ΙΩΒ ΤΟ ΑΝΑ­ΓΝΩ­ΣΜΑ. ΣΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ   (ΣΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ)

ΙΩΒ τΟ ΑΝΑ­γνω­σμα (μβ΄ [42] 12-17)

Εὐ­λό­γη­σε Κύριος τὰ ἔ­σχα­τα τοῦ Ἰ­ὼβ μᾶλ­λον, ἢ τὰ ἔμ­προ­σθεν, ἦν δὲ τὰ κτή­νη αὐ­τοῦ, πρό­βα­τα μύ­ρια τε­τρα­κι­σχί­λια, κά­μη­λοι ἑ­ξα­κι­σχί­λιαι, ζε­ύ­γη βο­ῶν χί­λια, ὄ­νοι θή­λειαι νο­μά­δες χί­λιαι. Γεν­νῶν­ται δὲ αὐ­τῷ υἱ­οὶ ἑ­πτά, καὶ θυ­γα­τέ­ρες τρεῖς. Καὶ ἐ­κά­λε­σε τὴν μὲν πρώ­την, Ἡ­μέ­ραν, τὴν δὲ δευ­τέ­ραν, Κασ­σί­αν, τὴν δὲ τρί­την, Ἀ­μαλ­θα­ί­ας κέ­ρας. Καὶ οὐχ εὑ­ρέ­θη­σαν κα­τὰ τὰς θυ­γα­τέ­ρας Ἰώβ, βελ­τί­ους αὐ­τῶν ἐν τῇ ὑ­π' οὐ­ρα­νόν, ἔ­δω­κε δὲ αὐ­ταῖς ὁ πα­τὴρ κλη­ρο­νο­μί­αν ἐν τοῖς ἀ­δελ­φοῖς. Ἔ­ζη­σε δὲ Ἰώβ, με­τὰ τὴν πλη­γήν, ἔ­τη ἑ­κα­τὸν ἑ­βδο­μή­κον­τα, τὰ δὲ πάν­τα ἔ­τη ἔ­ζη­σε δι­α­κό­σια τεσ­σα­ρά­κον­τα. Καὶ εἶ­δεν Ἰ­ὼβ τοὺς υἱ­οὺς αὐ­τοῦ, καὶ τοὺς υἱ­οὺς τῶν υἱ­ῶν αὐ­τοῦ, τε­τάρ­την γε­νε­άν, καὶ ἐ­τε­λε­ύ­τη­σεν Ἰ­ὼβ πρε­σβύ­τε­ρος, καὶ πλή­ρης ἡ­με­ρῶν. Γέγραπται δέ· αὐ­τὸν πά­λιν ἀ­να­στή­σε­σθαι με­θ' ὧν ὁ Κύριος ἀ­νί­στη­σιν. Οὗ­τος ἑρ­μη­νε­ύ­ε­ται ἐκ τῆς Συ­ρια­κῆς βί­βλου, ἐν μὲν γῇ κα­τοι­κῶν τῇ Αὐ­σί­τι­δι, ἐ­πὶ τοῖς ὁ­ρί­οις τῆς Ἰ­δου­μα­ί­ας, καὶ Ἀ­ρα­βί­ας· προ­ϋ­πῆρ­χε δὲ αὐ­τῷ ὄ­νο­μα, Ἰ­ω­βάβ· λα­βὼν δὲ γυ­να­ί­κα Ἀ­ρά­βισ­σαν, γεν­νᾷ υἱ­όν, ᾧ ὄ­νο­μα Ἑ­νών. Ἦν δὲ αὐ­τὸς πα­τρὸς μὲν Ζα­ρέ, ἐκ τῶν Ἡ­σαῦ υἱ­ῶν υἱ­ός, μη­τρὸς δὲ Βο­σόρ­ρας, ὥ­στε εἶ­ναι αὐ­τὸν πέμ­πτον ἀ­πὸ Ἀ­βρα­άμ.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ (Π.Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ)

Ὁ Κύ­ριος ηὐ­λό­γη­σε τὰ ἔ­σχα­τα ἔ­τη τοῦ Ἰ­ὼβ πε­ρισ­σό­τε­ρον παρ᾿ ὅ­σον τὰ πρῶ­τα ἔ­τη του, τὰ προ­η­γη­θέν­τα ἀ­πὸ τὴν δο­κι­μα­σί­αν του. Ἦ­σαν δὲ τώ­ρα τὰ κτή­νη του πρό­βα­τα δέ­κα τέσ­σα­ρες χι­λιά­δες, κά­μη­λοι ἓξ χι­λιά­δες, ζεύ­γη βο­δι­ῶν χί­λια, ὄ­νοι θη­λυ­καὶ κο­πά­δια χί­λια. Ἐ­γεν­νή­θη­σαν δὲ εἰς αὐ­τὸν ἑ­πτὰ υἱ­οὶ καὶ τρεῖς θυ­γα­τέ­ρες. Καὶ ἐ­κά­λε­σε τὴν μὲν πρώ­την Ἡ­μέ­ραν, ἐ­πει­δὴ τοῦ ἔ­φε­ρε τὴν χα­ρὰν ὕ­στε­ρα ἀ­πὸ τὴν μα­κρὰν νύ­κτα τῆς δυ­στυ­χί­ας του· τὴν δὲ δευ­τέ­ραν ἐ­κά­λε­σε Κα­σί­αν, ὡς προ­κα­λοῦ­σαν εὐ­ά­ρε­στον αἴ­σθη­μα, κα­θὼς καὶ τὸ ἀ­ρω­μα­τῶ­δες τοῦ­το φυ­τὸν τὴν τρί­την δὲ ἐ­κά­λε­σεν Ἀ­μάλ­θειας κέ­ρας, ὡς συ­νο­δευ­θεῖ­σαν ὑ­πὸ ἀ­φθο­νί­ας ἀ­γα­θῶν. Καὶ δὲν εὑ­ρέ­θη­σαν σὰν τὰς θυ­γα­τέ­ρας τοῦ Ἰ­ὼβ κα­λύ­τε­ραι καὶ ὡ­ραι­ό­τε­ραι εἰς ὅ­λην τὴν ὑ­πὸ τὸν οὐ­ρα­νὸν ἐ­κτει­νο­μέ­νην γῆν. Ἀ­πέ­κτη­σε δὲ τό­σον πολ­λὰ ὁ Ἰ­ώβ, ὥ­στε ἔ­δω­κε καὶ εἰς αὐ­τὰς κλη­ρο­νο­μί­αν με­τα­ξὺ τῶν ἀ­δελ­φῶν των. Ἔ­ζη­σε δὲ ὁ Ἰ­ὼβ με­τὰ τὴν πλη­γὴν τῆς ἀ­σθε­νεί­ας του ἔ­τη ἑ­κα­τὸν ἑ­βδο­μή­κον­τα, ὅ­λα δὲ τὰ ἔ­τη, ποὺ ἔ­ζη­σεν ὁ Ἰ­ώβ, ὑ­πῆρ­ξαν δι­α­κό­σια τεσ­σα­ρά­κον­τα· καὶ εἶ­δεν ὁ Ἰ­ὼβ τοὺς υἱ­ούς του καὶ τοὺς υἱ­ούς τῶν υἱ­ῶν του μέ­χρι τῆς τε­τάρ­της γε­νε­ᾶς. Καὶ ἀ­πέ­θα­νεν ὁ Ἰ­ὼβ γέ­ρων καὶ γε­μά­τος ἀ­πὸ ἡ­μέ­ρας.