ΙΕΡΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ. ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ. ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ  

ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

ΙΕΡΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

Ἐκ τοῦ κα­τὰ Ματ­θαῖ­ον

(Ματθ. κστ΄[26] 2 - 20, Ἰ­ω. ιγ΄[13] 3 - 17, Ματθ. κστ΄[26] 21 - 39,

Λουκ. κβ΄[22] 43 - 44, Ματθ. κστ΄ [26] 40- 75, κζ’[27] 1 – 5)

Εἶ­πεν ὁ Κύ­ριος τοῖς ἑ­αυ­τοῦ Μα­θη­ταῖς· Οἴ­δα­τε ὅ­τι με­τὰ δύ­ο ἡ­μέ­ρας τὸ πά­σχα γί­νε­ται, καὶ ὁ υἱ­ὸς τοῦ ἀν­θρώ­που πα­ρα­δί­δο­ται εἰς τὸ σταυ­ρω­θῆ­ναι. ³Τότε συ­νή­χθη­σαν οἱ ἀρ­χι­ε­ρεῖς καὶ οἱ γραμ­μα­τεῖς καὶ οἱ πρε­σβύ­τε­ροι τοῦ λα­οῦ εἰς τὴν αὐ­λὴν τοῦ ἀρ­χι­ε­ρέ­ως τοῦ λε­γο­μέ­νου Κα­ϊ­ά­φα, ⁴καὶ συ­νε­βου­λε­ύ­σαν­το ἵ­να τὸν Ἰ­η­σοῦν δό­λῳ κρα­τή­σω­σι καὶ ἀ­πο­κτε­ί­νω­σιν. ⁵ἔλεγον δέ· Μὴ ἐν τῇ ἑ­ορ­τῇ, ἵ­να μὴ θό­ρυ­βος γέ­νη­ται ἐν τῷ λα­ῷ. ⁶Τοῦ δὲ Ἰ­η­σοῦ γε­νο­μέ­νου ἐν Βη­θα­νί­ᾳ ἐν οἰ­κί­ᾳ Σίμωνος τοῦ λε­προῦ, ⁷προσῆλθεν αὐ­τῷ γυ­νὴ ἀ­λά­βα­στρον μύ­ρου ἔ­χου­σα βα­ρυ­τί­μου, καὶ κα­τέ­χε­εν ἐ­πὶ τὴν κε­φα­λὴν αὐ­τοῦ ἀ­να­κει­μέ­νου. ⁸ἰδόντες δὲ οἱ μα­θη­ταὶ αὐ­τοῦ ἠ­γα­νά­κτη­σαν λέ­γον­τες· Εἰς τί ἡ ἀ­πώ­λεια αὕ­τη; ⁹ἠδύνατο γὰρ τοῦ­το τὸ μύ­ρον πρα­θῆ­ναι πολ­λοῦ καὶ δο­θῆ­ναι τοῖς πτω­χοῖς. ¹⁰γνοὺς δὲ ὁ Ἰ­η­σοῦς εἶ­πεν αὐ­τοῖς· Τί κό­πους πα­ρέ­χε­τε τῇ γυ­ναι­κί; ἔρ­γον γὰρ κα­λὸν εἰρ­γά­σα­το εἰς ἐ­μέ. ¹¹τοὺς πτω­χοὺς γὰρ πάν­το­τε ἔ­χε­τε με­θ' ἑ­αυ­τῶν, ἐ­μὲ δὲ οὐ πάν­το­τε ἔ­χε­τε. ¹²βαλοῦσα γὰρ αὕ­τη τὸ μύ­ρον τοῦ­το ἐ­πὶ τοῦ σώ­μα­τός μου, πρὸς τὸ ἐν­τα­φι­ά­σαι με ἐ­πο­ί­η­σεν. ¹³ἀμὴν λέ­γω ὑ­μῖν, ὅ­που ἐ­ὰν κη­ρυ­χθῇ τὸ εὐ­αγ­γέ­λιον τοῦ­το ἐν ὅ­λῳ τῷ κό­σμῳ, λα­λη­θή­σε­ται καὶ ὃ ἐ­πο­ί­η­σεν αὕ­τη εἰς μνη­μό­συ­νον αὐ­τῆς. ¹⁴Τότε πο­ρευ­θεὶς εἷς τῶν δώ­δε­κα, ὁ λε­γό­με­νος Ἰ­ο­ύ­δας Ἰ­σκα­ρι­ώ­της, πρὸς τοὺς ἀρ­χι­ε­ρεῖς εἶ­πε· ¹⁵Τί θέ­λε­τέ μοι δοῦ­ναι, καὶ ἐ­γὼ ὑ­μῖν πα­ρα­δώ­σω αὐ­τόν; οἱ δὲ ἔ­στη­σαν αὐ­τῷ τρι­ά­κον­τα ἀρ­γύ­ρια. ¹⁶καὶ ἀ­πὸ τό­τε ἐ­ζή­τει εὐ­και­ρί­αν ἵ­να αὐ­τὸν πα­ρα­δῷ. ¹⁷Τῇ δὲ πρώ­τῃ τῶν ἀ­ζύ­μων προ­σῆλ­θον οἱ μα­θη­ταὶ τῷ Ἰ­η­σοῦ λέ­γον­τες αὐ­τῷ· Ποῦ θέ­λεις ἑ­τοι­μά­σω­μέν σοι φα­γεῖν τὸ πά­σχα; ¹⁸ὁ δὲ εἶ­πεν· Ὑ­πά­γε­τε εἰς τὴν πό­λιν πρὸς τὸν δεῖ­να καὶ εἴ­πα­τε αὐ­τῷ· ὁ δι­δά­σκα­λος λέ­γει, ὁ και­ρός μου ἐγ­γύς ἐ­στι· πρὸς σε ποι­ῶ τὸ πά­σχα με­τὰ τῶν μα­θη­τῶν μου. ¹⁹καὶ ἐ­πο­ί­η­σαν οἱ μα­θη­ταὶ ὡς συ­νέ­τα­ξεν αὐ­τοῖς ὁ Ἰ­η­σοῦς, καὶ ἡ­το­ί­μα­σαν τὸ πά­σχα. ²⁰Ὀψίας δὲ γε­νο­μέ­νης ἀ­νέ­κει­το με­τὰ τῶν δώ­δε­κα. ³εἰδὼς ὁ δὲ ὁ Ἰ­η­σοῦς ὅ­τι πάν­τα δέ­δω­κεν αὐ­τῷ ὁ πα­τὴρ εἰς τὰς χεῖ­ρας, καὶ ὅ­τι ἀ­πὸ Θε­οῦ ἐ­ξῆλ­θε καὶ πρὸς τὸν Θε­ὸν ὑ­πά­γει, ⁴ἐγείρεται ἐκ τοῦ δε­ί­πνου καὶ τί­θη­σι τὰ ἱ­μά­τια, καὶ λα­βὼν λέν­τιον δι­έ­ζω­σεν ἑ­αυ­τόν. ⁵εἶτα βάλ­λει ὕ­δωρ εἰς τὸν νι­πτῆ­ρα, καὶ ἤρ­ξα­το νί­πτειν τοὺς πό­δας τῶν μα­θη­τῶν καὶ ἐκ­μάσ­σειν τῷ λεν­τί­ῳ ᾧ ἦν δι­ε­ζω­σμέ­νος. ⁶ἔρχεται οὖν πρὸς Σίμωνα Πέτρον, καὶ λέ­γει αὐ­τῷ ἐ­κεῖ­νος· Κύριε, σύ μου νί­πτεις τοὺς πό­δας; ⁷ἀπεκρίθη Ἰ­η­σοῦς καὶ εἶ­πεν αὐ­τῷ· Ὃ ἐ­γὼ ποι­ῶ, σὺ οὐκ οἶ­δας ἄρ­τι, γνώ­σῃ δὲ με­τὰ ταῦ­τα. ⁸λέγει αὐ­τῷ Πέτρος· Οὐ μὴ νί­ψῃς τοὺς πό­δας μου εἰς τὸν αἰ­ῶ­να. ἀ­πε­κρί­θη αὐ­τῷ ὁ Ἰ­η­σοῦς· Ἐ­ὰν μὴ νί­ψω σε, οὐκ ἔ­χεις μέ­ρος με­τ' ἐ­μοῦ. ⁹λέγει αὐ­τῷ Σίμων Πέτρος· Κύριε, μὴ τοὺς πό­δας μου μό­νον, ἀλ­λὰ καὶ τὰς χεῖ­ρας καὶ τὴν κε­φα­λήν. ¹⁰λέγει αὐ­τῷ ὁ Ἰ­η­σοῦς· Ὁ λε­λου­μέ­νος οὐ χρε­ί­αν ἔ­χει ἢ τοὺς πό­δας νί­ψα­σθαι, ἀλ­λ' ἔ­στι κα­θα­ρὸς ὅ­λος· καὶ ὑ­μεῖς κα­θα­ροί ἐ­στε, ἀλ­λ' οὐ­χὶ πάν­τες. ¹¹ᾔδει γὰρ τὸν πα­ρα­δι­δόν­τα αὐ­τόν· διὰ τοῦ­το εἶ­πεν· οὐ­χὶ πάν­τες κα­θα­ροί ἐ­στε. ¹²Ὅτε οὖν ἔ­νι­ψε τοὺς πό­δας αὐ­τῶν καὶ ἔ­λα­βε τὰ ἱ­μά­τια αὐ­τοῦ, ἀ­να­πε­σὼν πά­λιν, εἶ­πεν αὐ­τοῖς· Γι­νώ­σκε­τε τί πε­πο­ί­η­κα ὑ­μῖν; ¹³ὑμεῖς φω­νεῖ­τέ με, ὁ Δι­δά­σκα­λος καὶ ὁ Κύριος, καὶ κα­λῶς λέ­γε­τε· εἰ­μὶ γάρ. ¹⁴εἰ οὖν ἐ­γὼ ἔ­νι­ψα ὑ­μῶν τοὺς πό­δας, ὁ Κύριος καὶ ὁ Δι­δά­σκα­λος, καὶ ὑ­μεῖς ὀ­φε­ί­λε­τε ἀλ­λή­λων νί­πτειν τοὺς πό­δας. ¹⁵ὑπόδειγμα γὰρ δέ­δω­κα ὑ­μῖν, ἵ­να κα­θὼς ἐ­γὼ ἐ­πο­ί­η­σα ὑ­μῖν, καὶ ὑ­μεῖς ποι­ῆ­τε. ¹⁶ἀμὴν ἀ­μὴν λέ­γω ὑ­μῖν, οὐκ ἔ­στι δοῦ­λος με­ί­ζων τοῦ κυ­ρί­ου αὐ­τοῦ, οὐ­δὲ ἀ­πό­στο­λος με­ί­ζων τοῦ πέμ­ψαν­τος αὐ­τόν. ¹⁷εἰ ταῦ­τα οἴ­δα­τε, μα­κά­ριοί ἐ­στε ἐ­ὰν ποι­ῆ­τε αὐ­τά. . ²¹καὶ ἐ­σθι­όν­των αὐ­τῶν εἶ­πεν· Ἀ­μὴν λέ­γω ὑ­μῖν ὅ­τι εἷς ἐξ ὑ­μῶν πα­ρα­δώ­σει με. ²²καὶ λυ­πο­ύ­με­νοι σφό­δρα ἤρ­ξαν­το λέ­γειν αὐ­τῷ ἕ­κα­στος αὐ­τῶν· Μήτι ἐ­γώ εἰ­μι, Κύριε; ²³ὁ δὲ ἀ­πο­κρι­θεὶς εἶ­πεν· Ὁ ἐμ­βά­ψας με­τ' ἐ­μοῦ ἐν τῷ τρυ­βλί­ῳ τὴν χεῖ­ρα οὗ­τός με πα­ρα­δώ­σει. ²⁴ὁ μὲν υἱ­ὸς τοῦ ἀν­θρώ­που ὑ­πά­γει κα­θὼς γέ­γρα­πται πε­ρὶ αὐ­τοῦ· οὐ­αὶ δὲ τῷ ἀν­θρώ­πῳ ἐ­κε­ί­νῳ δι' οὗ ὁ υἱ­ὸς τοῦ ἀν­θρώ­που πα­ρα­δί­δο­ται· κα­λὸν ἦν αὐ­τῷ εἰ οὐκ ἐ­γεν­νή­θη ὁ ἄν­θρω­πος ἐ­κεῖ­νος. ²⁵ἀποκριθεὶς δὲ Ἰ­ο­ύ­δας ὁ πα­ρα­δι­δοὺς αὐ­τὸν εἶ­πε· Μήτι ἐ­γώ εἰ­μι, ῥαβ­βί; λέ­γει αὐ­τῷ· Σὺ εἶ­πας. ²⁶Ἐσθιόντων δὲ αὐ­τῶν λα­βὼν ὁ Ἰ­η­σοῦς τὸν ἄρ­τον καὶ εὐ­λο­γή­σας ἔ­κλα­σε καὶ ἐ­δί­δου τοῖς μα­θη­ταῖς καὶ εἶ­πε· Λάβετε φά­γε­τε· τοῦ­τό ἐ­στι τὸ σῶ­μά μου· ²⁷καὶ λα­βὼν τὸ πο­τή­ριον καὶ εὐ­χα­ρι­στή­σας ἔ­δω­κεν αὐ­τοῖς λέ­γων· Πίετε ἐξ αὐ­τοῦ πάν­τες· ²⁸τοῦτο γάρ ἐ­στι τὸ αἷ­μά μου τὸ τῆς και­νῆς δι­α­θή­κης τὸ πε­ρὶ πολ­λῶν ἐκ­χυ­νό­με­νον εἰς ἄ­φε­σιν ἁ­μαρ­τι­ῶν. ²⁹λέγω δὲ ὑ­μῖν ὅ­τι οὐ μὴ πί­ω ἀ­π' ἄρ­τι ἐκ το­ύ­του τοῦ γεν­νή­μα­τος τῆς ἀμ­πέ­λου ἕ­ως τῆς ἡ­μέ­ρας ἐ­κε­ί­νης, ὅ­ταν αὐ­τὸ πί­νω με­θ' ὑ­μῶν και­νὸν ἐν τῇ βα­σι­λε­ί­ᾳ τοῦ πα­τρός μου. ³⁰Καὶ ὑ­μνή­σαν­τες ἐ­ξῆλ­θον εἰς τὸ ὄ­ρος τῶν ἐ­λαι­ῶν. Τότε λέ­γει αὐ­τοῖς ὁ Ἰ­η­σοῦς· ³¹Πάντες ὑ­μεῖς σκαν­δα­λι­σθή­σε­σθε ἐν ἐ­μοὶ ἐν τῇ νυ­κτὶ τα­ύ­τῃ· γέ­γρα­πται γάρ, πα­τά­ξω τὸν ποι­μέ­να, καὶ δι­α­σκορ­πι­σθή­σον­ται τὰ πρό­βα­τα τῆς πο­ί­μνης· ³²μετὰ δὲ τὸ ἐ­γερ­θῆ­ναί με προ­ά­ξω ὑ­μᾶς εἰς τὴν Γα­λι­λα­ί­αν. ³³ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος εἶ­πεν αὐ­τῷ· Εἰ πάν­τες σκαν­δα­λι­σθή­σον­ται ἐν σοί, ἐ­γὼ δὲ οὐ­δέ­πο­τε σκαν­δα­λι­σθή­σο­μαι. ³⁴ἔφη αὐ­τῷ ὁ Ἰ­η­σοῦς· Ἀ­μὴν λέ­γω σοι ὅ­τι ἐν τα­ύ­τῃ τῇ νυ­κτὶ πρὶν ἀ­λέ­κτο­ρα φω­νῆ­σαι τρὶς ἀ­παρ­νή­σῃ με. ³⁵λέγει αὐ­τῷ ὁ Πέτρος· Κἂν δέ­ῃ με σὺν σοὶ ἀ­πο­θα­νεῖν, οὐ μή σε ἀ­παρ­νή­σο­μαι. ὁ­μο­ί­ως δὲ καὶ πάν­τες οἱ μα­θη­ταὶ εἶ­πον. ³⁶Τότε ἔρ­χε­ται με­τ' αὐ­τῶν ὁ Ἰ­η­σοῦς εἰς χω­ρί­ον λε­γό­με­νον Γεθ­ση­μα­νῆ, καὶ λέ­γει τοῖς μα­θη­ταῖς· Κα­θί­σα­τε αὐ­τοῦ ἕ­ως οὗ ἀ­πελ­θὼν προ­σε­ύ­ξω­μαι ἐ­κεῖ. ³⁷καὶ πα­ρα­λα­βὼν τὸν Πέτρον καὶ τοὺς δύ­ο υἱ­οὺς Ζε­βε­δα­ί­ου ἤρ­ξα­το λυ­πεῖ­σθαι καὶ ἀ­δη­μο­νεῖν. ³⁸τότε λέ­γει αὐ­τοῖς ὁ Ἰ­η­σοῦς· Πε­ρί­λυ­πός ἐ­στιν ἡ ψυ­χή μου ἕ­ως θα­νά­του· με­ί­να­τε ὧ­δε καὶ γρη­γο­ρεῖ­τε με­τ' ἐ­μοῦ. ³⁹καὶ προ­ελ­θὼν μι­κρὸν ἔ­πε­σεν ἐ­πὶ πρό­σω­πον αὐ­τοῦ προ­σευ­χό­με­νος καὶ λέ­γων· Πάτερ μου, εἰ δυ­να­τόν ἐ­στι, πα­ρελ­θέ­τω ἀ­π' ἐ­μοῦ τὸ πο­τή­ριον τοῦ­το· πλὴν οὐχ ὡς ἐ­γὼ θέ­λω, ἀλ­λ' ὡς σύ. ⁴³ὤφθη δὲ αὐ­τῷ ἄγ­γε­λος ἀ­π' οὐ­ρα­νοῦ ἐ­νι­σχύ­ων αὐ­τὸν. ⁴⁴καὶ γε­νό­με­νος ἐν ἀ­γω­νί­ᾳ ἐ­κτε­νέ­στε­ρον προ­ση­ύ­χε­το. ἐ­γέ­νε­το δὲ ὁ ἱ­δρὼς αὐ­τοῦ ὡ­σεὶ θρόμ­βοι αἵ­μα­τος κα­τα­βα­ί­νον­τες ἐ­πὶ τὴν γῆν. ⁴⁰καὶ ἀ­να­στὰς ἀ­πὸ τῆς προ­σευ­χῆς ἔρ­χε­ται πρὸς τοὺς μα­θη­τὰς καὶ εὑ­ρί­σκει αὐ­τοὺς κα­θε­ύ­δον­τας, καὶ λέ­γει τῷ Πέτρῳ· Οὕ­τως οὐκ ἰ­σχύ­σα­τε μί­αν ὥ­ραν γρη­γο­ρῆ­σαι με­τ' ἐ­μοῦ! ⁴¹γρηγορεῖτε καὶ προ­σε­ύ­χε­σθε, ἵ­να μὴ εἰ­σέλ­θη­τε εἰς πει­ρα­σμόν· τὸ μὲν πνεῦ­μα πρό­θυ­μον, ἡ δὲ σὰρξ ἀ­σθε­νής. ⁴²πάλιν ἐκ δευ­τέ­ρου ἀ­πελ­θὼν προ­ση­ύ­ξα­το λέ­γων· Πάτερ μου, εἰ οὐ δύ­να­ται τοῦ­το τὸ πο­τή­ριον πα­ρελ­θεῖν ἀ­π' ἐ­μοῦ ἐ­ὰν μὴ αὐ­τὸ πί­ω, γε­νη­θή­τω τὸ θέ­λη­μά σου. ⁴³καὶ ἐλ­θὼν εὑ­ρί­σκει αὐ­τοὺς πά­λιν κα­θε­ύ­δον­τας· ἦ­σαν γὰρ αὐ­τῶν οἱ ὀ­φθαλ­μοὶ βε­βα­ρη­μέ­νοι. ⁴⁴καὶ ἀ­φεὶς αὐ­τοὺς ἀ­πελ­θὼν πά­λιν προ­ση­ύ­ξα­το ἐκ τρί­του τὸν αὐ­τὸν λό­γον εἰ­πὼν. ⁴⁵τότε ἔρ­χε­ται πρὸς τοὺς μα­θη­τὰς αὐ­τοῦ καὶ λέ­γει αὐ­τοῖς· Κα­θε­ύ­δε­τε τὸ λοι­πὸν καὶ ἀ­να­πα­ύ­ε­σθε! ἰ­δοὺ ἤγ­γι­κεν ἡ ὥ­ρα καὶ ὁ υἱ­ὸς τοῦ ἀν­θρώ­που πα­ρα­δί­δο­ται εἰς χεῖ­ρας ἁ­μαρ­τω­λῶν. ⁴⁶ἐγείρεσθε, ἄ­γω­μεν· ἰ­δοὺ ἤγ­γι­κεν ὁ πα­ρα­δι­δο­ύς με. ⁴⁷Καὶ ἔ­τι αὐ­τοῦ λα­λοῦν­τος ἰ­δοὺ Ἰ­ο­ύ­δας εἷς τῶν δώ­δε­κα ἦλ­θε, καὶ με­τ' αὐ­τοῦ ὄ­χλος πο­λὺς με­τὰ μα­χαι­ρῶν καὶ ξύ­λων ἀ­πὸ τῶν ἀρ­χι­ε­ρέ­ων καὶ πρε­σβυ­τέ­ρων τοῦ λα­οῦ. ⁴⁸ὁ δὲ πα­ρα­δι­δοὺς αὐ­τὸν ἔ­δω­κεν αὐ­τοῖς ση­μεῖ­ον λέ­γων· Ὃν ἂν φι­λή­σω αὐ­τός ἐ­στι· κρα­τή­σα­τε αὐ­τόν. ⁴⁹καὶ εὐ­θέ­ως προ­σελ­θὼν τῷ Ἰ­η­σοῦ εἶ­πε· Χαῖ­ρε, ῥαβ­βί, καὶ κα­τε­φί­λη­σεν αὐ­τόν. ⁵⁰ὁ δὲ Ἰ­η­σοῦς εἶ­πεν αὐ­τῷ· Ἑ­ταῖ­ρε, ἐ­φ' ὃ πά­ρει; τό­τε προ­σελ­θόν­τες ἐ­πέ­βα­λον τὰς χεῖ­ρας ἐ­πὶ τὸν Ἰ­η­σοῦν καὶ ἐ­κρά­τη­σαν αὐ­τόν. ⁵¹καὶ ἰ­δοὺ εἷς τῶν με­τὰ Ἰ­η­σοῦ ἐ­κτε­ί­νας τὴν χεῖ­ρα ἀ­πέ­σπα­σε τὴν μά­χαι­ραν αὐ­τοῦ, καὶ πα­τά­ξας τὸν δοῦ­λον τοῦ ἀρ­χι­ε­ρέ­ως ἀ­φεῖ­λεν αὐ­τοῦ τὸ ὠ­τί­ον. ⁵²τότε λέ­γει αὐ­τῷ ὁ Ἰ­η­σοῦς· Ἀ­πό­στρε­ψον σου τὴν μά­χαι­ραν εἰς τὸν τό­πον αὐ­τῆς· πάν­τες γὰρ οἱ λα­βόν­τες μά­χαι­ραν ἐν μα­χα­ί­ρῃ ἀ­πο­θα­νοῦν­ται. ⁵³ἢ δο­κεῖς ὅ­τι οὐ δύ­να­μαι ἄρ­τι πα­ρα­κα­λέ­σαι τὸν πα­τέ­ρα μου, καὶ πα­ρα­στή­σει μοι πλε­ί­ους ἢ δώ­δε­κα λε­γε­ῶ­νας ἀγ­γέ­λων; ⁵⁴πῶς οὖν πλη­ρω­θῶ­σιν αἱ γρα­φαὶ ὅ­τι οὕ­τω δεῖ γε­νέ­σθαι; ⁵⁵Ἐν ἐ­κε­ί­νῃ τῇ ὥ­ρᾳ εἶ­πεν ὁ Ἰ­η­σοῦς τοῖς ὄ­χλοις· Ὡς ἐ­πὶ λῃ­στὴν ἐ­ξήλ­θε­τε με­τὰ μα­χαι­ρῶν καὶ ξύ­λων συλ­λα­βεῖν με· κα­θ' ἡ­μέ­ραν πρὸς ὑ­μᾶς ἐ­κα­θε­ζό­μην δι­δά­σκων ἐν τῷ ἱ­ε­ρῷ, καὶ οὐκ ἐ­κρα­τή­σα­τέ με. ⁵⁶τοῦτο δὲ ὅ­λον γέ­γο­νεν ἵ­να πλη­ρω­θῶ­σιν αἱ γρα­φαὶ τῶν προ­φη­τῶν. Τότε οἱ μα­θη­ταὶ πάν­τες ἀ­φέν­τες αὐ­τὸν ἔ­φυ­γον. ⁵⁷Οἱ δὲ κρα­τή­σαν­τες τὸν Ἰ­η­σοῦν ἀ­πή­γα­γον πρὸς Κα­ϊ­ά­φαν τὸν ἀρ­χι­ε­ρέ­α, ὅ­που οἱ γραμ­μα­τεῖς καὶ οἱ πρε­σβύ­τε­ροι συ­νή­χθη­σαν. ⁵⁸ὁ δὲ Πέτρος ἠ­κο­λο­ύ­θει αὐ­τῷ ἀ­πὸ μα­κρό­θεν ἕ­ως τῆς αὐ­λῆς τοῦ ἀρ­χι­ε­ρέ­ως, καὶ εἰ­σελ­θὼν ἔ­σω ἐ­κά­θη­το με­τὰ τῶν ὑ­πη­ρε­τῶν ἰ­δεῖν τὸ τέ­λος. ⁵⁹οἱ δὲ ἀρ­χι­ε­ρεῖς οἱ πρε­σβύ­τε­ροι καὶ τὸ συ­νέ­δριον ὅ­λον ἐ­ζή­τουν ψευ­δο­μαρ­τυ­ρί­αν κα­τὰ τοῦ Ἰ­η­σοῦ ὅ­πως θα­να­τώ­σω­σιν αὐ­τὸν, ⁶⁰καὶ οὐχ εὗ­ρον· καὶ πολ­λῶν ψευ­δο­μαρ­τύ­ρων προ­σελ­θόν­των, οὐχ εὗ­ρον. ὕ­στε­ρον δὲ προ­σελ­θόν­τες δύ­ο ψευ­δο­μάρ­τυ­ρε­ς ⁶¹εἶπον· Οὗ­τος ἔ­φη, δύ­να­μαι κα­τα­λῦ­σαι τὸν να­ὸν τοῦ Θε­οῦ καὶ διὰ τρι­ῶν ἡ­με­ρῶν οἰ­κο­δο­μῆ­σαι αὐ­τὸν. ⁶²καὶ ἀ­να­στὰς ὁ ἀρ­χι­ε­ρεὺς εἶ­πεν αὐ­τῷ· Οὐ­δὲν ἀ­πο­κρί­νῃ; τί οὗ­τοί σου κα­τα­μαρ­τυ­ροῦ­σιν; ⁶³ὁ δὲ Ἰ­η­σοῦς ἐ­σι­ώ­πα. καὶ ἀ­πο­κρι­θεὶς ὁ ἀρ­χι­ε­ρεὺς εἶ­πεν αὐ­τῷ· Ἐ­ξορ­κί­ζω σε κα­τὰ τοῦ Θε­οῦ τοῦ ζῶν­τος ἵ­να ἡ­μῖν εἴ­πῃς εἰ σὺ εἶ ὁ Χρι­στὸς ὁ υἱ­ὸς τοῦ Θε­οῦ. ⁶⁴λέγει αὐ­τῷ ὁ Ἰ­η­σοῦς· Σὺ εἶ­πας· πλὴν λέ­γω ὑ­μῖν, ἀ­π' ἄρ­τι ὄ­ψε­σθε τὸν υἱ­ὸν τοῦ ἀν­θρώ­που κα­θή­με­νον ἐκ δε­ξι­ῶν τῆς δυ­νά­με­ως καὶ ἐρ­χό­με­νον ἐ­πὶ τῶν νε­φε­λῶν τοῦ οὐ­ρα­νοῦ. ⁶⁵τότε ὁ ἀρ­χι­ε­ρεὺς δι­έρ­ρη­ξε τὰ ἱ­μά­τια αὐ­τοῦ λέ­γων ὅ­τι Ἐ­βλα­σφή­μη­σε· τί ἔ­τι χρε­ί­αν ἔ­χο­μεν μαρ­τύ­ρων; ἴ­δε νῦν ἠ­κο­ύ­σα­τε τὴν βλα­σφη­μί­αν αὐ­τοῦ· ⁶⁶τί ὑ­μῖν δο­κεῖ; οἱ δὲ ἀ­πο­κρι­θέν­τες εἶ­πον· Ἔ­νο­χος θα­νά­του ἐ­στί. ⁶⁷Τότε ἐ­νέ­πτυ­σαν εἰς τὸ πρό­σω­πον αὐ­τοῦ καὶ ἐ­κο­λά­φι­σαν αὐ­τόν, οἱ δὲ ἐρ­ρά­πι­σα­ν ⁶⁸λέγοντες· Προ­φή­τευ­σον ἡ­μῖν, Χρι­στέ, τίς ἐ­στιν ὁ πα­ί­σας σε; ⁶⁹Ὁ δὲ Πέτρος ἔ­ξω ἐ­κά­θη­το ἐν τῇ αὐ­λῇ· καὶ προ­σῆλ­θεν αὐ­τῷ μί­α παι­δί­σκη λέ­γου­σα· Καὶ σὺ ἦ­σθα με­τὰ Ἰ­η­σοῦ τοῦ Γα­λι­λα­ί­ου. ⁷⁰ὁ δὲ ἠρ­νή­σα­το ἔμ­προ­σθεν αὐ­τῶν πάν­των λέ­γων· Οὐκ οἶ­δα τί λέ­γεις. ⁷¹ἐξελθόντα δὲ αὐ­τὸν εἰς τὸν πυ­λῶ­να εἶ­δεν αὐ­τὸν ἄλ­λη καὶ λέ­γει αὐ­τοῖς· Ἐ­κεῖ καὶ οὗ­τος ἦν με­τὰ Ἰ­η­σοῦ τοῦ Να­ζω­ρα­ί­ου. ⁷²καὶ πά­λιν ἠρ­νή­σα­το με­θ' ὅρ­κου ὅ­τι Οὐκ οἶ­δα τὸν ἄν­θρω­πον. ⁷³μετὰ μι­κρὸν δὲ προ­σελ­θόν­τες οἱ ἑ­στῶ­τες εἶ­πον τῷ Πέτρῳ· Ἀ­λη­θῶς καὶ σὺ ἐξ αὐ­τῶν εἶ· καὶ γὰρ ἡ λα­λιά σου δῆ­λόν σε ποι­εῖ. ⁷⁴τότε ἤρ­ξα­το κα­τα­θε­μα­τί­ζειν καὶ ὀ­μνύ­ειν ὅ­τι Οὐκ οἶ­δα τὸν ἄν­θρω­πον· καὶ εὐ­θέ­ως ἀ­λέ­κτωρ ἐ­φώ­νη­σε. ⁷⁵καὶ ἐ­μνή­σθη ὁ Πέτρος τοῦ ῥή­μα­τος Ἰ­η­σοῦ εἰ­ρη­κό­τος ὅ­τι πρὶν ἀ­λέ­κτο­ρα φω­νῆ­σαι τρὶς ἀ­παρ­νή­σῃ με· καὶ ἐ­ξελ­θὼν ἔ­ξω ἔ­κλαυ­σε πι­κρῶς. ¹Πρωΐας δὲ γε­νο­μέ­νης συμ­βο­ύ­λιον ἔ­λα­βον πάν­τες οἱ ἀρ­χι­ε­ρεῖς καὶ οἱ πρε­σβύ­τε­ροι τοῦ λα­οῦ κα­τὰ τοῦ Ἰ­η­σοῦ ὥ­στε θα­να­τῶ­σαι αὐ­τόν· ²καὶ δή­σαν­τες αὐ­τὸν ἀ­πή­γα­γον καὶ πα­ρέ­δω­καν αὐ­τὸν Πον­τί­ῳ Πι­λά­τῳ τῷ ἡ­γε­μό­νι. ³ Τό­τε ἰ­δὼν Ἰ­ού­δας ὁ πα­ρα­δι­δοὺς αὐ­τὸν ὅ­τι κα­τε­κρί­θη, με­τα­με­λη­θεὶς ἀ­πέ­στρε­ψε τὰ τρι­ά­κον­τα ἀρ­γύ­ρια τοῖς ἀρ­χι­ε­ρεῦ­σι καὶ πρε­σβυ­τέ­ροι­ς ⁴ λέ­γων· Ἥ­μαρ­τον πα­ρα­δοὺς αἷ­μα ἀ­θῷ­ον. οἱ δὲ εἶ­πον· Τί πρὸς ἡ­μᾶς; σὺ ὄ­ψει. ⁵ καὶ ῥί­ψας τὰ ἀρ­γύ­ρια ἐν τῷ να­ῷ ἀ­νε­χώ­ρη­σε, καὶ ἀ­πελ­θὼν ἀ­πήγ­ξα­το.