ θὰ ἔλ­θουν νὰ συμ­πλη­ρώ­σουν τὴ βε­βή­λω­ση αὐ­τή. 16 Ὅ­ταν λοι­πὸν δεῖ­τε τὴ βε­βή­λω­ση αὐ­τὴ τοῦ ἱ­ε­ροῦ ν᾿ ἀρ­χί­ζει, τό­τε ἐ­κεῖ­νοι ποὺ θὰ κα­τοι­κοῦν στὶς πό­λεις τῆς Ἰ­ου­δαί­ας ἂς φεύ­γουν στὰ βου­νὰ γιὰ νὰ κρυ­φτοῦν ἐ­κεῖ. 17 Ἐ­κεῖ­νος ποὺ εἶ­ναι ἐ­πά­νω στὸ δῶ­μα, στὸν ἐ­ξώ­στη δη­λα­δὴ τοῦ σπι­τιοῦ, ἂς μὴν κα­τε­βεῖ γιὰ νὰ πά­ρει ἀ­πὸ τὸ σπί­τι του τὰ πράγ­μα­τά του, ἀλ­λὰ ἂς φύ­γει τὸ τα­χύ­τε­ρο. 18 Κι ἐ­κεῖ­νος ποὺ ἐρ­γά­ζε­ται μό­νο μὲ τὸ που­κά­μι­σό του στὸ χω­ρά­φι, ἂς μὴ γυ­ρί­σει πί­σω γιὰ νὰ πά­ρει καὶ τὰ ἐ­ξω­τε­ρι­κά του ἐν­δύ­μα­τα. 19 Ἀ­λί­μο­νο μά­λι­στα στὶς ἐγ­κύ­ους γυ­ναῖ­κες καὶ σ᾿ ἐ­κεῖ­νες ποὺ θὰ θη­λά­ζουν μι­κρὰ παι­διὰ τὶς ἡ­μέ­ρες ἐ­κεῖ­νες, δι­ό­τι θὰ εἶ­ναι πο­λὺ δύ­σκο­λο σ᾿ αὐ­τὲς νὰ τρέ­ξουν γιὰ νὰ σω­θοῦν, ἀλ­λὰ καὶ νὰ βροῦν τὰ ἀ­πα­ραί­τη­τα γιὰ τὸ στή­ριγ­μα τοῦ ὀρ­γα­νι­σμοῦ τους. 20 Νὰ προ­σεύ­χε­σθε νὰ μὴ γί­νει ἡ φυ­γή σας σὲ χει­μω­νι­ά­τι­κη κα­κο­και­ρί­α, ἡ ὁ­ποί­α θὰ σᾶς γί­νει ἐμ­πό­διο στὴ φυ­γή· οὔ­τε νὰ συμ­πέ­σει ἡ φυ­γὴ σὲ ἡ­μέ­ρα Σαβ­βά­του, ποὺ ἀ­πα­γο­ρεύ­ε­ται νὰ βα­δί­σε­τε δρό­μο μα­κρι­νό. 21 Πρέ­πει μά­λι­στα στὴ φυ­γή σας νὰ μὴν ἐμ­πο­δί­ζε­στε ἀ­πὸ τί­πο­τε. Δι­ό­τι τό­τε θὰ ὑ­πάρ­χει τό­σο με­γά­λη θλί­ψη, τέ­τοι­α ποὺ δὲν ἔ­χει γί­νει ἀ­πὸ τὴν ἀρ­χὴ τοῦ κό­σμου ἕ­ως τώ­ρα, οὔ­τε θὰ γί­νει πο­τὲ πα­ρό­μοι­α. 22 Κι ἂν ὁ Θε­ὸς δὲν λι­γό­στευ­ε τὸν ἀ­ριθ­μὸ τῶν ἡ­με­ρῶν ἐ­κεί­νων, δὲν θὰ σω­ζό­ταν κα­νεὶς ἄν­θρω­πος. Ἀλ­λὰ γιὰ τοὺς ἐ­κλε­κτοὺς ὁ Θε­ὸς θὰ λι­γο­στέ­ψει τὶς ἡ­μέ­ρες ἐ­κεῖ­νες, προ­νο­ών­τας νὰ μὴν τα­λαι­πω­ρη­θοῦν αὐ­τοὶ πο­λύ. 23 Τό­τε ἐ­ὰν σᾶς πεῖ κα­νείς· νά, ἐ­δῶ εἶ­ναι ὁ Χρι­στὸς ἢ ἐ­δῶ, μὴν πι­στέ­ψε­τε. 24 Δι­ό­τι θὰ ἐμ­φα­νι­σθοῦν ψευ­δο­μεσ­σί­ες καὶ ψευ­δο­προ­φῆ­τες καὶ θὰ δεί­ξουν ση­μά­δια με­γά­λα καὶ ἔρ­γα κα­τα­πλη­κτι­κά, ὥ­στε νὰ πα­ρα­πλα­νή­σουν, ἐ­ὰν εἶ­ναι δυ­να­τόν, ἀ­κό­μη καὶ αὐ­τοὺς τοὺς ἐ­κλε­κτούς. 25 Ἰ­δού, σᾶς τὰ εἶ­πα αὐ­τὰ πρὶν γί­νουν, ὥ­στε νὰ μὴ χω­ρά­ει δι­και­ο­λο­γί­α γιὰ τὴν τυ­χὸν ἀ­πο­πλά­νη­σή σας. 26 Ἐ­ὰν λοι­πὸν σᾶς ποῦν· νά, στὴν ἔ­ρη­μο εἶ­ναι ὁ Μεσ­σί­ας, μὴ βγεῖ­τε νὰ τὸν συ­ναν­τή­σε­τε. Κι ἂν πά­λι σᾶς ποῦν· νά, ὁ Χρι­στὸς εἶ­ναι μέ­σα στὰ ἰ­δι­αί­τε­ρα δω­μά­τια, μὴν τοὺς πι­στέ­ψε­τε. 27 Δι­ό­τι ὁ Μεσ­σί­ας οὔ­τε θὰ εἶ­ναι κρυμ­μέ­νος σὲ δω­μά­τια οὔ­τε θὰ πα­ρου­σια­σθεῖ σὲ μέ­ρος ἐ­ρη­μι­κό. Ἀλ­λὰ ὅ­πως ἡ ἀ­στρα­πὴ βγαί­νει ἀ­πὸ τὸ ἀ­να­το­λι­κὸ ση­μεῖ­ο τοῦ ὁ­ρί­ζον­τα καὶ φαί­νε­ται ἀ­μέ­σως μέ­χρι τὸ ἀν­τι­δι­α­με­τρι­κὸ δυ­τι­κὸ ση­μεῖ­ο, ἔ­τσι θὰ γί­νει καὶ ἡ πα­ρου­σί­α τοῦ υἱ­οῦ τοῦ ἀν­θρώ­που. Θὰ γί­νει ἀ­μέ­σως αἰ­σθη­τὴ παν­τοῦ καὶ σὲ ὅ­λους. 28 Δι­ό­τι ἐ­κεῖ ὅ­που εἶ­ναι τὸ νε­κρὸ πτῶ­μα, ἐ­κεῖ θὰ μα­ζευ­τοῦν καὶ οἱ ἀ­ε­τοὶ γιὰ νὰ χορ­τά­σουν ἀπ᾿ αὐ­τό. Δη­λα­δή, ὅ­ταν ἡ σα­πί­λα τοῦ κό­σμου φθά­σει στὸ ἀ­προ­χώ­ρη­το, τό­τε θὰ ἔλ­θει ἀ­να­πό­φευ­κτη καὶ φα­νε­ρὴ σ᾿ ὅ­λους ἡ κρί­ση καὶ ἡ τι­μω­ρί­α ἀ­πὸ τὸν οὐ­ρα­νό. 29 Ἀ­μέ­σως ὕ­στε­ρα ἀ­πὸ τὴ θλί­ψη καὶ τὶς δο­κι­μα­σί­ες τῶν ἡ­με­ρῶν ἐ­κεί­νων, ὅ­ταν πλέ­ον θὰ πλη­σιά­ζει ἡ συν­τέ­λεια τοῦ κό­σμου, ὁ ἥ­λιος θὰ χά­σει τὴ λάμ­ψη του καὶ θὰ σκο­τι­σθεῖ, καὶ ἡ σε­λή­νη θὰ παύ­σει νὰ φέγ­γει, ἐ­νῶ τὰ ἄ­στρα θὰ πέ­σουν ἀπ᾿ τὸν οὐ­ρα­νό· κι ὅ­λος ὁ κό­σμος θὰ γί­νει και­νούρ­γιος. Καὶ οἱ οὐ­ρά­νι­ες δυ­νά­μεις τῶν ἀγ­γέ­λων, ποὺ συγ­κρα­τοῦν ἤ­δη τὴν τά­ξη τοῦ σύμ­παν­τος, θὰ σα­λευ­θοῦν καὶ θὰ με­τα­κι­νη­θοῦν ἀπ᾿ τὴ βα­θιά τους συγ­κί­νη­ση γιὰ τὰ ὅ­σα θὰ συμ­βαί­νουν κα­τὰ τὴ δευ­τέ­ρα πα­ρου­σί­α, ἀλ­λὰ κι ἐ­πει­δὴ αὐ­τὴ ἡ μορ­φὴ τοῦ κό­σμου θὰ πα­ρέλ­θει γιὰ νὰ ἀ­να­και­νι­σθεῖ τὸ σύμ­παν. 30 Καὶ τό­τε θὰ φα­νεῖ στὸν οὐ­ρα­νὸ τὸ ση­μεῖ­ο ποὺ θὰ προ­α­ναγ­γέλ­λει τὴν ἄ­με­ση ἔ­λευ­ση καὶ πα­ρου­σί­α τοὺ υἱ­οῦ τοῦ ἀν­θρώ­που. Τό­τε θὰ θρη­νή­σουν ὅ­λες οἱ φυ­λὲς τῆς γῆς ποὺ δὲν πί­στε­ψαν. Καὶ θὰ δοῦν τὸν υἱ­ὸ τοῦ ἀν­θρώ­που νὰ ἔρ­χε­ται κα­θι­σμέ­νος στὰ συν­νε­φα τοῦ οὐ­ρα­νοῦ μὲ δύ­να­μη καὶ συ­νο­δεί­α ἀγ­γέ­λων καὶ μὲ δό­ξα πολ­λή. 31 Καὶ ὁ υἱ­ὸς τοῦ ἀν­θρώ­που θὰ ἀ­πο­στεί­λει τοὺς ἀγ­γέ­λους του νὰ ἠ­χή­σουν δυ­να­τὰ μὲ σάλ­πιγ­γα· καὶ θὰ μα­ζέ­ψουν τοὺς ἐ­κλε­κτούς του ἀ­πὸ τὰ τέσ­σε­ρα ση­μεῖ­α τοῦ ὁ­ρί­ζον­τα, ἀ­πὸ τὰ ὁ­ποῖ­α πνέ­ουν οἱ τέσ­σε­ρις ἄ­νε­μοι, ἀ­πὸ τὴ μί­α ἄ­κρη τοῦ ὁ­ρί­ζον­τα ἕ­ως τὴν ἄλ­λη. 32 Ἀ­πὸ τὴ συ­κιὰ μά­λι­στα μά­θε­τε τὴν ὁ­μοι­ὁ­τη­τα: Ὅ­ταν πλέ­ον τὸ κλα­δί της γί­νει ἁ­πα­λὸ καὶ βγοῦν τὰ φύλ­λα, κα­τα­λα­βαί­νε­τε ὅ­τι πλη­σιά­ζει τὸ κα­λο­καί­ρι. 33 Ἔ­τσι κι ἐ­σεῖς· ὅ­ταν δεῖ­τε νὰ συμ­βαί­νουν ὅ­λα αὐ­τὰ τὰ ση­μεῖ­α ποὺ σᾶς προ­α­νήγ­γει­λα, νὰ γνω­ρί­ζε­τε ὅ­τι πλη­σιά­ζει στὴν πόρ­τα, ἔ­φθα­σε καὶ θὰ ἐμ­φα­νι­σθεῖ ἀ­μέ­σως ἡ κρί­ση τοῦ Θε­οῦ, ποὺ θὰ τι­μω­ρή­σει τὴν ἀ­πι­στί­α τῶν Ἰ­ου­δαί­ων μὲ τὴν κα­τα­στρο­φὴ τῆς Ἱ­ε­ρου­σα­λήμ. 34 Ἀ­λη­θι­νά σᾶς λέ­ω, δέν θά πε­ρά­σει ἡ γε­νιά αὐ­τή, προ­τοῦ γί­νουν ὅ­λα αὐ­τά καί προ­τοῦ πραγ­μα­το­ποι­η­θεῖ ἡ κα­τα­στρο­φή τῆς Ἱ­ε­ρου­σα­λήμ καί ὅ­σα σᾶς προ­α­νήγ­γει­λα γιά πο­λέ­μους καί ψευ­δο­μεσ­σί­ες καί ψευ­δο­προ­φῆ­τες. 35 Ὁ οὐ­ρα­νός καί ἡ γῆ, πού σᾶς φαί­νον­ται τό­σο μό­νι­μα καί στε­ρε­ά, θά πε­ρά­σουν καί θά ἐ­κλεί­ψουν, οἱ λό­γοι μου ὅ­μως δέν θά πε­ρά­σουν, ἀλ­λά θά ἐ­πα­λη­θευ­θοῦν ἐ­πα­κρι­βῶς.